Müteşekkir - AzDen

2.4

Yaşadıklarımı anlatarak iyi biri olabilirdim, ama ben kötü görünmeyi tercih ettim.
————————————————————————
Deniz'den;
" Azra yalvarırım bir şey söyle artık. " dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı. Azrayı sonunda sakinleştirmiş odaya götürmüştüm. Ama hala tek kelime etmiyordu.
" Deniz sonra anlatsam olur mu? " derin bir nefes aldım.
" Azra korkuyorum artık ne oluyor? " dediğimde gözleri doldu. Yine ağlayacağını fark edince;
" Tamam canım sonra anlat olur mu? " dedim en sakin ses tonumla. 'Tamam' anlamında kafa salladı.

" Ben eve gidiyim biraz kafamı dinlemem gerek. "
" Tamam Azra bende geliyorum o zaman. "
" Hayır hiç gerek yok. Hem biraz yalnız kalsam iyi olur. "
Yalnız kalmak istemesine kırılsamda belli etmemeye çalıştım.
" Tamam. Bir şey olursa ara. " yanıma gelip bana sımsıkı sarıldığında sarılmasına karşılık verdim. Kafasını kaldırıp dudağıma kısa bir öpücük kondurdu. Sonra hızlıca çıktı.

" Deniz müsait misin? " irkilerek kafamı kaldırdım. Gelen Büşra'ydı. Azra'yı düşünmeye o kadar dalmıştım ki geldiğini fark etmemiştim.
" Müsaitim Büşra gel. " yavaş adımlarla gelip karşımdaki sandalyeye oturdu.
" Nasılsın? "
" İyiyim işte... " derin bir nefes aldı.
" Bir şey mi oldu? " dedim.
" Sanırım Azra hala anlatmamış... " kaşlarımı çattım.
" Neyi? " diye sordum merakla.

" Deniz seni gerçekten seviyorum. Merak etme artık sadece arkadaş olarak. Azra ile aranıza girmek isteyeceğim en son şey. Ama seni tanıyorum, annenin neden intihar ettiğini bilmek istiyorsun. İntihar etmesine neden olanları cezalandırmak istiyorsun. "
" Büşra hiçbir şey anlamıyorum bütün bunların Azra ile ne alakası var? "
" Deniz bana da Nehir söyledi. Ne kadar doğru bilmiyorum ama annen Azra'nın annesi yüzünden intihar etmiş. "
" N-nasıl? " dedim gözlerim dolarken.

" Baban anneni aldatmış. Annen de bunu öğrenince dayanamamış işte. " dedi gözlerini kaçırırken. Göz yaşlarımı serbest bıraktığımda Büşra'nın da gözleri dolmuştu.
" P-peki Azra? " dedim soruyu anladığını düşünerek devam ettirmedim.
" O da biliyormuş Deniz. " dediğinde yutkundum. Bu olamazdı. Azra bana bunu yapmış olamazdı. Hızlıca ayağa kalkıp dışarı çıktım.

Eve girer girmez yukarı çıktım. Azra'nın odasına girdim ama yoktu. Kendi odama baktım ama orda da yoktu. Tekrar aşağı inip salona girdim. Asude arkadaşlarıyla oturmuş sohbet ediyordu. Elimi sıkıp sakin olmaya çalıştım. Şu an hiç sırası değildi.
" Azra nerde? " dediğimde herkes dönüp bana baktı.
" Azra mı? Senin yanında değil miydi? "
" Eve uğrayacağım demişti. " dedim sinirle.
" Evet eve uğradı kızım ama elinde valizle tekrar çıktı evden. " diyen Safiye ablaya bakarak gözlerimi yumdum.
" Hayır... " diye fısıldayıp hızlıca odama çıktım.

Ellerimin titremesine küfredip hemen Azra'yı aradım. Uzun bir çalıştan sonra açtı.
" Azra... " dediğimde cevap vermedi. Ama nefes alış sesini duyabiliyordum.
" Bak.. Şu an nerdesin bilmiyorum ama lütfen geri dön. Bunu yapma. Gel konuşalım lütfen. Ben sensiz yapamam Azra. Lütfen.. " sesim sona doğru fısıltı gibi çıkmıştı.
" Özür dilerim Deniz her şey için. Ama sen beni affetsende ben kendimi affetmem. "
" Sus Azra! Şu zamana kadar nasıl sustuysan öyle sus şimdi de. Ben sana o kadar alıştım ki bu yaptığını görmezden gelmek istiyorum. "
" Bunu yapama- "
" Bu zaman kadar nasıl yaptın Azra? Şimdi de öyle yap. Ama lütfen gitme. Seni... " deyip derin bir nefes aldım.
" Seni çok seviyorum Azra. Lütfen yapma bunu. " dediğimde telefonu kapattı. Çığlık atarak telefonu duvara fırlattım. Kendimi de yere bıraktım.
" Lütfen geri dön.. " dediğimde ağlamam şiddetlenmişti.

İyy hiç yazamıyorum böyle kurguları snsjdmskmd neyse 35 oy'a yb geliyooor. Bundan sonra böyle koçm yoksa oy vermiyosunuz aq dnsjdndjmdks