When I Fall to Great One

CHAPTER IV

~~CHAPTER IV~~

(Raygen pov)

Kinabukasan, pagpasok ko.

Napaaga ako ng husto. Maabangan ko lang ang babae na yon. Sa tanda ng pagkakaalala ko tinawag ni ate na Rc. Meaning parehas kaming Rc.
Nagsisisi na ako na hindi ko inalam ang pangalan niya.
"kainis" sambit ko.
Nakulam ba ako, bwisit!!
"ha-hi" nahihiyang bati sakin ng isang babae.
"hi" bati ko rin.
Hindi ako pwedeng ganito, kailangan kong bumalik sa dating ako. Nangako ako na walang babae ang dadating sa buhay ko na siyang magpapabago sakin. Ayokong may mangyari di ko inaasahan. Ayokong mawalan o ayokong may mawala ng dahil sa akin.

(Coreen pov)

Hindi ako pumasok, dahil sa inutos na trabaho ni kuya vladd.
Ano kayang kalokohan ang gagawin ng lalaking yon pag wala ako. Nagiisip ako habang may inaabangan lalaki para harangin.
Patay siya sakin kapag may ginawa siya.

"HAAAAYYYYSSS"irita ko.

Puro na lang siya iniisip ko.

Saktong andyan na nga ang haharangin ko at huminto ako sa gitna ng daan. Paghinto ay binira ko agad.

(Raygen pov)

Recess time na, wala pa katabi ko. Meaning absent ito.
Lumapit ako sa grupo niya.
"francis asan si pretty deemon" kausap ko rito.
Dumukdok lang ito. Bumalik sa dating hindi nagsasalita sa klase.
Huh, hayaan ko nga.
Mga bwisit ito.

(Coreen pov)

It's monday

Naglalakad kami sa oval dahil sa isang gate kami dumaan. Naglakad lang kasi kami galing sa bahay taguan namin. Iniwan nila mga sasakyan nila don.
Nang mapansin ko ang palapit na bola sa mukha ko.
Sinalo ko ng mabilis.

Nanahimik ng husto ang lahat.Inis pa naman ako ngayon ng malaman kong naglaro nanaman ang raygen na yon.
Hinawakan kong mabuti.
"sino sumipa nito?!" matigas na tanong ni philip.
"patawad di ko po sinasadya, sor-" pero hindi na to nakapagsalita ng ibato ko ito ng sobrang lakas sa katawan nito.
Bumagsak ito.
"mauna na kayo sa room" utos ko sa anim.
"ok boss" sagot nila.

Naglakad na rin ako at nahinto ng makita sa gilid ang lalaking yon.
Nailing ako, hindi talaga magbabago ang g*go. Hangga't hindi nasasaktan ng husto.
"lumayo ka!"sigaw ko sa babaeng katabi niya.
Takbo ito palayo.
Binira ko agad at bumagsak siya.
"hindi ka talaga magbabago, alam mo ba kung bakit ako nandito, para patinuin ka, hindi ako magtitiis rito kung hindi dahil sayo!" kinuwelyuhan

ko ito.
Pinatayo.
"anong sinasabi mo ha?!" inis pa ito.
"i dare you again!" sigaw ko.
"wait, hindi pwede ikaw lagi ang magiisip ng laro" nakangisi ito.

Alam ko na ibigsabihin niya, gusto niya ang laro niya ang gawing dare. Binitawan ko.
"fine, gusto mo ng ganong laro, sige, pagbibigyan kita, pero huwag kang papatalo. Sa dami ng nagtry sa tingin mo makakalusot ka." pagpayag ko sa nais niya.
"Let me explain it to you, this is serious for me, hindi ito katulad ng mga ginagawa ko sa iba, maniwala ka man o hindi, oo gusto kong gumanti sa pakekealam mo sakin pero hindi yan dahilan ko, change me please." naramdaman ko ang sincere niya. Seryoso ito at nawala ang panloloko sa mukha nito.
Pero ako ay masiguradong tao. Hindi ko dapat paniwalaan ito.
"Gusto mo kong makuha agad, patunayan mo yang sinasabi mo baka sakaling maniwala ako, pero i accept your game, sige kung yan lang ang magiging paraan ko para mabago ka." taas kilay kong sinabi yon at tumalikod na.
"wait, may i know your name kahit may kapalit." sambit nito mula sa likod ko.

Humarap uli ako.

"Lumuhod ka sa gitna ng oval, okay lang kahit hindi tayo pumasok ngayon araw. Oorasan kita. 3 hours lang naman." paghahamon ko.
Alam ko namang hindi niya gagawin.