When I Fall to Great One

CHAPTER XVIII

~~CHAPTER XVIII~~

(Raygen pov)

Dumiretso agad ako kay mom. Alam kong pupuntahan ako dito ni coreen kapag nalaman niyang nawawala ako.

Umupo ako at dumukdok sa tuhod ko. Ilang minuto na nakalipas pero wala pa si coreen.

Mali ba ang naiisip ko, hindi ba talaga niya ako minahal, hindi ba para lang iligtas ako kaya niya ginawa yon?

Pauulit ulit na sa utak ko ng may narinig akong malakas na pagsigaw ng pangalan ko.

"RAYGEN!" si coreen yon.

Napatayo ako, napalingon kung saan ang boses na yon.

Then we start to cry ng makita isa't isa. Sumugod siya at binira ako.
"bakit mo kailangan mong umalis sa inyo? I want to protect you pero gumagawa ka ng paraan para mapahamak ka!" sermon niya sakin at kinuhelyohan ako.

(Coreen pov)

"bakit ka ganyan, ako yung lalaki, diba dapat ako gumawa non, alam mo ba yung ginawa mo! Muntik na kong magpakamatay!" sigaw din niya at hinawakan ang dalawang kamay ko para alisin sa pagkakahawak ko.

Lumuluha kaming parehas.
"sorry, pero hindi ko kakayanin kapag nasaktan ka" mahina ang boses ko.

Inakap niya ako.
"huwag mo ng uulitin yon please, hindi ko kakayanin, ikamamatay ko, mahal na mahal kita, alam mo yon at alam ko rin na mahal mo ko" sambit niya habang humihigpit ang yakap niya.
"sorry, patawarin mo ko, hindi ko na uulitin, mahal na mahal kita" ganti ko ng yakap.

Bumitaw ako at bumulong siya.
"hahalikan kita" bulong niya kasunod na hinalikan niya ako.

Pagkalayo niya ay ngumiti ako.

Pinunasan niya luha ko.
"umuwi na tayo" aya ko.

Naglalakad na kami pero pagdating namin sa pagkakapark ng motor ay huminto ang tatlong van.

Nahinto kami sa paglalakad ng tutukan kaming dalawa ng baril.
"sino kayo!" sigaw ni raygen.

Pinaligiran kaming dalawa.
"kung ayaw niyong mamatay, sumunod kayo" matigas na utos ng lalaki.

(Francis pov)

Hinanap nanamin ang dalawa pero hindi namin matagpuan.
"sa puntod ng mommy ni raygen, baka nandon sila" si kurt.

Napatango na lang kaming lahat at pumunta don, pero ang naabutan naming walang tao. Nakita namin ang motor.

Nasaan sila?
"huli na tayo, andito ang susi" si kuya vladd na may pinulot, kasama ang isang panyo.

Panyo yun ni coreen, hindi niya nailalaglag yon kahit minsan.

Matalino si coreen, alam niyang iisipin namin kung bakit niya naiwan yon.

Huli na kami, nakuha na sila.
"h*yop, sinasabi ko na, kasama si chezka!" galit ni kuya vladd na kanina pa pabalik balik.
"bakit gagawin yon ni ma'am chezka?" tanong ni kurt.
"hindi namin alam ni reena, pagdating ni reena, malalagot tayong lahat, pinabayaan natin si coreen" taranta parin si kuya vladd, kanina pa pabalik balik sa paglalakad.

May biglang tumawag kay kuya vladd.

napaluhod na lang itong nabitawan ni kuya vladd.

Naalarma kaming lahat sa pagluhod ni kuya vladd at pagsuntok nito sa sahig.
"magsihanda kayo, pupunta na tayo ngayon, nakuha nila pati si reena!" galit na utos ni kuya vladd.

(Coreen pov)

Nagising ako na nakatali sa gitna sa isang upuan. Bigla kasi kaming nakatulog ni raygen sa loob ng van.

Pagtingin ko sa paligid ay nakita ko si raygen at ate sa isang malaking aquarium. Magkahiwalay sila at may nakapagitan na isa. Nakaupo sila sa gitna at nakatali ng husto, katulad ko ay nagising narin si raygen, kasunod si ate.Naikom ko ang kamay ko.
"coreen!" sabay na tawag ni ate at raygen.
"good evening coreen!" bati ng isang babae mula sa likod ko. Kilala ko ang boses niya.
"chezka?!" nagtataka at gulat na gulat si ate.
"ate!" si raygen.
"naku, sabay sabay kayong nagising, ano ba yan, dapat si coreen lang eh, pero yaan nyo na, perfect timing maraming luha ang papatak diba?" saka nagpakita na sakin at inikutan ako.
"ate chezka, bakit mo ginagawa to!" sigaw ko.
"wag kang sumigaw hindi ako binge!" galit ni ate chezka.
"alam ko, bakit ikaw lang ang may karapatang sumigaw?!" sambit ko habang nakaikom ang kamay ko.
"dim*nyo ka talagang babae ka, alam mo inis na inis ako sayo! napakayabang mo!" sambit nito at hinawakan ang baba ko.

Iniwas ko.
"ako pa ngayon ang dem*nyo! guro ka pa naman sana, pero napakasama mo, nakakaawa ka!" sigaw ko.
"napakatapang mo pero hindi mo na magagawa yan, pagkayari ng larong to, pero bago yan, gusto ko munang sabihin sa inyo ang lahat ng kasalanan niyong tatlo, ang totoo ay may kasalanan lang sakin ay ang boyfriend mo at ang ate mo." lumapit siya kay ate reena " kapal ng mukha mo reena, akin dapat si vladd, h*yop ka mangaagaw ka! nauna akong nakilala niya, manliligaw na siya, akin na dapat siya pero dumating ka at nakilala ka." sigaw at galit nito kay ate.
"anong sinasabi mo? hindi ko alam na ikaw ang dapat liligawan niya" pagtataka ni ate.
"tanga ka reena, malamang bago tayo nagkakilala, magkakilala na kami, kababata ko siya, nangako siya sakin, pero kinalimutan niya yon ng dahil