' Chanyeol မင္းခဏေလာက္နားလိုက္ပါဥိီး'
' JunMyeon Hyung အခုအေျခအေနမွာကြၽန္ေတာ္ကဘယ္လိုခြန္အားေတြနဲ႔နားေနႏိုင္မွာတဲ့လဲ'
Doctor ေျပာသြားေတာ့ ဆ္ိုးရိမ္အေျခအေနကလြတ္ကင္းသြားၿပီတဲ့....မၾကာခင္သတိရလာေတာ့မယ္တဲ့....သံုးရက္ သံုးရက္႐ွိခဲ့ၿပီ Baek ဒီေနရာ ဒီကုတင္ေပၚမွာမလႈပ္မယွက္လွဲေလ်ာင္းေနတာ သံုးရက္တိတိ႐ွိေနခဲ့ၿပီ....။
' မနားရင္ေတာင္ တစ္ခုခုေတာ့စားလိုက္ပါကြာ မင္းသံုးရက္လံုးဘာမွမစားမေသာက္ပဲ တစ္ေရးမွလဲမအိပ္ရေသးဘူးေလး ၾကာရင္မင္းပါလဲသြားလိုက္မယ္ကြ'
' ကြၽန္ေတာ္အခုခ်ိန္အထိအဆင္ေျပေနပါေသးတယ္ JunMyeon Hyung'
Baek ေတာင္သံုးရက္လံုးဘာမွမစားပဲလွဲေလ်ာင္းေနခဲ့ေသးတာပဲ ကြၽန္ေတာ္ကစားဖို႔လိုအပ္လို႔လား....။
စားခ်င္စိတ္လဲမ႐ွိသလို စားလဲမ၀င္ႏိုင္ပါ.....ဗိုက္ဆာသည္ဆိုတဲ့အရသာပင္မခံစားမိ....။
' Baek Daddy ဆီကဘာသတင္းၾကားေသးလဲ JunMyeon Hyung'
'LA ကခုထိျပန္မေရာက္လာေသးဘူး အေရးႀကီးတဲ့ပေရာ့ဂ်က္တစ္ခုကိုင္တြယ္ေနရလို႔တဲ့'
'Baek အသက္ထက္ေတာင္အေရးႀကီးေနတဲ့ ပေရာ့ဂ်က္တဲ့လား JunMyeon Hyung'
Baek တို႔သားအဖရဲ႕အေျခအေနကကြၽန္ေတာ္ေတြးထားတာထပ္ပိုဆိုးရြားတာပဲ....Baek အခုလိုလုပ္ရက္ေတြလုပ္ေနတာ အလြန္မဟုတ္မွန္းကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ရတာေပါ့...။
' Uncle က BaekHyunnee ေလးကိုခ်စ္႐ွာပါတယ္'
' ဟက္ ...သူ႔အလုပ္ထပ္ေတာ့မပိုႏိုင္ေလာက္ပါဘူး'
'Uncle ကေတာ္ယုံအလုပ္ဆိုခုေလာက္ထိမတြယ္ကပ္တက္ပါဘူး ဒီပေရာ့ဂ်က္ကလဲေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးလို႔ေနမွာပါ ၿပီးေတာ့ Baekhyunnee နားမွာမင္းေကာငါပါ႐ွိေနလို႔ Uncle ကစိတ္ခ်ထားႏိုင္တာလဲပါတယ္ေလ'
ကြၽန္ေတာ္႐ွိေနတာကိုပါသိေနတယ္......လူသားတစ္ေယာက္လိုလား....ဒါမွမဟုတ္စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုလား?။
YOU ARE READING
{စက်ရုပ်မဟုတ်ပါ}
Fanfictionစက်ရုပ်ကလေးကိုသာစွဲလမ်းမိခဲ့သည့်ကျွန်တော့်အဆုံးသက်က....အကျည်းတန်လွန်းခဲ့ပါသည်။