9

1K 68 1
                                    

Saat 00:00

Tam bir hafta önce Furkan beni bu günde ve bu saatte engele atmıştı.

Bir haftadır okula gelmiyor.

Ne yüzünü göre biliyorum ne de konuşa biliyorum.

Bu bir haftada belki 100-den çok mesaj yazdım.

Ama engeli kaldırmadı.

Başka hesaplardanda yazdım.

Yine engelledi.

Gönderide paylaşmıyordu.

Açıkcası bu beni korkutuyordu.

Depresyona girmesinden korkuyordum.

Çünkü depresyona girdiğinde kendini kayb ediyor.

Daha önce de depresyona girdiğinde intihar etmek üzereydi.

Psikologlara gitti ve psikolojik tedaviler aldı.

Biraz da olsun iyileşmişti.

Bu onu yıkacaktı.

Ne kadar güçlü görünsede çok zayıftı.

Ona bir şey olacak düşüncesinden geceleri uyuyamıyordum.

Bu yüzden saat 00:00-dan sonra bara gidiyordum.

En azından orda şarkı söylemek biraz da olsa rahatlatıyordu.

Size söylememiş miyim?

Ben 1 yıldır barda şarkıcı olarak çalışıyordum.

Geceleri sahneye çıkıyordum.

Bu yüzden adımı Karanlık Ada koymuşlardı.

Gerçek adımı bilmiyorlardı.

Bu yüzden takma ad koymuşlardı.

Çalıştığım bar o kadar ünlü değildi.

Bu yüzden Furkan benim orada çalıştığımı bilmiyordu.

Sadece kızlar biliyordu.

Gitarımı aldım ve sahneye çıktım.

"Merhaba arkadaşlar. Bu gün nasıl bir şarkı isterseniz."

Kalsik selamlamamı yaptıktan sonra her kesin fikrini duymaya başladım.

Oy çokluğuyla hüzünlü bir şarkı söylememe karar verildi.

"Umarım beğenirsiniz."

En sevdiğim şarkıcı Billie Eilish'in en sevdiğim şarkılarından biri olan i love you şarkısını söylemeye karar verdim.

Şarkının ortalarına geldiğimde istemsizce gözümden bir damla yaş düşdü.

Ama tabii ki kendimi toparladım.

Ve tüm gecemi hüzünlü şarkı söyleyerek geçirdim.

Sevgilerle AnGel.

İmkansızlığım || Texting ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin