Like You [ Completed ]

အပိုင္း ၁၆

(Zawgyi)

လူနာကုတင္ေပၚတြင္ ရွင္းခ်န္ လဲေလ်ာင္းေနသည္ကို ျမင္ရတာ ေဟာက္ရႊမ္း ရင္ေတြပူရသည္။ ရွင္းခ်န္ရဲ႕ ေအးစက္စက္လက္ကို သူ႔လက္တို႔ျဖင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိေသာ ဆုေတာင္းတို႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေႁခြမိသည္။ ရွင္းခ်န္ ႏိုးလာသင့္ၿပီမဟုတ္လား ။ အိပ္ေနတာလည္း အခ်ိန္ၾကာေနၿပီ။ ေခါင္းကိုပတ္ထားေသာ ပတ္တီးျဖဴလြလြတြင္ အရင္လို ေသြးတို႔စြန္းေနျခင္းလည္း မရွိေတာ့ ။

သူ႔အတြက္ ငဲ့ညႇာၿပီးေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွင္းခ်န္ သတိရလာသင့္ၿပီ။

" သခင္ေလးေဟာက္ရႊမ္း "

တံခါးကို သံုးခ်က္ဆင့္ေခါက္ၿပီး အထဲဝင္လာေသာ ဦးေလးႀကီးကို ေဟာက္ရႊမ္း လွည့္မၾကည့္ျဖစ္။ ရွင္းခ်န္ မ်က္ေတာင္စင္းစင္းကိုသာ လိုက္တို႔ထိေနမိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္ကအတိုင္း ရွင္းခ်န္သည္ ဘာမွေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိ။ ကမ႓ာေပၚက ရွိသမၽွ အလွတရားေတြ သူ႔ဆီ စုပံုက်ေနသည့္အတိုင္းပင္။

" သခင္ေလးရွင္းခ်န္ကို လိုက္ၿပီး ေျခရာခံေနသူေတြ ရွိတယ္လို႔ သတင္းရတယ္...ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ရမလဲ "

" သတ္ပစ္လိုက္ "

" ဒါေပမဲ့.."

" အကုန္ သတ္ပစ္လိုက္လို႔ ေျပာေနတယ္ မင္းမၾကားဘူးလား...ရွင္းခ်န္ ငါ့ဘဝထဲက ထြက္သြားမလိုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြက သူ႔ကို ဆြဲေခၚသြားတာကို ငါၾကည့္ေနရမွာလား "

ဦးေလးႀကီး ေခါင္းေမာ့ၾကည့္မိသည္။
သခင္ေလး ေဒါသထြက္ေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္သံုးႏွစ္တာကာလအတြင္း သခင္ေလးစိတ္ေတြ ႏူးညံ့ေနခဲ့သည္ကို။

" ကၽြန္ေတာ္ သိပါၿပီ "

သူ ေလးပင္စြာ လူနာခန္းထဲက ထြက္လာမိၿပီး ဖုန္းကို အိတ္ကပ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္သည္။ လက္ ေသြးစြန္းသည့္ အလုပ္ေတြ မလုပ္ခဲ့ရသည္မွာလည္း ၾကာလွေပါ့ ။

                       🌠🌠🌠🌠🌠🌠

" မင္းေျပာေတာ့ ခင္တယ္ဆို "

" ငါက သူ႔ကို ခင္တာေလ သူက ငါ့ကို မုန္းေနတာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး "