When I Fall to Great One

CHAPTER XIV

~~CHAPTER XIV~~

(Coreen pov)

"TAMA NA, PAPA!!" sigaw ko. "papa, please huwag na, tama na huwag si raygen, huwag please" pagmamakaawa ko.

Inilabas si ate reena.
"coreen!" sigaw ni ate.
"ate reena!" tawag ko.

Lumuluha na ako.

Nakatigil si papa at binitawan si raygen. Lumapit agad ako kay raygen.

Yinakap ko siya.
"a-a-anong? Pa-pa?" gulat at pagtataka ni papa.
"coreen anong sinasabi mo?" kahit si ate ay nagtataka, nakapiring kasi siya.
"si papa, si papa ang kaharap ko ate!" sagot ko.
"tagalin nyo piring ko, kailangan kong makita, kailangan kong malaman" pagpupumilit ni ateng makawala sa pagkakahawak ng lalaki.
"boss?" tanong ng lalaki kay Papa.

Nagwala si ate.
"ano, TANGGALIN NYO PIRING KO!" sigaw ni ate.

Tumango si papa.

Pagkatanggal ng piring ni ate ay nakita kong napaupo si ate.
"ka-kayo si-si casey at coreen, ang mga anak ko?" pagkagulat parin ni papa na naluluha.
"anak mo?! Anak ba ang ginaganito?! Basta basta kaming iniwan tapos tatawagin mo kaming anak!!" galit ni ate, tumingin sakin si ate " coreen! Nakita nating dalawa, kung paano namatay si mama para lang sundan siya! At ano ni dalaw sa puntod ni papa wala tayong naramdaman, ama ba ang tulad niya!, hindi mo dapat siya tinawag na papa"

Kita ko ang galit ni ate, di ko man na naalala ng husto pero tumatatak na sa isip ko ang nangyari. Bakit nga ba ako nagpigil sa paglaban sa kanya, bakit?!.
"patawad casey, coreen, hindi ko alam" umiiyak na si papa.
"alam mo kung sino ang pinabugbog mo! Yung taong gumawa ng obligasyon mo, siya ang nagalaga kay coreen! Siya ang tanging naging ama sa kanya! At parang ako binubog mo at pinapatay sa ginawa mo sa kanya!" patuloy ni ate.

"tanggalin niyo ang tali niya!" utos ni papa at dinukot ang baril sa likod niya.

Napatayo kami ni raygen. Pati si ate.
"pa anong gagawin mo?!" tanong ko.
"kailangan kong makabawi sa inyo, patawarin niyo ko, hindi ko alam na namatay ang mama niyo, iniwan ko kayo para hindi kayo madamay sa mga nangyayari saming grupo" lumapit si papa kay ate at inabot ang baril "shoot me, matatanggap ko na ikaw ang gagawa non dahil ang mas nahirapan at nasaktan ko! Protect your sister now!" utos ni papa.

Gusto kong lumapit pero pinigil ako ni raygen.

Bumibiilis ang tibok ng puso ko. Nanginginig ang kamay ni ate habang pataas ang mga braso niya. Forcing to shoot our father.

Yinakap akong mabuti ni raygen.

I was cry, tumutulo ang luha ko, hindi ko mapigil. Pumikit ako at tinakpan ang mga mata ko. Hindi ko kayang makita ko to. Hindi ko kaya ang bagay to.
"alam mo pa, galit galit ako sa inyo ng mamatay si mama, gustong gusto na kitang patayin," umiyak lang si ate habang hawak baril na nanginginig ang kanyang kamay.

"pero kahit anong gawin namin kung kayo ang nagbigay ng aming buhay, wala kong karapatang gawin ang sinasabi mo" binitawan ni ate ang baril.

Napatingin na ako.

Yumakap si papa kay ate.
"patawarin mo ko casey" sambit ni papa.

(Raygen pov)

Pinalapit ko si coreen.
"pa" sambit niya.

Yinakap silang dalawa ng kanilang ama.

(Jett pov)

Napayakap si papa sakin kasabay ng pagkakayakap ng papa nila rc.

Pumasok ang mga grupo ni rc at yung iba pa.
"tapos na dito sa loob?" tanong ni francis.

Tumango na kaming nasa loob. Hindi ako makapaniwala na halos mananalo na ang buong gang nila coreen.

Nagpahuli si dad at ang papa ni coreen. Andito kami ngayon sa ospital sa kwarto ng tinatawag nilang kuya vladd.
"oh tapos na, kasalan na ba?" pangaasar ni francis.

Nagulat kaming lahat.
"kasal?"