Uyku denilen eylem bedenime iyi gelse bile ruhuma iyi gelmiyordu ki zaten hem bedenime hem ruhuma iyi gelecek birşeyle rastlaşmadım bugüne kadar.
Sigra dışında hiç birşey kullanmazdım odam izmaritlerden çizilmiş resimlerle doluydu Gündüz gözüyle odam iğrenç görünse bile gece ruhuma iyi gelyordu müziğin nakaratınına bırakmıştım kendimi ellimdeki sigarayla ciğerlerimin kavgasına şahit oluyordum tabi ki sigara kazanmıştı
Müziğin sesi kesildi ve telefonum çalmaya başlamıştı arayan elifti müsaitsem bana uğrayacağını söylemişti bende tabiki değip kapatmıştım elif geleceği için üzerime tişört ve bir şort almak için dolabıma yürüdüm üzerime geçirdikten sonra mutfağa gidip kahve yaptım kafeyin beni bi alkol kadar sarhoş edede bilirdi espresso gibi ayıltada bilirdi.
Sıcak kahvenin yemek borumu ısıtıp mideme doğru yol alışını hissediyordum saçma detaylara sürekli takılırım bu kendimi iyi hissetmemi sağlar zilin çalısıyla mutfaktan ayrılıp kapıya yöneldim gelen elif olduğu için kim o demeye gerek duymadım çünkü başka kimsem yoktu ve kimse gelmezdi bana elifle selamlaşıp mutfağa yürüdük elime aldığım beşiktaş kupasına kahveyi boşaltım tam bir siyah beyaz hayranıydım.
E elif anlat bakalım uğramazdın sen bir şeymi oldu?
Sonuçlar çıkmıştı onları getiriyim dedim.
E ne varmış kesin güneşi sevmediğim için D.vitamini eksikliği çıkmıştır başka neyim ola bilir ki
Primer siroz yani karaciğer yetmezliği karaciğer kanseri demek oluyor bu öle bilirsin tedavi edilmen gerekiyor.
Yaşadığım şok bi an duraksamama sebep oldu kafa sesim isyan ediyordu kafa tasımdan yükselen çığlıklar başımı döndürüyordu sandalyeye oturup sustum mutfağımı kaplayan sessizlik bir boşluğa dalmama sebep oldu gözlerimin daldığı boşlukta boğulmak üzereydim ve yardım isteye bilecek hiç kimsem yok.
Elif o sırada birşeyler söylüyordu ama sadece söylediğini biliyorum duyamıyorum onu yüzüme serpiştirdiği soğuk su beni kendime getirmişti elifin bağırması kulaklarımda yankılanıyordu.
tedavi olman gerekiyor diyorum sana.
Ben tedavi falan olmayacağım ciğerlerimle hergün tartışıyorduk evet onlarda küstü bana anladım elif yanlız kalamak istiyorum gidermisin.
Elif sinirlenip kapıyı çarpıp çıkmıştı kapının çarpılmasıyla duvarlar inlemişti adeta elif kendimi bukadar umursamıyor oluşma çok sinirlenirdi Alışıktım buna odama gidip tekrar soyundum ve penceremin tam karşısına geçip yere oturdum parmak uçlarımdan başlayıp beyinime kadar geçen soğuk ürperti düşüncelerimin donmasına yetmiyordu.
Yanlızlığı iliklerime kadar hissetmiştim bu kez sığınacak bir ailemin bile olmaması çok kötü bir duyguydu.
Boğazıma takılan kelimeler genizimi parçalıyordu tam bu düşünceye kapılmışken çıplak vücuduma kanlar damlamaya başlamıştı burnumdan akan kan bacaklarımdan parkeye doğru iniyordu şaşırmamıştım buna bunların olacağını biliyordum şimdi sahip olduğum bedenimde kaybetmiştim.
Saçlarımla tenimi örttüm kül tablasına baktığımda düşündüm acaba daha kaç kez yatacak sigaramın altına ciğerlerim bile beni terk ederken o hala sigaramın altına yatıyor çok güçlü aslında pes etmiyor biraz eskimiş ola bilir ama hala görevini tam anlamıyla yerine getiriyor. Sokak lamabasının üzerimdeki loşluğuyla aynaya yansıyan aciz beddenimi inceledim uzun kirpilerimin gölgesi düşmüştü yüzüme saçlarım beddenimi örtüyordu fakat düşüncelerimi örtmeye hiç birşey yetmiyordu çaresizliğin hat safasındaydım yolumu kaybetmiştim yanlız ölmek korkutmuyordu beni kimseye ait olmadan ölmek korkutuyordu yarım ölmek korkutuyordu...
