Till Another Dawn [Completed]

Epilogue

“Do you want me to carry your delicious fanny, hanggang sa makaakyat na tayo?” ang natatawang tanong sa kanya ni Drake, habang umakyat sila sa matarik na bundok paakyat sa Mo Shiorghra Castle.
    
Pagkatapos nilang ikasal, isang buwan pagkatapos ikasal nila Rhina at Paolo ay sila naman ang nagpakasal. Kahit pa tutol ang kanilang mga magulang na masama raw ang sukob, ay hindi nagpatinag si Raven.
    
Wala na daw dadaig pa sa pagdating sa kasamaan sa reyna ng kadiliman at siya raw yun, at tanging pagpalatak lang sagot ng kanyang ina, kibit balikat sa ama, at malakas na tawa mula kay Rhina.
    
Sa pagsubok na dinaanan at mahabang panahon ay alam nila Raven at Drake na kahit ano pang pagsubok ay kaya nilang kaharapin, dahil sa wagas na pagmamahalan nilang dalawa.
    
Hindi na rin muna bumalik sa US sina Rhina at Paolo, para masaksihan ang kasal nila. At nag-iisip na rin na mag stay na rin sila sa Pilipinas, at gagawin ng permanente si Paolo na architect ng Birmingham Corp.
    
At dito nga nila naisip na mag honeymoon sa Mo Shiorghra Castle. Bitbit ang mga backpack sa kanilang likod at nakahiking gear sila, pareho nilang inakyat ang matarik na bundok kung saan naroroon ang Mo Shiorghra Castle.
    
“Kaya ko itong akayatin Drake, huwag kang pa tawa-tawa,” ang sagot ni Raven.
    
“Akala ko ba nakapunta ka na rito?” ang tanong ni Drake, habang hinawakan niya si Raven sa kamay at hinila ito pataas.
    
“Oo, pero may helicopter ride na papunta rito for trips,” ang sagot ni Raven.
    
Nakatayo ang castle sa mataas na bundok, strategic location ito noon para di agad mapuntahan ng mga kalaban, at mula sa itaas pa lang ay matatanaw na agad ang mga kalaban na paparating.
    
“Alam mo naman na nakalilipad ako dati, kaya hindi ko kailangang akyatin ang castle ko Reuben” ang giit ni Raven.
    
Isang malakas na tawa ang lumabas sa mga labi ni Drake, “sorry, but you traded your powers already, so kailangan mong gamitin yang mga gorgeous legs mo, na gustong-gusto kong nakapatong sa mga balikat ko every time I’m ramming”-
    
“Really Drake? Kailangan nating mag-usap ng tungkol sa sex habang hirap na hirap akong umaakyat ng bundok?” ang inis na tanong ni Raven, pero deep inside ay natutuwa siya.
    
“And for your information, kaya nawala ang powers ko ay para mabuhay tayo ulit, if it wasn’t for me, wala tayo rito ngayon, at permanenteng historical or maybe legendary figures na lang tayo ng Ireland” ang sagot ni Raven.
    
“Daldal ka kasi ng daldal kaya mas napapagod ka,” ang pang-aasar ni Drake sa kanya. At inirapan na lang niya si Drake.
    
Halos isang oras na silang umaakyat, at ilang minuto pa ang ginugol nila nang matanawna ni Raven ang kastilyo.
    
Muling nanumbalik ang mga ala-ala ng nakaraan, noong ang kastilyo ay nagsisilbi pa niyang tahanan.
    
“Mo Shiorghra” ang sambit ni Raven at napawi ang pagod na nadama niya. Muling nagkaroon ng sigla ang bawat hakbang niya, habang hawak ni Drake ang mga kamay niya.
    
Malaki na ang pinabago ng kastilyo, dahil na rin sa kalumaan, pero dahil sa tulong ng pera ni Drake, na maintain ang kastilyo at hindi na tuluyang nasira.
    
Pumasok sila sa loob, at bumungad ang throne room niya noon, muli niyang naalala ang mga nangyari roon. Noong una silang nagkita ni Reuben.
    
