Müteşekkir - AzDen

0.8

Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak, gözlerine.
————————————————————————
Denizden;
" Günaydın. "
Azranın sesini duymamla arkamı döndüm.
" Odama girerken kapıyı tıkla Azra. "
" Tamam boncuk hanım. " diyerek yatağıma oturdu. Bende önüme dönüp işime devam ettim.
" Neden geldin? "
" Canım sıkıldı. Sen ne yapıyorsun? "
Elimde ki kalemi bırakıp tekrar Azraya döndüm.
" Resim çiziyorum. "
" Vayss beni mi çiziyorsun yoksa? " yataktan kalkıp masaya oturdu.
" Hayır Azra neden seni çiziyim? "
Azra çizdiğim resime baktı.
" Oha boncuk sen bu kadar yetenekli miydin ya? "
" Güzel sanatlar okudum annem ölmeden önce. "
" Anladım... "
" Sen okudun mu? "
" Ben hukuk okuyordum ama dondurdum
okulumu. "
" Zaten sende avukat tipi var. "
" Gerçekten mi? Yani genelde sen çok seksisin nasıl avukat olacaksın diyorlardı da. " göz devirdim.
" Bu vücuda bu ego fazla. "
" Fazla olduğunu nerden biliyorsun? Vücudumu görmedin ki hiç. " deyip tişörtünü kaldırmaya çalıştı. Kolunu tutup kaldırmasına izin vermedim. Azra da deli gibi kahkaha atıyordu.
" Utandın mı Boncuğum? Dün bana sevgilim derken utanmıyordun da... "
" Sana iyilikte yaranmıyor ki. O kızdan hoşlanmadığın belliydi. Bende seni kurtarmak istedim. "
" Peki dünle alakalı her şeyi hatırlıyor musun? "
" Evet. " deyip hızlıca gözlerimi kaçırdım. Kalemi elime alıp resmime devam ettim.
" Dünü saymam ama boncuk az kalsın üstüme kusuyordun. Sen kimi çiziyorsun? "
" Annemi. "
Telefonumun çalmasıyla yan taraftaki telefonumu elime aldım. Arayan Büşraydı.
" Efendim canım? "
" Nasılsın Mavişim? "
" İyiyim sen nasılsın? "
" İyiyim bende.. Özledim seni bir kaç gün kalmaya gelsen? "
" Bende özledim canım. Aslında iyi olur. Kafa dağıtmış olurum. "
" Geliyorsun yani? "
" Evet. " telefonu kapatıp pür dikkat beni dinleyen Azraya baktım.
" Sevgilin falan mı? "
" Neden sordun Azra? "
" Hiiç. " masadan inip tekrar yatağıma oturdu. Bende sandalyeden kalkıp dolabımın yanına gittim. Hızlıca valizime bir kaç şey koydum.
" Boncuk bu çok güzelmiş. Üstünde nasıl duruyor? "
Arkamı döndüğüm de tam dibimde, elinde ise geceliğimi sallayan Azrayla karşılaştım. Hızlıca elinden aldım.
" Dolabımı karıştırma Azra. Hem sen
gitsene artık. "
" Sen nereye böyle? "
" Arkadaşım da kalıcam bir kaç gün. "
" Niye? "
" Off sana ne Azra ya. " diyerek dolap ve Azranın arasından çıkmaya çalıştım.
" Gitmesen? " o kadar sessiz söylemişti ki.
" Hı? "
" Gitmesen diyorum. "
" Bağır biraz duyamadım. "
" Gitme diyorum amk gitme! "
Kahkaha attım.
" Niye özler misin yoksa? "
" Hayır canım sıkılır. "
" Gitmem gerek. " Azranın yüzü düştü.
Valimizi alıp odadan çıktım.

