เจซีพาส...............
ตั้งแต่เมื่อวานน้ำมนต์ยังไม่ยอมพูดกับผมเลย ผมโทรไปก็ไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ แถมวันนี้ที่โรงเรียนตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้เธอก็ไม่ยอมพูดกับผมสักคำ
"เจซีเราขอโทษนะที่ทำให้นายกับแฟนนายทะเลาะกัน" ผมหันมองโรสที่กำลังรู้สึกผิด
"อย่าคิดมากเลย โรสไม่ผิดหรอก" ผมพูดขึ้น
"ผิดสิถ้าเราไม่เรื่องมากเจซีคงไม่ต้องทะเลาะกับน้ำมนต์ ระระเรา ฮึก " โรสเริ่มร้องไห้ออกมาจนคนรอบๆห้องเริ่มมองอย่างกับว่าผมทำให้เธอร้องไห้
"โรสอย่าร้องไห้สิ คนมองหมดแล้ว" ผมพูดแล้วพยายามลูบหัวโรสเบาๆเพื่อให้เธอหยุดร้องไห้
"ฮึก อืม ไม่ร้องแล้ว" โรสเริ่มเช็ดน้ำตาตัวเองอย่างช้าๆแล้วยิ้มออกมาให้ผม
ปัง!!!!
เสียงของเก้าอี้ที่ล้มทำให้ผมหันมองจนเจอต้นต่อเสียงคือเก้าอี้ที่เป็นตัวที่น้ำมนต์ใช้นั่งประจำล้มอยู่ที่พื้นข้างๆน้ำมนต์ที่ยืนมองผมพร้อมกับกำมือแน่น เวรเอ่ย!!! ลืมสนิทเลย เผลอไปลูบหัวโรสด้วย
"อีมนต์รอกูก่อน" เสียงของนิต้าดังขึ้นแล้ววิ่งตามน้ำมนต์ที่เดินออกไปแล้วละ
"น้ำมนต์โกรธเรามากเลยใช่มั้ย" โรสเริ่มมีท่าทีที่จะร้องไห้อีกครั้ง
"ไม่หรอก ไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวเรามา" ผมพูดแล้วลุกจากเก้าอี้ตัวเองแล้วออกจากห้อง เพราะคงต้องไปอธิบายให้น้ำมนต์ฟังแล้วละ ผมไม่อยากให้เราทะเลาะกันนานๆเพราะกลัวว่ามันจะยิ่งแย่ไปมากกว่าเดิม
จบพาส
น้ำมนต์พาส.................
ฉันเดินออกจากห้องมาด้วยความโมโห ตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียวเลยสั่งให้ยัยนิ
ต้ากลับห้องไปก่อน เหอะแค่แฟนเก่า ฉันคิดมากไปเองงั้นหรอ
"เหอะ จิ๊" ฉันหงุดหงิดชะมัดตอนที่หันไปเจอเจซีกำลังลูบหัวยัยโรส
"โมโหอะไรยัยเป็ด" ฉันหันมองคนที่ทำให้ฉันหัวร้อน เค้ายังมีหน้ามาตามแถมยังพูดจาอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ยังไง
"เรื่องของฉัน" ฉันพูดแล้วเตรียมจะเดินหนีแต่เค้ากลับวิ่งมาดักหน้าฉันไว้
"หายงอลเถอะนะครับ เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ วันนี้ให้เดี๋ยวเราไปดูเรื่องที่เธออยากดูกันดีมั้ย 😊"
"ไม่!! "
"เป็ดอย่าใจร้ายกันเลย ฉันขอโทษจริงๆฉันผิดเอง น้าคร้าบบบบบบบ" ฉันกำลังจะแพ้ลูกอ้อนนายเจซีอีกแล้ว แล้วไหนเค้าจะเอาหัวมาถูแขนฉันอีก
"ไม่ต้องมาอ้อน ไปอ้อนโรสนู้น" ฉันพูดพรางดันหัวนายเจซีให้ออกห่าง
"เป็ดก้าบก้าบ อย่างอลสิ หายงอลหน่อย เป็ดสำคัญที่สุดแล้วคร้าบบบบบ " นายเจซีเริ่มทำแก้มป่องๆออกมา
"ชิ"
"เป็ดฉันรักเธอจริงๆน๊า กับโรสไม่มีอะไรเลย " ห้ามใจอ่อนเด็ดขาดเลยนะน้ำมนต์
"..............."
"เป็ดคร้าบบบบบ หายงอลหน่อย หายหน่อย ที่รักก้าบก้าบ" ฉันหันมองเจซีที่กำลังทำปากเบะเบะใส่
"ที่รักก้าบก้าบบ้านนายสิ ไม่หายงอลง่ายๆหรอก" ฉันพูดไปงั้นแหละ เอาตามตรงตอนนี้ฉันเริ่มใจอ่อนแล้ว
"เป็ดคนดี หายงอลหน่อยนะ เดี๋ยวพาไปเลี้ยงหนัง เป็ดดดดด เป็ดหายงอลน๊าาา"
เจซีเริ่มเขย่าแขนฉันไปมาด้วยหน้างอๆ
"เออๆๆ หายแล้วๆ เพราะสงสารหรอกนะ"
"เย้ ฟอดดดด"
"เจซี😳 ใครให้นายหอมฉันห๊ะ!!!"
"ฉันนี้ไงให้ตัวเองหอมเธอ" เค้ายังมาตีหน้ามึนแล้วยิ้มแป้นอีก
"ไม่ต้องมายิ้ม ต่อไปนี้ห้ามเข้าใกล้โรส ห้ามลูบหัวโรสด้วย ห้ามทำอะไรให้ฉันรู้สึกกลัวว่านายจะทิ้งฉันได้มั้ย"
"ฉันทำให้เธอคิดมากขนาดนี้เลยหรอ ขอโทษนะเป็ด" เจซีพูดแล้วเข้ามากอดพรางลูบหัวของฉันเบาๆ หวังว่าจะไม่มีอะไรมาทำให้เราต้องทะเลาะกันนะ
#มาแล้วค่า ฝากโหวต เม้น ด้วยนะค่าาาาา
เป็ดก้าบก้าบเค้าดีกันแล้ว แต่เรื่องนี้ยังมีโรสอย่าลืมสิ 😊
