İmkansızlığım || Texting ✓

25

Tanrım lütfen sen bana sabır ver.

Neden hep beni böyle alt üst ediyorsun?

Neden bu gerizekalıyı buraya yolladın tanrım?

Ben bunu görmekten bıktım sen bunu benim yanıma yollamaktan bıkmadın mı?

"Ne istiyorsun?"

"Hiiiç."

"Peki neden buradasın?"

"Bilmem."

"Bilmiyorsan gide bilirsin Furkan'cığım. Senin sağlık durumun için en uygun olanı bu."

"Sen benim için endişelendin mi?"

Ya sabır.

Biri bana yardım etsin tanrım.

Bir kere de olsa sesimi duy.

"Anan endişelensin derdim ama demiyorum. Çünkü anneni senden farklı olarak çok seviyorum. Bu yüzden git Ayşe senin için endişelensin. Bye."

Dedim ve bu yalışıkın gitmeyeceğini bildiğim için kendim gitmeye karar verdim.

Ayağa kalktım ancak gidemedim.

Kolumu tutmasıyla isteğim yarım kalmıştı.

"Yah! Bıraksana!"

"Bırakmıycam. Boşuna kendini yorma. Şimdi adam akıllı otur konuşalım."

"Adamla adam akıllı konuşulur canım. Sen adam olmadığından bu biraz zor. Bu yüzden seninle konuşmak istemiyorum."

"Deniz. Gerçekten ciddiyim. Aramızda ne varsa şimdi hall edelim."

"Bende ciddiyim Furkan. Konuşmak istemiyorum. İstersen heceleye bilirim. Böyle zor anlıyorsunda."

"Lütfen çok zorluk çıkarma ve beni dinle."

"Dinlesem ne olacak? Ne deyişecek? Söylesene. Seninle armada olan ilişki eskisi gibi olacak mı? Eskisi gibi yakın arkadaş ola bilecek miyiz?"

Susuyordu.

Susmak onun en iyi silahıydı.

Kendisi de çok iyi biliyordu.

Hiç bir şeyi bilmediğini kendisi çok iyi biliyordu.

"Susuyorsun. Tamam o zaman. Ben teker teker hepsini cevaplandırırım. Öncelikle biz diye bir şey yok. İkinci olarak eskisi gibi yakın arkadaşda olamayız. Olmayacağızda. Çünkü ben beni her kesin önünde rezil eden ve benim intihar etmeme sebep olan biriyle birlikte olamam. Neyinki arkadaş."

Ağlamak istemiyordum.

Özellikle onun gözlerinin önünde.

Kendimi zayıf biri gibi göstermekten nefret ederdim.

Güçlü olmayan beni güçlü sanıyorlardı.

Ama ben gece ağlaya ağlaya uyuyan zayıf bir kızdan bir başkası değildim.

Onun görmemesi için bakışlarımı kayalıkların üzerine indirdim.

Ama ne kadar çabalasamda başaramamıştım.

Göz yaşlarım benden bağımsız kayalıklarla buluşuyordu.

Birden elini çeneme koydu ve başımı ona bakmam için dikleştirdi.

Görmüştü işte.

Ağladığımı görmüştü.

"Ağlama. Bu dünyada senin ağlaman en son isteyeceğim şey bile değil. Nerede o güçlü Deniz?"

"O güçlü kızı sen öldürdün. Sen katil-"

Sözümü bitirmeme izin vermeden dudaklarıma yapıştı.

Bunu beklemiyordum.

Gözlerim yerinden çıkacakmış gibi açılmıştı.

Şoka uğramıştım.

Ne yapacağımı bilmiyordum.

İstemeden göz yaşlarım beyaz bayrağı kaldırdı ve gözlerimden firar etti.

Artık pes etmiştim.

Dudaklarımdan ayrılmasıyla yüzüme bakmaya başladı.

Bende öylece yüzüne baktım.

Ani bir hızla sağ elimle sol yanağına bir tokat attım.

Neye uğradığını şaşırmıştı.

"Pislik!"

Dedim ve yanından uzaklaştım.

Tanrım yanıyorum.

Sevgilerle AnGel.