CUMHURIYET'İM SENSİN!

22. BÖLÜM

__________________∞______________∞______________

e olacaktı şimdi ? Ne yapacaktım ben onu kurtaramazsam sevdiğim adamsız ? Kurtarılmasının çok ufak bir ihtimal olduğunu söyleyen bendim! Ne yazık ki bendim. Sevdiğim adam kurtulamayabilir demiştim aldığı kurşunların mevkilerini duyduğum da.. Şuan yer yarılsın ben içine gireyim diye dua ediyordum. Ne yapacaktım ? Nasıl kurtaracaktım onu ? Riskli bir ameliyattı bu. Hatta inanır mısınız? Girdiğim ameliyatların en zoru olduğunu bile söyleyebilirim size! Allah yardımcım olsundu. Rabbim bağışlasındı yariimi bana..

Hemşirelerin hastanenin çatısına koşmasıyla geldiklerini anlamam uzun sürmedi. Hemen koşarak hızla çıktım merdivenleri. İşte tamda oradaydı uçaktan indirilmiş kanlar içinde sedyeye taşınıyordu. Kendimi toparlamalıydım!

Hızla kendime gelmemle sedyeye doğru koştum.
Olayın etkisinden çıkamamış olan yavuzun komutanı abim, Asena arkadaşım ve diğer tim üyeleri gözlerime gözleri dolu dolu bakıyordu. Erkekler ağlamaz diye birşey yoktu!
Şuan hepsinin içi kan ağlıyordu. Sedyeyi dikkatli olmaya çalışarak diğer personellerle beraber hızla çatı katından indirdim. Ameliyathane zaten hazırda bekliyordu.

Arkama dönüp herkese buruk bir tebessümle konuştum.
"Umudunuzu yitirmeyin yaşaması için elimden gelenin fazlasını yapacağım emin olun."
Abim gözlerimin içine umutla bakarken Asena bir hayli dağılmış duruyordu. Abim bilmiyordu! Benim içeri de canımın yarısının yattığını. Böyle giderse bilemeyecekti de.
Arkamı dönüp "Bismillahirrahmanirrahim" diyerek ameliyathaneden içeriye girdim.

____________________❄❄❄______________________
4 saat olmuştu yavuz ameliyata gireli. Asena yüreğinde acısını hissetmekten günler geldi geçti gibi hissediyordu.
Savaş'ın yüreğinde ki acının tarifi yoktu. Binlerce asker şehit olmuştu bu vatan, bu bayrak uğruna! Hepsi de kardeşiydi.. Yavuz'da kısa süre içerisinde erkek kardeşi yerini edinmişti kendisinde. Ameliyattan iki saat sonra öğrenen yüzbaşı Atilla göreve gideceği sırada öğrenmişti geçmişinde büyük bir yer edinen o aslan delikanlının kahpe bir pusu da vurup şehadete ermenin ucunda olduğunu.
Bir hayli derinden yaralamıştı bu durum onuda. Dua ediyor aklından bildiği bütün süreleri okuyup Allah'a sığınıyordu
Bütün herkes. Nevra mı ? O ise ameliyatta 2 kere kalbi duran sevdiğini hayata döndürmek için elinden geleni yapmış mucize olması için dualar edip rabbine yalvarıyordu.

1 saat sonunda bir mucize gerçekleşmişti Allah'ın izniyle.
Kalbi duran adam tam 3 dakika 58 saniye kalp masajı yapılmasına rağmen hayata dönmemekte diretmiş olsa bile;
Nevra tam "Ölüm saati'ini" söyleyecekken makinanın kalp atışları normal bir çizgi oluşturmuştu. İşte bunun sonunda Nevra tüm tetkitleri yapmış daha sonra ameliyathanenin duvarına çöküp Hem korkudan, hem mutluluktan, hemde daha sayamayacağı kadar karışık olan duygulardan dolayı oturup hıçkıra hıçkıra ağlamıştı. Herkes bu adamın kim olduğunu bilmese bile hoca'larının derinden yaralanmasına sebep olduğunu biliyordu. Tek bir arkadaşı Ceyda anlamıştı durumu! Nevra'nın sevdiği olduğunu ameliyatha başladıkları ilk andan beri anlamıştı. Bir hayli zor olmuştu arkadaşı için bu ameliyatı gerçekleştirmek. Şimdi Nevra çıkıp sevdiği adamın bekleyenlerine güzel haberi vermeliydi.

Ayağa kalkıp göz yaşlarını sildi kadın. İçten bir tebessümle personellere yavuzun yoğun bakıma geçirilmesini söyleyip ameliyathaneden çıktı. Nevra'nın çıkmasıyla duvar dibinde oturup bekleyenler ayaklanmış, arkası dönük olan kardeşine dönmüş, bekleme koltuğunda oturan Asena bir anda ayağa kalkmıştı. Nevra'nın yüzünde ki gülümsemeyi görenler rahat bir nefes verip almıştı.

"Şuan hayatta 2 kez kalbi durmasına rağmen ben ölüm saatini söyleyecekken bir anda mucizeyle hayata döndü.
24 saat yoğun bakımda tutacağım daha sonra normal odaya alınacak. Kurşunları çıkardım. Zorlu bir ameliyattı inanın ama o çok güçlü. 24 saat uyutacağım! Daha sonra uyandırılacak. O zaman anlayacağız kurşunların ne kadar zarar vermiş olduğunu."
Diyip herkesin teşekkür dileklerini alıp asena'nın kolunu sıkarak sarıldı abisine de sarılıp odasına geçti.