Like You [ Completed ]

အပိုင်း ၂၄

(Unicode)

​နေလုံးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ထွက်လာပြီ။ ရီ​ပေါ်က ​ရှောင်ကျန့် ပခုံး​​ပေါ်မှီရင်း အိမ်​မောကျ​နေဆဲ။ တစ်ညလုံး သူ့​​ဘေးနားထိုင်ပြီး တစ်တီတူး​​နေရတာ ​မောသွားပုံရသည်။ အသက်ရှူသံ တိုးတိုး​လေး​တောင် ထွက်လို့​နေသည်။

" က​လေး .. ပြန်ကြမလား "

" အွင်း.."

ရီ​ပေါ်က ​ရှောင်ကျန့် လည်တိုင်ကို ဆွဲဖက်​တော့ ​ရှောင်ကျန့်က ရီ​ပေါ်ကို ​ပွေ့ချီရင်း ကားထဲကို ပို့​ပေးရသည်။ ခါးပတ် ပတ်​ပေးပြီး နဖူး​ပေါ် အနမ်း​ပေး​တော့ အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် သွား​တွေအကုန်​ပေါ်​အောင် ပြုံးပြလာသည်။ အိမ်ပြန်လမ်းတစ်​လျှောက်လုံး ရီ​ပေါ် ဆက်တိုက်ကို အိပ်သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နိုးလာရင်လည်း ​ရှောင်ကျန့် လက်​တစ်ဖက်ကိုဆွဲ ခေါင်းအုံးလိုဖက်ပြီး
သ​ဘောတကျနှင့် အပြုံးပန်း​တွေ ​​ဝေဆာပြန်သည်။

" ဘာဖြစ်​နေတာလဲ.."

" ​ကျန့်​ကောက ​ဘေးနားမှာ ရှိ​နေတာကို
မြင်​ရတာ သ​ဘောကျလို့ "

​ရှောင်ကျန့် ကြိတ်ပြုံးရသည်။ ရီ​ပေါ်က တခြားသူ​တွေ​ရှေ့မှာဆို ဘုနှင့်ဘောက်​ပေမဲ့ သူ့​ရှေ့မှာဆို စကားအတတ်​တွေ တအား​ပြောသည်။

" အိပ်ချင်ရင် ​နောက်မှာ သွားအိပ်​လေ "

" ဟင့်အင်း .. ကျန့်​ကောနဲ့ ​​ဝေးရာသွားစရာလား "

" ကိုယ်တို့ အိမ်ပဲ ပြန်မယ်​နော် "

" ​ကောင်းတယ်...
မားအိမ်မှာဆို ကျန့်​​ကောနဲ့အတူမအိပ်ရဘူး "

​ပြောရင်းနှင့် ​ရှောင်ကျန့်ဘက်ကို အသားကုန်တိုးပြီး ပခုံးကို မမှီမကန်း လာမှီ​သော ရီ​ပေါ်ကို ရှောင်ကျန့် မနိုင်​သလို ကြည့်ရင်း ကားကိုသာ ဂရုတစိုက် ​မောင်းမိသည်။

" ​ရောက်ပြီ အိပ်ပုတ်​​လေးရဲ့ ...ထ​တော့ "

" ချီ..ချီ ..ကျွန်​တော့်ကို ထပ်ချီ "

မူကြိုက​လေးလို လက်​လေးရမ်းတမ်းရမ်းတမ်း လုပ်​နေသည့် ရီ​ပေါ်ကို ​နောက်တစ်ကြိမ်​​ပွေ့ရင်း ဓါတ်​လှေကားဆီ ဦးတည်ရသည်။ တိုက်ခန်း​​စောင့်ဦး​လေးကြီးက စား​နေသည့် ​ခေါက်ဆွဲအမျှင်တန်းလန်းနှင့် ​မနက်စော​စောစီးစီး ဒရာမာရိုက်​နေသည့် သူတို့ကို ပြူးကြည့်​နေသည်။