31

624 55 3
                                    

Yolculuk oldukça güzel geçiyordu.

Arkada 7 kişi oturmuştuk. Bu 7-ci kim diye sorarsanız bize rehberlik yapan müzik hocamız Furkan'ı da bizim yanımıza yollamıştı.

Çocuk önde gül gibi oturuyordu. Ne diye onu buraya getiriyorsun.

"Enişt-yani Furkan Ayşe çiçeğin nerede?"

Selin neredeyse enişte diyecekti kaş göz işareti yaparak düzgün konuşmasını söyledim.

"Ya Selin. Çocuğu neden üzüyorsun. Demek ki yanında olmasını istemiş o da gelmemiş."

Akının söze atılmasıyla Umut'un bakışları bana döndü.

Olanları biliyordu. Ve bana en çok yardımcı olanlardan da biri de Umutdu.

"Abi. Sence biraz abartmıyor musun?"

Dedi Umut Akına karşı.

"Evet. Lütfen Ayşe konusunu kapatalım."

Sonunda Furkan da ağzını açtı. Ölsemde gam yemem artık.

"Hadi Deniz. Bir şarki söyle de kulaklarımız şenlensin."

"Ben mi?"

"Yok babam. Kızım senden başka Deniz mi var burada?"

"Tamam. Ne söylememi istersiniz? Bildiğim bir şey olsun ama."

"Sen ne istiyorsan onu söyle."

"Tamam."

Birden aklıma Jungkook'un söylediği Justin Bieber'in şarkısı Nothing Like Us geldi.

Otobüste her kes susmuştu.

Yalnız benim sesim duyuluyordu.

Şarkıyı söylerken kendimden geçmiştim resmen.

Nakarata geldiğimde bana eşlik eden bir ses duydum. Sesi duyar duymaz bu kişinin Furkan olduğunu anladım.

There's nothing like us,

There's nothing like you and me

Together through the storm

There's nothing like us,

There's nothing like you and me

Together oh.

Gözlerimi açtığımda bana bakan bir çift yeşil gözle karşılaştım.

Gözlerine aşık olduğum.

Yüzümdeki gülümsemeyle yerime oturdum ve dışarıyı seyr etmeye başladım.

Çok geçmeden kampa vardık ve hep beraber arabadan indik.

Otobüsten indiğim an aklıma dolan anılarla gözlerim doldu.

2 yıl önce ben, Furkan, Burak ve Arda birlikte kampa yazılmıştık.

Arda kim diye sorsanız şöyle açıklayayım.

Arda bizim en küçüğümüzdü.

Biz dördümüz birlikte takılırdık. Günümüzün çoğu birlikte geçerdi.

Ama bir gün Arda yurtdışından döndüğünde trafik kazası geçirdi ve öldü.

Benim yüzümden. Ben onu gel diye mecbur etmeseydim o gelmezdi ve kaza geçirip ölmezdi.

Kafamı sağa sola salladım ve kendime gelmeye çalıştım.

Artık düşünmek istemiyordum.
Valizimide alıp kızlarla çadır kuracağımız yere gittim.

Sevgilerle AnGel.

İmkansızlığım || Texting ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin