MEOW ≧(^ω^)≦

😽25😽

_ 21:44 _

wiccat: جونگین

darkcat: کیونگسو

wiccat: چیکار میکنی؟

darkcat: بجز پوسیدن تو خونه؟
هیچی😒
تو چی؟

wiccat: حال داری بری بیرون؟

darkcat: زیاد نه

wiccat: پس من برگردم...

darkcat: وایستا ،چی؟!!!؟

wiccat: ایییم
چیزه
از پنجره یه نگاهی بکن

_ 21:52 _

با عجله از تخت پایین پرید و پرده رو باز کرد و صحنه ای که باهاش روبرو شد یه کیونگسو ی خندان و خوردنی بود که دم پنجره براش با خوشحالی دست تکون میداد.

جونگین هم متقابلا لبخند به لب دست تکون داد. کیونگسو موبایلشو به دست گرفت و یه چیزایی تایپ کرد و چند لحظه بعد گوشی جونگین به نشانه ی دریافت پیام لرزید. گوشی رو تو تخت جا گذاشته بود و برای اینکه پیام کیونگسو رو بخونه مجبور شد مدتی هرچند کوتاه از پنجره فاصله بگیره.

wiccat: فقط خواستم ببینمت.
خیلی ممنون. (●♡∀♡)

موقعی که پشت پنجره برگشته بود متوجه شد کیونگسو داره به انتهای کوچه نزدیک میشه.

darkcat: احمقی مگه؟
صبر کن دارم میام!

در حین خروج از خونه لنگون لنگون سعی میکرد کفششو کامل بپوشه و خوشبختانه متوجه شد کیونگسو همونجایی که بهش پیام داده بود وایستاده و دستهاشو توی جیب ژاکت مشکیش فرو برده.

حالا که نیازی نبود خیلی عجله کنه با آرامش پشت کفشاشو بالا کشید و به سمت کیونگسو قدم برداشت. باد سرد بین موهایی که از عجله فراموش کرده بود بهشون حالت بده، میپیچید و واقعا کنجکاو بود بدونه موهای کیونگسو چطو میتونه به طور طبیعی اینقدر خوش حالت و قشنگ باشه و با وزش باد موج برداره!

-"ایول، پس شلوارم میتونی بپوشی."

نگاهشو به پارچه ی مشکی و تنگی که رون های تو پر کیونگسو رو در بر گرفته بود سوق داد.

-"منم دلم واسه تو تنگ شده."

جمله ای که کیونگسو برای اعتراض از نحوه ی سلام کردن جونگین به کار برده بود، از هدف اصلیش خطا رفته و قلب جونگین رو مورد هدف قرار داده بود.

جونگین ترجیح داده بود در مورد این جمله بعدا فکر کنه. میخواست این جزئیات جانگداز رو واسه یه مدتی نادیده بگیره.
برای پیشگیری از هرگونه میمیک بی اختیار از کیونگسو رد شد و کمی جلوتر شروع به راه رفتن کرد تا صورتشو از دیدش مخفی کنه.

-"یعنی میگی با اینکه چند ساعت پیش منو دیدی، بی شرمانه دلت واسم تنگ شده؟"

یه لحظه حس کرد سوالی که از کیونگسو پرسیده بود رو در واقع داشت از خودش میپرسید.