Müteşekkir - AzDen

3.1

Geçmişe ait anılarla işi yoktu daha fazla, yine de yarını tasarlarken arıyordu gözleri bazen.
————————————————————————
Deniz'den
" Azra da içerde mi? " diyen babama şaşkınlıkla kafa salladım. Bizi nerden bulmuştuki? Beni hafif iterek içeri girdi.
" Aşkım kimmiş gel- baba? " diyen Azra'ya üzüntüyle baktım. Her şeyin mahvolacağı gerçeği yüzüme vururken sadece yutkundum.

" Sen nerden buldun bizi? "
" Sinanın telefonunu zorla alınca Azra ile konuşmalarını buldum. Ordan da telefon numarasını. " dediğinde Azra kafasına vurdu.
" Haydi toplayın eşyalarınızı gidiyoruz. "
" Yok ya? Biz çocuk değiliz. Sen bize karışamazsın. "
" Asıl böyle diyerek şu an çocukluk yapan sensin Deniz. Yaptığın her şeye göz yumuyorum ama yeter artık! Bende insanım anladın mı? "

" Tatile çıkmamız suç mu? "
" Bize haber verebilirdiniz. Üstüne üstlük Asude'ye mesaj atmak ne Deniz? Haddini aşan şeyler yapmayı bırak artık. "
" Demek öğrenmişsin mesaj meselesini. " dediğimde Azra kaşlarını çattı.
" Ne mesajıymış o? "
" Alda kendin bak. " diyerek Azra'ya telefonu uzattı. İşte şimdi her şey bok olmuştu. Ama Azra'ya açıklarsam beni anlayacağını umuyordum. Azra üzüntüyle telefonu geri verdi. Sonra da yatak odasına gitti.

" Bence sende eşyalarını topla Deniz. "
" Senden nefret ediyorum. " diyerek Azra'nın peşinden gittim. İçeri girdiğimde Azra hızlı bir şekilde eşyalarını topluyordu.
" Azra? "
" Sakın bir şey söyleme Deniz. "
" Beni bi dinlesen? "
" Sana sordum Deniz! Anneme ne yapacaksın diye sordum! Bir şey yapacağına emindim ama bunun için beni kullanacağını hiç düşünmemiştim! " diye bağırdığında gözlerimi yumdum. O kadar haklıydıki... Ne diyebilirdimki? Tam odadan çıkacakken tekrar dönüp bana baktı.
" Ha bu arada annemin buna üzüldüğünü hiç sanmıyorum. Boşuna uğraşmışsın bu kadar. " diyerek odadan çıktı.

Bir taksiye binip havalimanına gelmiştik bile. Uçağa bindiğimizde Azra gidip tekli koltuğa oturmuştu. Bende babamla oturmak zorunda kalmıştım. Azra'ya baktığımda gözlerinin dolu olduğunu fark ettim. O sırada içimden kendime bir kez daha küfür ettim.

Bok gibi bir yolculuğun ardından sonunda gelmiştik. Uçaktan inip arabaya bindik. Azra bana hiçbir şekilde bakmıyordu. Bana ne kadar kırıldığının farkındaydım. Ama o da beni çok kırmıştı. Ben onum yaptığını görmezden geldiysem o da aynısını yapmalıydı.

Eve vardığımızda kapıyı Asude açmıştı. Bize bir göz atıp kapıdan çekildi. Azra hızlıca içeriye girip yukarı çıktığında bende peşinden gitmeye başladım.
" Deniz. " Asude'nin seslenmesiyle oflayarak arkamı döndüm.
" Ne? "
" Planın işe yaramadığı için ne kadar üzüldüm bilemezsin. "
" Sen ne kadar yüzsüssün ya? Annem öldü benim senin yüzünden. "
" Benim yüzümden değildi. " dediğinde göz devirip Azra'nın peşinden gittim.

Önce kendi odama girip eşyalarımı bırakıp Azra'nın odasına girdim. Koltuğa oturmuş duvara bakıyordu.
" Azra? " kafasını bana çevirip baktı.
" Deniz ayrılalım. İkimizde birbirimize zarar vermekten başka bir boka yaramıyoruz. Bu ilk değilki. Kaç kere zarar verdik birbirimize. İkimizinde iyiliği için. " dediğinde şok olmuş gözlerle Azra'ya baktım.
" B-ben. " derin bir nefes aldım.

" Seni bırakamam Azra. Bunu benden isteme ne olursun. "
" Sana bu kadar aşıkken benim için çok kolay değil mi? Olmuyor işte bizden Deniz. Aşk, sevgi yeterli olmuyor bazen. Bu sence birbirimize son zarar verişimiz miydi? İlk değildiki son olsun. " şu an gerçekten ne diyeceğimi, nasıl tepki vereceğimi hiç bilmiyordum. Tek bildiğim şey Azrasız yapamayacağımdı.
" Aşk olduktan sonra birbirimize ne kadar zarar verirsek verelim biz yine birlikte olucaz Azra. Bu hep böyleydi. Ben senin yaptığını neden görmezden geldim sanıyorsun? "
" Aşk ikimizinde gözünü kör etmiş Deniz. Sende farkındasın işte. Şimdi lütfen çık odamdan düşünmeye ihtiyacım var. "
" Evet biraz düşün. Çünkü şu an saçmalıyorsun. " diyerek odasından çıktım.

Ne zaman yb atacağımı biliyorsunuzdur artık herhalde aq smksmsksms