İmkansızlığım || Texting ✓

38

Eve geleli saatler olmuştu. Ama ben hala ağlıyordum.

Bıkmıştım artık içimi dökmek istiyordum ama nasıl bilemiyordum.

Kalbim sıkışmıştı sanki nefes alamıyordum.

Her şey çok üstüme geliyordu. Hayatım çok zorlaşmıştı.

Bir şeyi isterken birini kayb ediyordum.

Çekmeceği açtım ve günlüğümü aldım. Uzun zamandır hiç bir şey yazmamıştım.

Çalışma masama oturdum kalemimi alıp yazmaya başladım.

Sevdim ama sevilmedim. Her gece ağladım, içimde çığlık attım. Belkide yaptığım şey sadece acizlikti. Ben seni hayal edip uyuyorken bile acı çektim. Seni hayal etmek benim en büyük acımdı. Sen bana demiştin ya 'Hayal kurmak iyi bir şey değil. Hayal kurunca öyle hayal kur ki gerçekleşebilsin.' Sen haklıydın. Seni dinlemem gerekti. Gerçekleşmeyecek hayaller kurmamalıydım. Ben seni hayal etmekten başka hiç bir şey yapmadım. Benim tek dileğim sen oldun her zaman. Ben her doğum günümde mumları üflerlerken seni diledim, her yıldız kaydığında seninle birlikte olmayı diledim, her gece dua ederken seni istedim. Belkide seni çok istediğim için tanrı beni cezalandırdı. Beni sana hasret bıraktı. Keşke senin gibi umursamaz olsaydım. Hiç bir şeyi kafama takmaz, hayatıma devam etseydim. Ben seni unutmak için elimden geleni yapmaya çalıştım ama olmadı. Ben tam 4 yıl seni aralıksız sevdim. Ama sen o 4 yılı hiçe sayıp beni kullandın. Ben 'seni seviyorum' dediğimde bana 'seni seviyorum' demen sonra ardından sevgilinle hayatına devam etmen beni yerden yere vurdu. Ben bunların hiç birini haketmemiştim. Tıpkı sana olan sevgimi haketmediğin gibi. Bundan sonra hayatımda sen hiç bir şeyden de hiç bir şeysin. Sen benim gerçek olan dünayama yalanınla girmeye çalıştın. Bense seni kendi yalanlarımla unutacağım. Eskiden çareyi ölümde görürdüm. Ama şimdi ölümü bir kaçış olarak görüyorum. Ben ölsem bu acıdan kurtulurum ama ondan kötü acı çekerim. O acı annemin benim arkamdan ağlaması. Ben hiç bir zaman onun ağlamasına izin vermem. Bundan sonra hayatımda sen diye bir şey yok. Sen artık yoksun. Acı çekerek olsada seni sevdim. Elveda sevdiğim bundan sonra ki sensiz hayatımda umarım  mutlu olurum.....

Defteri kapattım ve kalemi üzerine koydum.

Yatağımın yanındaki gitarı aldım ve odamdan çıktım.

Tam kapıdan çıkacaktım ki annem bana seslendi.

"Deniz. Kızım nereye gidiyorsun?"

"Şarkıyı ağlatmaya." dedim ve evden çıktım.

Nereye gideceğimi anlamıştı bu yüzden çok üstelemedi.

Barın önüne geldim. Beni burada gördüklerinde şaşıracaklarına eminim.

İçeri girer girmez her kesin meraklı bakışları beni buldu.

Dedim ya şaşırmışlardı.

Sanhe boştu. Sahneye çıktın ve mikrafonu alıp konuşmaya başladım.

"Merhabalar. Beni özlediniz mi?"

"EVET!"

"Bende sizi özledim. Şarkı başlasın mı o zaman?"

"EVET!"

Bir kaç tane şarkı söyledikten sonra kulise indim ve çocuklarla selamlaştım.

"Açıkcası seni burada görmeyi beklemiyordum."

"Ha. Şimdi hatırladım. Seni öldürecektim. Gel buraya."

Güney'i kovalarken kahkahalar atıyordum. Gerçekten ilk defa bu kadar içten gülüyordum.

Güney'e yetişdim ve sırtına atladım.

İşte yüzümün düşme sebebi oradaydı. Ve bize bakıyordu.

Kudur piç.

Sevgilerle AnGel.