Sevsene Beni

48

Bölüm şarkısı; Perdenin ardındakiler-Beni kendinden kurtar

Şarkı o kadar güzel ki ilk çıktığından beri bağımlısı oldum. Beni tanıyanlar bilir ben sevdiğim şarkıları kıskanırım. O yüzden siz çok sevmeyin bhpdglshpd neyse hadi bölüme geçin. Şarkıyı dinlemeyi unutmayın. Bölümde de geçiyor zaten❤
~~~

Etrafıma göz gezdirip Mert'e baktığımda ortalıkta gözükmüyordu. Batu kimi aradığımı anlayınca dudaklarını araladı.

"Seni ben bırakayım ister misin?"

Kafamı onaylar gibi salladığımda bahçenin kapısına doğru yürümeye başladık. Telefonumu çantamdan çıkarıp saate baktığımda on ikiye geldiğini gördüm.

Mert'e Batu'yla olduğumu belirten bir mesaj atıp telefonu tekrar çantama koyduğumda arabaya gelmiştik.

"Aslında ben kendim de giderdim. Gerek yo-" bakışını gördüğümde susmayı tercih ettim. Ona küfür etmişim gibi bakıyordu.

Hızla arabaya bindiğimde o da sürücü koltuğuna geçti.

Arabayı çalıştırdıktan sonra radyonun da tuşuna bastı. Yolculuk yaparken müzik dinlemeye bayılırdım. Kafamı arabanın camına yaslayıp gözlerimi kapattım.

Çalan şarkıların naifliği beni mayıştırmıştı. Gözlerimi açtığımda bizim mahalleye girdiğimizi gördüm.

O sırada şarkının sözleri gülümsememi sağladı.

Boşluğun dibinde yalnızım.

Biraz kararsızım...

Kendinden utanır mısın?

Sonum belki en başımdır

Yollar karışmıştır.

Ben olmadan kaçamaz mısın?

Düşerdim yamaçlarından,

Sapsarı saçlarından, avuçlarından...

Yine de kalkar severdim, gülüşün özeldi.

Beni kendinden kurtar.

Sapsarı saçlarından derken gözlerim Batu'nun saçlarına kaymıştı.

Gülüşünün özelliği de onu anlatıyordu. Sanki şarkı onun için yazılmış gibiydi. Ben ona bakıp bunları düşünürken o da birden bana döndü. Ani dönüşü heyecanlanmama neden olmuştu.

Etrafa baktığımda eve geldiğimizi anladım. Aklıma o an dank eden şeyle elimi kafama koydum. Ben bu gece evde kalmayacaktım ki...

Eve geç geleceğimi tahmin ettiğim için bu gece Kübralarda kalmak üzere sözleşmiştik. Onun da ailesi birkaç günlüğüne şehir dışında olduğu için annem de sorun çıkarmamıştı.

Mahcup bir şekilde ona baktığımda ne olduğunu anlayamamıştı.

"Batu..."

Ona daha fazla zahmet vermek istemediğim için arabadan indim. Zaten Kübraların evi birkaç sokak ötedeydi. Hava da çok soğuk olmadığı için yürüyebilirdim.

"Bir sıkıntı mı var?"

"Şey... Ben bu gece Kübralarda kalacağım. Ama söylemeyi unutmuşum. Sen git ben yürürüm. Yakın zaten. Hava da güzel."