1.8

1K 75 17
                                    

Dayanılmaz olan aslında yaşam değilmiş, insanlarmış.
————————————————————————
Azra'dan;
Kapıdan gelen tıkırtıyla gözlerimi açtım. Sonunda gelmişlerdi.
" Azra Kaya çıkıyorsun. "
" Bi zahmet... " diye mırıldandıktan sonra çıktım. Çıkar çıkmaz babamı görünce göz devirdim. Keşke burda kalsaydım.
" Sen ne yaptığının farkında mısın? "
" Ne yapmışım? Alt tarafı kadına el kaldıran sapık bir piçin kolunu kırdım. "
" Sana kaldı değil mi? "
" Sen ciddi misin? "
" Ben yoruldum Azra anlıyor musun? "
" Neyden yoruldun anlatsana bi? "
" Deniz'den, senden. Annenden. Herkesten. "
Gülümsedim. Kendini acındırması iğrençti.
" Kendini niye acındırıyorsun ki? Senin buna ihtiyacın yok. "
Bir şey söylemeden arkasını döndü. Bende peşinden gitmeye başladım.




" Azra nereye? " annemin seslenmesiyle arkamı döndüm.
" Gördüğün gibi valizim elimde, gidiyorum. Nereye olduğunu da bilmiyorum. "
" Gidemezsin. "
" Gidemem öyle mi? Sana ne ya? Çok mu umrundayım sanki ha? Senin benden çok daha önemli dertlerin var öyle değil mi anne? Otur ve onları düşünüp, ağla. Ama sen ağlamazsın. "
Bunları haykırarak söylemem üzerine Deniz aşağı koşturarak indi.
" Noluyor? " gülümsedim.
" Sana ne? "
Deniz valizime bakıp kaşlarını çattı. Sonra da kolumdan tutup dışarı çıkardı.




" Bırak beni. " kolumu çektim.
" Noluyor Azra? Nereye? "
" Sikicem böyle işi. Sen istediğin zaman evi terk et. İstediğin zaman etrafı yık, dök. İstediğin zaman benimle ol. İstediğin kişiyle görüşüp eve çağır. Ama kimse sana karışamaz değil mi Deniz? Çünkü senin annen öldü. Bizim hiç derdimiz yok tabii. Bütün dert sende değil mi? "
Denizin gözleri dolunca kendime geldim. Neler söylemiştim ben? Sinirle saçmalamıştım resmen.
" Den- "
" Kes sesini! "
" Özür dilerim... "
" Benim annem ölmedi Azra! O intihar etti! Benim annem o kadar üzüldü ki intihar etti! Ve ben onun üzüldüğünü bile anlamadım. Ne zaman anladım biliyor musun? O öldükten sonra. Ve ben annemin neden üzüldüğünü bulucam. Anladın mı beni? "
Bir yandan ağlayıp, bir yandan beni iktiriyordu. Kolundan tutup bunu yapmasını engelledim. Sonra kendime çekip sarıldım. Bi süre sonra o da karşılık verdi.




" Anne konuşabilir miyiz? " sigarasını söndürüp bana baktı.
" Sen evi terk etmedin mi? " gidip yanına oturdum.
" Ben Deniz'e her şeyi söyleyeceğim anne. "
" Ne dedin sen? "
" Beni duydun. "
" Sen ne saçmalıyorsun Azra? "
" Deniz'e annesinin neden intihar ettiğini söyleyeceğim. Dayanamıyorum artık. Anlıyor musun beni? "
" Sakın böyle bir şeyi yapmaya kalkma. Azra bak sakın! "
" Bunu bilmeye hakkı var anladın mı? Yıllardır ' ben suçlu değilim. ' diyorsun. O Zaman bunu söylememde bir sıkıntı yok. "
" Tamam buyur söyle. Sen en başından beri biliyordun. Seni affedeceğini mi sanıyorsun Azra? "
Yutkundum. Haklıydı hemde çok haklıydı. Ve ben yüzsüz gibi Deniz'den beni sevmesini istiyordum.
" Tamam söylemeyeceğim. "
" Bende öyle düşünmüştüm. "
Umarım Deniz bunu öğrenirse beni affedebilirdi.

Hala okuyan var mı ahussbjsne

Müteşekkir - AzDenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin