{စက်​ရုပ်​မဟုတ်​ပါ}

#20#(Unicode)

' Yeol ah pali ´

' မှီ​တော့မယ်​နော်​Baek ´

' မှီလဲမမှီ​သေးပဲနဲ့ကွာ ´

ခြံဝန်းကျယ်​ကြီးထဲတွင်​သူနဲ့ကျွန်​တော်​ပျော်​ရွှင်​စွာကစား​နေကြသည်​....။

​ပြေး​နေသည့်​ကျွန်​တော့်​အား သူတမင်​မမှီ​အောင်​လိုက်​ဖမ်း​နေခြင်းသာ.....သူ့​ခြေတန်​ရှည်​ကြီး​တွေနှင့်​ပြေ့းပြီးလိုက်​ဖမ်း​နေတာပဲမမှီစရာရှိ့ပါမလား...။

ကျွန်​တော့်​က်ိုမမိ​သေးသည်​မှာ တမင်​သူအ​လျော့​ပေးကာ​ပြေးလိုက်​နေသည့်​အတွက်​သာ....။

​အရင်​ကိစ္စပြီးကထဲက ကျွန်​တော်​လဲအရင်​လိုအိမ်​ထဲ၌​လှောင်​ပိတ်​၍ချုပ်​ချယ်​ခြင်းမခံရ​တော့....။

လွတ်​လွတ်​လပ်​လပ်​နှင့်​ရှင်​သန်​ရသည့်​ဘ၀တစ်​ခုပိုင်​ဆိုင်​ခဲ့သည်​....။

အခုဆိုရင်​ဆိုးလ်​တက္ကသိုလ်​မှာ ဒုတိယနှစ်​တောင်​တက်​နေရပြီ​လေ....။

​ကျောင်းမှာလဲ Do Kyung Soo ,Kim Jong Dae ,ဆို​သောသူငယ်​ချင်းနှစ်​ယောက်​လဲရခဲ့သည်​...။

ချုပ်​ချယ်​ခံရတာဆိုလို့ ကျွန်​တော်​ဘယ်​သွားသွားအမြဲတမ်းပါလာတက်​သည့်​Park ChanYeol ဆိုသည့်​ကျွန်​တော့်​ရဲ့ကိုယ်​ရံ​တော်​ကြီးသာ...။

Yeol ကိုဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရင်​ဆိုတဲ့အ​တွေးဆိုးကြီးကို​မောင်းထုတ်​လိုက်​ပြီး ဟန်​ဆောင်​အမုန်း​တွေနှင့်​ကာရံထားသည့်​မျက်​နှာဖုံးကြီးကိုဆွဲခွဲလိုက်​ရင်း Yeol ကိုအခွင့်​အ​ရေး​ပေးလိုက်​၏..။

ဒါ​ပေမယ့်​Yeol ကကျွန်​တော့်​ကိုအရိပ်​လိုလိုက်​စောင့်​ရှောင့်​နေတာမှန်​ပေမယ့်​Yeol ဘက်​ကကျွန်​တော့်​အ​ပေါ်သို့ဝန်​ခံခြင်းမရှိ​သေးပါ...။

ဘာ​တွေများအဲ့သည့်​လောက်​အထိခက်​ခဲ​နေရတာလဲ Yeol ရယ်​....Baek ကိုချစ်​တယ်​ဆိုတဲ့စကား​လေး​ပြောဖို့အဲ့သည့်​လောက်​အထိခက်​ခဲ​နေရတာလား...။

' မိပြီကွ ´

အ​တွေးတစ်​ချို့​ကြောင့်​ခြေစုံရပ်​တန့်​လိုက်​သည်​နှင့်​အ​ပြေးလိုက်​လာသည့်​Yeol ၏ရင်​ခွင်​ထဲသို့အရန်​သင့်​ရောက်​ရှိသွား​တော့၏...။