Hayat üzerimde bir bahis oynuyordu sanrım, on yedi yaşının verdiği hüzün iliklerime kadar işlemişti. Morgda kalmış sahipsiz bir ceset gibiydim.
"Tanrım eğer bu bir cezaysa cezaya son verilmeli isyanım sana değil senden gelmiş ama sana bile nankörlük eden vicdansız kullara."
Argeş'i görmek istiyordum, hızlıca yola çıktım, taksi çevirip hastanenin adresini verdim. Ruhumun uzun bir yolculuğa ihtiyacı var, uzun ve sesiz.
Hastanenin bahçesine girmiştik, ücreti ödeyip taksiden indim .
Karnıma koca bi yumruk yemiş gibiyim, sırtımda fani dünyanın yükü, beddenimi taşıyamayacak hale gelmiştim, ayaklarıma içten içe yalvarıyordum beni taşısın diye .
Koridorlar bugün daha uzun geliyordu gözüme duvarların soğukluğunu hissediyordum tenimde.
Argeş'in odasının kapısına varmıştım. Artık güvenlikler beni tanıdıkları için pek sıkıntı yapmıyorlardı hastaneye giriş çıkışlarımı, kapıyı hafif tıklayarak içeri girdim. Argeş bu kez gözleri kapalı bir şekilde duvarın bir köşesinde oturuyordu. Şaşırmıştım, uyuyor sandım bi an onu öyle görünce ama uyumuyordu, kolarini bacaklarına sarıp bedenini ileri geri hareket ettiriyordu, onun için bir terapiydi sanrım bu, ona yaklaştım çantamı yatağın üzerine bırakıp yığdım yorgun bedenimi soğuk duvar kenarına, kolarımı kendime dolamak istemedim, ben bana iyi gelmiyordum.
Kolarımı sıkıca Argeş'in kolarının arasına sıkıştırdım, o gidip geldikçe bende onla salaniyordum gözlerini araladı ve bana baktı.
Küçük kız birdaha geldimi yanına?
Duygu :Hayır gelmedi o kim neden öylece çekip gittin küçük kızı nerden tanıyorsun.
Argeş: Kaya beyden izin al sana gidelim sana anlatmak istediğim konular var beni götür burdan.
Duygu: tamam sen hazırlan ben kaya beyden izin alıp geliyorum.
Oturduğum yerden kalktım. Kaya beyin odasına doğru ilerledim, kapıyı tıklatım Kaya bey odasında yoktu. Koridorda biraz ilerledim ve pencereden bahçeye baktım Kaya bey bir bankta oturmuş kitap okuyordu, hızlıca merdivenleri üç'er beş' er indim nefes nefese kalmıştım. "Kaya bey merhaba ben geldim lafı uzatmayacağım Argeş'i bugün tekrar alabilirmiyim."
Kaya bey : Duygu bu sıklıkla onu götüremezsin senin yanındayken iyi hissediyor bunu görüyorum ama bu sıklıkla onu dışarı gönderemem atakları başlarsa sana zarar verebilir zaptedemezsin onu .
Duygu: hayır o bana zarar vermez verirsede birşey olmaz bi hallederiz lütfen son kez bu gece...
Kaya bey: Tamam ama son kez.
Duygu: çok teşekkür ederim.
Kaya beyden uzaklaşıp merdivenleri bu kez yavaş yavaş çıktım çünkü ciğerlerim bi aksiyon daha yaşayamayacak haldeydi Argeş'in odasına vardığımda Argeş hazırdı hadi çıkalım.
