น้ำมนต์พาส.................
ฉันหันมองเจซีที่เอาแต่จ้องฉันจนฉันเขินจะตายอยู่แล้ว แถมเค้ายังบอกคนอื่นด้วยว่าฉันเป็นแฟนเค้า
"จ้องกันไปจ้องกันมา คือกูควรย้ายที่นั่งกับเจซีปะ มานั่งข้างๆกันจะได้จบๆไป" นิต้าพูดพรางเบ้ปากใส่ฉันแบบเล่นๆ ง่ายๆคือมันแซวฉันนั้นแหละ
"แมร่งแก้รอบสามวะ" จู่ๆเก่งก็เดินมาพร้อมเล่มรายงานของกลุ่ม ฉันโดนตีกลับรายงานมา3รอบแล้ว
"โห้จารย์ป้านี้สุดๆไปเลย แล้วไอ้ริทไปไหนวะเก่ง ออกไปด้วยกันหนิทำไมมึงกลับมาคนเดียว" ฉันถามเก่งขึ้น
"มันบ่นหิวก็เลยปล่อยให้มันไปหาอะไรกิน"
เก่งพูดขึ้น
"แล้วคราวนี้แก้ตรงไหนอีก" เจซีที่ไม่รู้เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น
"คำนำ เราผิดตรงที่บรรทัดสามกับสองมันมีความยาวไม่เท่ากัน" พอเก่งพูดเท่านั้นแหละอีแม่อยากจะกรี๊ดเรื่องแค่นี้หรอวะ
"เอาเท่ากันกูจะทำยังไงให้เท่ากันวะ"
อีนิต้าพูดถูก คือพวกเราต้องเปลี่ยนคำเลยนะ
"แล้วตั้งแต่แรกทำไมไม่บอกวะ ตอนแรกให้แก้เนื้อหาหน้า3กับ7หนิ" ฉันพูดขึ้นบ้าง
"ใจเย็นๆเป็ดอย่างพึ่งหัวร้อน" จู่ๆเจซีก็ลูบหัวฉัน แถมคนยังอยู่ในห้องเยอะจะตายไหนจะสายตาอีนิต้ากับไอ้เก่งที่แซวมาอีก
"อื่อ พอแล้วอย่าลูบ" ฉันปักมือเจซีออกเบาๆ
"ทำไม ลูบนิดลูบหน่อยก็เขินแล้วหรอเป็ด"
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุอะเอาจริง เพราะตอนนี้ฉันโดนเจซีบีบแก้มอีก
"เลี้ยนมากจ้า เพื่อนๆนั่งอยู่นี้ เพื่อนตาร้อนกันทั้งห้องแล้ว" ฉันหันมองค้อนใส่ยัยนิต้าขี้แซว ระหว่างที่พวกเรากำลังหัวเราะกันอยู่จู่ๆยัยของขวัญก็เดินเข้ามาด้วยหน้าตายิ้มแย้มเพราะเจซี ฉันควรรู้สึกยังไงดี
"เจซีรายงานกลุ่มนายโดนกลับมาแก้อีกแล้วหรอ" ยัยนิต้าเริ่มสะกิดฉันแบบประมาณว่ามึงดูมันพูด
"อืม 🙂" ฉันไม่พอใจได้มั้ยที่เจซีชอบยิ้มไปทั่วแบบนี้ ฉันชักจะกลายเป็นพวกไม่มีเหตุผลแล้วสิ
"ให้เราช่วยมั้ย ของเราส่งรอบเดียวผ่านเลยนะ" เสนอหน้ามากจ้า สงสัยจะเป็นนางเอกแสนดีไม่ไหวของเป็นนางเอกแบบผสมนางร้ายนิดๆละกัน
"ไม่ต้องหรอกขวัญ พอดีพวกเรามีมือมีตีนเอ้ยหมายถึงพวกเราทำกันเองได้" ฉันพูดพรางยิ้มกว้างแถมยังจงใจเรียกยัยนั้นว่าขวัญเพราะไม่รู้นางมีปัญหาอะไรกับการที่ต้องให้เรียกชื่อสองพยางค์ตลอด
"หึ ฉันชื่อของขวัญแล้วนิสัยแบบนี้นะหรอเหมาะกับการเป็นแฟนเจซี " เอาละเริ่มโยงเรื่องแฟนแล้วจ้า
"แล้วต้องนิสัยแบบเธอรึไงถึงจะเหมาะกับการเป็นแฟนเจซี ใครๆเค้าก็มองออกปะว่าเธอนะชอบเจซี แต่เค้าไม่เอา" ทีแรกว่าจะขึ้นนิดเดียวแต่ดูเหมือนตอนนี้ฉันจะขึ้นยาวเลยแฮะ เพราะยัยของขวัญดันมาพูดเรื่องนี้
"ใจเย็นๆกันก่อน เดี๋ยวอาจารย์เข้ามาเห็นว่าทะเลาะกันจะทำยังไง" เจซีเริ่มห้ามขึ้น
"เราไม่ได้อยากทะเลาะกับคนแบบนี้หรอกนะ แต่เราขอเตือนนายนะว่า ผญ แบบนี้ไม่เหมาะกับนายหรอก" โอโห้อีนี้ยิ่งพูดฉันก็ยิ่งขึ้น
"เห้ยเกินไปปะวะ" คราวนี้ยัยนิต้าเริ่มขึ้นแทนฉันแล้วละ
"ไม่เกินหนิ" อีของขวัญจากปีศาจพูดแถมยังกรอกตาอีก เริ่มแอ๊บแตกแล้วรึไง
"ผช ไม่เอาก็ไม่ต้องสาระแนหรือง่ายๆก็คือไม่ต้องเสือกเรื่องของกูกับเค้า " ฉันพูดออกมาอย่างเหลืออด
"น้ำมนต์!!! อย่าพูดจาแบบนั้น" ฉันหันมองเจซีที่ตวาดฉันขึ้นมา ยอมรับว่าตกใจเอามากๆเพราะเค้าไม่เคยขึ้นเสียงใส่มาก่อนแต่การที่เค้าขึ้นเสียงใส่ฉันมันทำให้ฉันรู้สึกว่าเค้าไม่แคร์ฉันเลย
"เหอะ" ฉันได้แต่พ้นลมหายใจแล้วเดินออกมาจากห้องเรียนนั้นทันที ทั้งๆที่คบกันมาได้แค่อาทิตย์เดียวก็ต้องมาทะเลาะกันแล้วงั้นหรอ ฉันก็ไม่แน่ใจว่าเค้าเรียกว่าทะเลาะมั้ยแต่ฉันโครตจะรู้สึกไม่ดีที่เค้าตวาดฉันต่หน้าคนอื่น โดยเฉพาะอีของขวัญจากปีศาจนั้น
#มาแล้วค่าาาาา พึ่งคบกันแน่ๆก็ทะเลาะกันซะแล้วแต่บอกไว้หน่อยว่านี้ยังไม่ใช่จุด
มาม่ารอก๊อนนนนน มาม่าต้มยำรวมมิตรกำลังมาเร็วๆนี้ ฝากโหวต เม้น ด้วยนะคะ