" Eee nasıl gidiyor? "
" Nasıl gitsin Büşra aynı işte. "
" Anladım canım. Özledim seni kaç gün
kalacaksın? "
" Bilmem sen ne kadar istersen. "
" Hep burda kal o zaman. "
Gülüştük.
" Özlüyorum seni ev bomboş geliyor Deniz. " dudak büzdüm. Büşra oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi. Ellerimi tutup bana döndü.
" Deniz.. " bir şey söyleyeceği her halinden belliydi.
Devam etmesini bekledim. Gözlerime bakıyordu.
" Ben seni seviyorum. " yutkundum.
" Bende seni canım. "
" Hayır öyle değil. Seni arkadaşım olarak sevmiyorum. Ben sana aşığım Deniz. "  gözlerimi yumdum. Bunu zaten biliyordum ama Büşranın söylemesi garip hissettirmişti.
" Ben.. " tıkanmıştım resmen. Ben Büşrayı arkadaş olarak görüyordum. Buna son zamanlarda iyice emin olmuştum. Nasıl reddecektim şimdi?
" Seni arkadaşım olarak görüyorum Büşra. "
Gözleri dolmuştu.
" Bu kadar mı yani? "
" Ne diyebilirim ki Büşra. Ben sana hiç o gözle bakmadım. "
" Bir kere bile mi? "
" Üzgünüm ama hayır. " ellerimi bıraktı.
" Sen çok... Sen çok nankörsün Deniz. "
Duyduğum şeyle çok geçirmiştim. Büşra şu zamana kadar ilk defa kötü bir şey demişti bana. Ama haklıydı da. Ben nankör pisliğin tekiydim. Büşra bana aylarca bakmış, iyi olmam için elinden geleni yapmıştı. Ama zorla da sevemezdim onu. Ayağa kalktım.
" Büşra sen şimdi sinirlisin ben gideyim. Sen sakinleşince konuşuruz. "
" Ha tabi gerçekleri söyleyince sinirli oldum dimi Deniz? " derin bir nefes verdim.
" Özür dilerim.. " diye mırıldanıp hızlıca evden çıktım. Zor tuttuğum göz yaşlarımı serbest bırakıp yürümeye başladım.

" Noldu kızım sana iyi misin? "
" Yok bir şey safiye abla. " diyerek içeri girdim. Evdekiler akşam yemeği yiyorlardı.
" Deniz? Kızım hoş geldin. Bir kaç gün arkadaşın da kalmayacak mıydın? " Cevap vermeyerek bakışlarımı Azraya çevirdim. Bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Gözlerimi çekip yukarı çıkmaya başladım. Ona gel demek istemiştim. Umarım anlamıştır.. Bana şu an tek iyi gelebilecek kişi Azra gibi geliyordu...

" Boncuk? " göz yaşlarımı hızlıca silip Azraya baktım. Yatakta yanıma oturup elini omzuma koydu.
" Noldu sana? "
" Hiç. "
" Yalan söyleme Deniz olmuş bir şey. Ayrıldınız mı yoksa? "
" Biz sevgili değildik. "
" Neden ağlıyorsun o zaman? "
Daha fazla soru sormaması için ani bir hamleyle Azraya sarıldım. Çok güzel kokuyordu. İstemsizce kafamı boynuna gömdüm. O da sıkıca sardı kollarını bana. Şu an aşırı huzurlu olmam normal miydi?
" Çok güzel kokuyorsun... " diye fısıldadım kulağına.
Geri çekilip yüzüme baktı. Sonra dudaklarıma. Yavaşça yaklaşmaya başladı. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki odanın içinde yakılanacaktı sesi. Aramızda çok az mesafe kalmıştı ki, kafamı çevirdim. Bu olmamalıydı işte. Azraya kendimi kaptırmamalıydım. Azra nefesini yanağıma verdi. Dudaklarını yanağıma bastırdı. Derin bir nefes alıp öpmeden geri çekildi. Yüzümü tekrar ona döndüm.
" Bugün beraber uyuyalım mı? " diye sordum.
Cidden çok dengesiz bir insandım. Azra sırıtıp kafa salladı.

Sonunda yazdım be