She become teary eyed, noong muli siyang bumalik dito ay halos maluha rin siya dahil sa hindi pa niya nakikita si Reuben, pero ngayon ay naluluha na naman siya, dahil sa wakas ay magkasama na sila ni Reuben.
    
Hinawakan muli ni Drake ang kanyang kamay, “come I want to show you something” ang yaya sa kanya ni Drake.
    
Sumunod naman siya kay Drake, hinayaan niyang yakagin siya nito, habang siya naman ay palinga-linga sa loob, at nag babalik tanaw siya sa mga nangyari sa loob ng kastilyong iyun.
    
Agad na nakilala ni Raven ang lugar kung saan sila papalapit na naglalakad, patungo sila sa kanyang pribadong hardin noon.
    
At nang pagpasok nila ay laking gulat ni Raven at nanlaki ang kanyang mga mata, hindi siya makapaniwala. Ang puno na piping saksi sa pagmamahalan nila noong una nilang pinagsaluhan ang pag-ibig sa isa’t isa ay nakatayo pa rin.
    
“How?” ang takang tanong ni Raven kay Drake.
    
“It’s not the same tree Raven” ang malungkot na sabi ni Drake, pero muli itong ngumiti sa kanya.
    
“But, may nakita ako na katulad na katulad ng punong iyun, at hiniling ko sa local government na ilagay ang puno rito sa loob, of course at first they were skeptical about it, but as a benefactor, pinagbigyan nila ako, at maingat na inilipat ang puno rito, using a truck, at ilang tao ang naglipat niyan dito. Malaki man ang nagastos but, seeing your reaction, it was worth it” ang sabi ni Drake.
    
Isang mahigpit na yakap ang iginawad ni Raven sa asawa, at tumulo ang luha sa kanyang mga mata.
    
“Thank you Drake,” ang bulong ni Raven.
    
“Hmm, I have a better way in mind,” ang bulong ni Drake sa tenga ng asawa. Hinila niya ito papalapit sa ilalim ng puno, saka niya sinimulang siilin ng halik ang mga labi ni Raven.
    
Inalis nila ang bag na nakasukbit sa kanilang likuran, Drake kissed her neck, at isang ungol ang lumabas sa bibig ni Raven. Isa-isa nilang inalis ang kanilang mga damit, Drake opened her legs, wide enough for him, para makapwesto siya sa ibabaw at sa pagitan ng mga hita nito.
    
Hindi na nila kailangan pa ng foreplay, they were always hungry for each other, hinawakan niya ang balakang ni Raven habang ang mga hita nito ay nasa mga balikat niya.
    
Agad siyang pumaloob sa pagkababae ni Raven, at nag simula siya gumalaw sa ibabaw ni Raven, sa saliw ng sinaunang tempo ay gumalaw ang kanilang mga katawan. Mabagal at madiin ang pag-ulos ni Drake, sa bawat bayo ng madiin ay naabot ni Raven ang rurok. Napuno ng ungol Ana paligid na umaalingawngaw sa buong palasyo.
    
Hanggang sa tuluyan nang sumabog si Raven kasunod ang pagsirit ng punla ni Drake sa kanyang kaibuturan. At nahiga sila sa ilalim ng puno, at muling nanumbalik ang nakaraan sa kanilang dalawa. Ang mga sandaling una nilang pinagsaluhan ang pagmamahalan nila. Ngayon naman ang punong ito ang naging saksi sa kanilang muling pagbabalik at pagmamahalan na walang hanggan.
    
And they both knew that the next dawn would still be theirs to share, til to forever.

                            The End
       Thank you so much for reading!

“When two souls fall in love, there is nothing else but the yearning to be close to the other. The presence is felt through a held hand, a voice heard, and the sight of a smile. Even through a simple touch. Souls do not have calendars or clocks, nor do they understand the notion of time or distance. They only know it feels right to be with one another. This is the reason why you miss someone so much when they are not around. Your souls feels their absence – it doesn’t realise the separation is temporary”
                          -   Lang Leav

This Story was inspired by the songs :
Down with Sickness by Disturbed
Bitch by Meredith Brooks
Jealous by Nick Jonas
Postcard Picture by Moffat Music Travel and Love
Pieces by Rob Thomas
I Knew I Loved You (before I met you) by Savage Garden