{စက်​ရုပ်​မဟုတ်​ပါ}

#14#(Unicode)

သူလား ကျွန်​တော့်​နောက်​ကွယ်​မှာအဆင်​ပြေ​နေ​လောက်​ပါတယ်​...ဘာ​ကြောင့်​လဲ သူရွံရှာမုန်းတီး​နေတဲ့ကျွန်​တော့်​ကိုမမြင်​ရသည့်​အတွက်​ပေါ့....။

နာကျင်​နေသည့်​ခံစားချက်​ကြီးကအိပ်​ယာထပ်​လှဲ​လျောင်း​နေသည့်​ခန္ဓာကိုယ်​ကပင်​ပန်းနွမ်းနယ်​နေပြန်​၏...။
ဒဏ်​ရာ​တွေအားသန့်​ရှင်းကာ​ဆေးထည့်​ပေးအစာအတွက်​ဆန်​ပြုတ်​တစ်​ပွဲကုတင်​ခေါင်းရင်းကစားပွဲ​လေး​ပေါ်တင်​ပေးကာထွက်​သွားသည့်​JunMyeon hyung...။

မျက်​လုံးကြည်​ကြည်​လေးထဲတွင်​ဖြစ်​စဉ်​တစ်​ခုလုံးကိုအ​ကြောင်းစုံသိလို​သောအ​ရောင်​များတဖျက်​ဖျက်​လက်​နေ​ပေမယ့်​နှုတ်​ဖျားမှမည်​သည့်​မေးခွန်းကိုမှထုတ်​မေးသွားခြင်းမရှိ...။

အဆင်​ပြေရဲ့လား? သက်​သာလား ? ဆို​သော​မေးခွန်းမျိုးကိုပင်​ဟန်​ဆောင်​၍​မေးသွားခြင်းမရှိ...။

ကျွန်​တော့်​ဘ၀အတွက်​ဆိုးသွမ်းလှသည့်​ကံဆိုးခြင်းတစ်​ချို့ကစတင်​ခဲ့ပြီ...ကျွန်​တေု​လက်​ခံနိုင်​အောင်​ကြိုးစားရမယ်​လေ...။

တမလွန်​က Appa အတွက်​အားကိုးလို့မရသည့်​သားတစ်​ယောက်​အတွက်​စိတ်​မ​ဖြောင့်​နိုင်​မဖြစ်​ပါနဲ့ Appa ရယ်​...သား Appa အတွက်​ဘာမှပြန်​လုပ်​မ​ပေးနိုင်​ခင်​မှာပဲ Appa ကဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီ Appa လက်​နဲ့​ဖောက်​ပေးခဲ့သည့်​လမ်းကို​တောင်​သားက​တည့်​မတ်​အောင်​မ​လျှောက်​လှမ်းနိုင်​ခဲ့ပြီး...။

​ခြေ​ချော်​ကျသွားသည်​ကမှအကျသက်​သာနိုင်​ဦးမည်​အခု​တော့​ခြေ​ချော်​တာမဟုတ်​ပါပဲ ကိုယ်​တိုင်​တူး​ဖော်​မိတဲ့တွင်းနက်​နက်​ထဲကိုမှအပြုံးမပျက်​ခုန်​ချမိသည့်​သားမိုက်​ပါ Appa....။

သခင်​နဲ့မတန်​တဲ့လူသားတစ်​ယောက်​အတွက်​ကံတရားကချမှတ်​လိုက်​တဲ့ အပြစ်​ဒဏ်​က ဘ၀တစ်​ခုလုံးအမုန်း​တွေနဲ့ရှင်​သန်​စေရန်​သာ....။

သူ့နှုတ်​ဖျားကထွက်​ကျလာတဲ့စကားလုံးအ​သေးအမွှား​လေးကစလို့တန်​ဖိုးထားတက်​သည့်​ကျွန်​တော်​....။

သူကိုယ်​တိုင်​ပင်​မသိသူ့နှုတ်​ဖျားကအမှတ်​တမဲ့ထွက်​ကျလာသည့်​စကားလုံး​လေး​တွေကအစ တန်​ဖိုးထားခဲ့သည့်​ကျွန်​တော်​.....။