Aradan geçen on günlük zamanda Ekrem baba ile birlikte okul kaydı yapılmış ve iş ayarlanmıştı. Zümrüt Güvenilir bir şirket aracılığı ile yine güvenilir bir evde yaşlı bir kadının bakımını sağlayacak aynı zamanda evinde kalacaktı. Ekrem her şeyi kızın huzuru ve güvenini sağlamak için adete kendisi takip etmiş ve en doğrusunun bu olduğunu düşünmüştü. Bugün son gündü Zümrüt 13 yıl önce geldiği bu yuvadan artık ayrılıyordu.
Herkes aşağıda toplanmış Zümrüt'ü bekliyordu. Zümrüt elinde valizi ile kendisini uğurlamak için toplanan kalabalığa baktı. Gözleri küçük adamına değindiğinde onu daha güçlü durduğunu görünce biraz daha rahatladığını hissetti. Hüzünlü bakışları herkesin yüzünde bir bir dolaştı zoraki bir yutkunmanın ardından boğazını temizleyerek dolu gözler ile'' Benim için bu konuşmayı yapmak gerçekten hiç kolay olmayacak. Bildiğiniz üzere ben 'Zümrüt Yılmaz' adımı burada sizler koydunuz . Beni burada büyüttünüz .Bugün ilkini hatırlamadığım ama içinde büyüdüğüm ikinci evimden ayrılıyorum. Ailemden ikinci kez ayrılıyorum. Tek fark artık 5 yaşında değilim ve sizleri tanıyorum. Hep hatırlayacağım. Sizlerden ayrılıyorum gibi gözüküyor olabilir. Kalpten bağlıyım hepinize tek tek. Sizleri çok seviyorum. Hoşçakalın.'' Diyerek buruk bir tebessüm ile vedalaştı.
Halime bu görüntüye daha fazla dayanamadan bir anda kendini odasına kapatmış yatağa uzanarak ağlamaya başlamıştı. Bu ayrılık Halime'yi çok sarsmıştı. Ağlarken yatakta bir kıpırtı hissetmesi ile bir anda kalkıp örtüyü kaldıran kadın yataktaki oyuncak yılanı gördüğünde ağlaması daha da artmıştı. Zümrüt kızı giderken yapacağını yine yapmıştı.
Ekrem baba ile birlikte kapısında durduğu eve baktı. İçindeki duygu yoğunluğu ile birlikte adımları Ekrem babasını takip etti. Kapıyı açan kişinin üzerindeki üniformadan evin çalışanı olduğu anlaşılıyordu. Kadın çalışan kendilerini evin büyük salonuna yönlendirip beklemelerini belirttiğinde Zümrüt meraklı gözler ile etrafı incelemeye başladı. Avangart mobilyalar ile döşenmiş kocaman bir salonda bulunuyor olmak ona garip hissettirmişti. Bu kocaman evde kimlerle yaşayacaktı. Neler ile karşılaşacaktı bir anda kafasından sorular tireni geçiverdi.
10 dakika sonra büyük önünde tekerlekli sandalyede altmışlı yaşlarda olduğu anlaşılan kadın görülü verdi. Baba kız bir anda ayağa kalkıp kadını karşıladıklarında yaşlı kadın '' oturabilirsiniz'' diyerek komut verdi. Önce karısındaki adama ve yanındaki kıza dikkatle baktı ve kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.
''Adım Nazan Yıldırım bakım ve gözetimim ile ilgilenecek birini talep ettiğimde bu kadar küçük bir kız beklemiyordum. Gelen bilgilere göre üniversite öğrencisi olduğunu öğrendim. Hem okuyup hem de benimle nasıl çalışmayı düşünüyorsun ?''
Ekrem baba tam aralanan dudaklarından da belli olacağı üzere cevap verecek iken Zümrüt onu durdurdu ve kadına dönerek cevap verdi.
'' Nazan hanım; ben 5 yaşında ailemi kaybettim yetimhanede büyüdüm. Kendi ayaklarım üzerinde durmaya kesinlikle kararlıyım. Karşıma çıkan tüm zorluklarla mücadele edebilecek güçte ve olgunluktayım. Kesinlikle bu süreçte ne okulumu ne de sizi ihmal etmeyeceğimden emin olabilirsiniz. Kendime güveniyorum ve bunun garantisini size verebilirim'' dedi Kendinden çok emin görünerek.
Ekrem baba kızın ağzından dökülen sözler ile ona hayran hayran bakarken buldu kendini. Kesinlikle Zümrüt bu hayatta kendi ayakları üzerinde durabilirdi. Gözlerini Nazan hanıma çevirdiğinde kadının çatık kaşlarının hala aynı durumda olduğunu görmüş ve şaşkın gözlerle ona bakakaldı. Bakışlarından hiçbir duygu görünmeyen kadın ağır ağır hareket etmiş ve kızın yanına kadar gelerek.'' Pekala göreceğiz küçük hanım ne kadar garanticisiniz .yarım saat sonra çorbamı odama getirirsin '' diyerek salonun büyük kapısından ayrıldı.
Baba kız salonda ne olduğunu anlamaya çalışarak birbirlerine bakarken Evin görevlisi olan bayan yanlarına gelerek '' Hayırlı olsun kızım. İşe alındın. Benim adım Selma ,bana Selma abla diyebilirsin. Tüm işi sana öğreteceğim. Sakın benden çekinme'' diyerek samimi bir bakış ile tebessüm etti. Ekrem baba kızına sarılarak evden ayrıldı.
Zümrüt evin kocaman mutfağında Selma ile birlikte tarif ettiği çorbayı yapmaya başlamıştı. Yetimhanede Halime teyzesinden yemek yapmayı öğrenmesi ona yemek yaparken yardım etmesi bugün burada kendisini kurtarmıştı.
Elindeki tepsi ile birlikte Nazan hanımın odasını önünde durup kapıyı çaldı gelen talimat ile içeri girdi ve Nazan hanıma doğru ağır adımlar ile ulaştı. Kadın tepsiyi masaya bırakan kıza ve tepsiye bakarak yavaşça çorbadan bir kaşık içti. Kaşları çatılan kadın bir anda kıza döndüğünde Zümrüt istem dışı geri geri adım attı.'' Elimden çekeceğin var küçük hanım '' diyen kadına bakarken Zümrüt işinin hiç kolay olmadığını ve bu huysuz kadın ile nasıl baş edeceğini düşünüyordu. Ama güvence vermişti. O, yılmaz ve sözünden dönmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAHRA
Romance' Neden yüzüme bakmıyorsunuz Hazer bey ' ' çünkü gözlerin zümrüt yeşili... Karanlık bir geçmişe sahip bir adam. Masumiyet ve yalnızlığa mahkum bir kadın.
