AŞK ve NEFRET (B×B)

6.Bölüm 🍂

Medya:Arabada çalan müzik 🍂

Eve gittiğimde üstümde acayip bi yorgunluk vardı.Hasta olacakmışım gibi hissediyordum.Saat henüz altıydı ve bu akşam yemek için dışarıda Görkem Beyle olacaktım.Uyumayı her ne kadar istesemde tekrar uyanamayacağım için duşa girmeyi akıl ettim.Duş yorgunluğumu alabilirdi.Önce biraz yatağımda uzanmaya karar verdim ve yatağıma yayıldım.Duşa sonrada girebilirdim.

Yaklaşık yarım saat kadar duşta kaldım.Gerçekten daha dinç hissediyordum.Duştan çıkınca telefonuma baktım Kenarında ışık yanıp sönüyordu.Sanırım mesaj gelmişti.Belimdeki havluyla komidine doğru adımladım.Üç tane mesaj vardı.Hepsinide Mert atmıştı.İkimizde çalıştığımız için konuşamıyorduk gün içinde.Anca akşam konuşabiliyorduk.Mesajları açtım.

19:00
Mert:Selam Kayra.

19:25
Mert:Bu akşam dışarı çıkalım mı?Seninle bisey konuşmak istiyorum.

19:29
Mert:Orda mısın?
Mesajin sonuncusu bir dakika önce atılmıştı.Hemen cevap yazdım.

Kayra:Duştaydım yazamadım.Bu akşam iş yemeğine gitmem gerek.Yarın görüşsek olur mu?

Mert:Olur tabi.O zaman sana iyi eğlenceler.Görüşürüz.

Kayra:Görüşürüz. yazdım ve telefonu yatağın üstüne bırakıp dolabıma yöneldim.Dolabımın içindeki çekmeceden siyah bir baksır alıp giydim.Üstüme siyah bir sporcu atleti giydim.Ne kıyafet giysem diye bakınırken siyah bir gömlek ve siyah dar paça pantolon giymeye karar verdim.Üstüme siyah dar kesim bir ceket aldım telefonumu cebime attım cüzdanımıda ceketin cebine attım ve salona geçtim.Saat tam sekizde telefonum çaldı Görkem Bey arıyordu.Telefonu açtım ve aşağıda beni beklediğini söyledi.Ceketimi giydim ve evden çıktım.Aşağı indiğimde siyah porsche arabayı gördüm ve epey şaşırmıştım.O şaşkınlıkla arabaya binmeyi akıl edebilmiştim sonunda.Arabaya binince müzik açtı ve sürmeye başladı arabayı.Çalan müziği çok  seviyordum.Sözü yoktu sadece müzikti ama ben seviyordum ve beni rahatlatıyordu.Riopy'nin i love you adlı eseriydi.Görkem Bey konuşmaya başladı.
"İstersen değiştirebilirim.Ben çok severim de.Rahatlatıyor beni."dedi.Yüzümde bi tebessüm oluştu.Cevap verdim bende;"Yok hayır.Bende çok severim.Nedense benide rahatlatıyor.Moralim bozuk olduğunda hep bu müziği dinlerim.Yatıştırıcı etkisi var sanki."dedim.Neden böyle uzun uzun açıklama yaptım bilmiyorum.Onunda gülümsediğini gördüm sözlerimden sonra.Sonrasında fazla konuşmadık.Kısa süre sonra restorana geldik.Çok şık bi yerdi.Giyim tarzıma bi kez daha şükrettim.Rezervasyon vardı.Kapıdan girince bi garson bize masamızı gösterdi.Deniz manzaralıydı.Masamıza oturduk ve yemeklerimizi söyledik.Oldukça şık ve pahalı bi yer olduğu belliydi.Yemeği beklerken biseyler içmek istedi ama ben istemedim.Çünkü içkiye dayanıklı değildim ve saçmalayabilirdim.Sadece yemek sırasında bir iki kadeh hafif biseyler içebilirdim.

Yemeklerimiz gelmişti.Bi yandan yiyor bi yandan sohbet ediyorduk.Bana sürekli özel hayatımla ilgili sorular soruyordu.Bende patronum sonuçta diyerek cevaplıyordum.Bi ara sevgilimin olup olmadığını bile sordu.Olmadığını söylediğimde epey şaşırdı."Çok yakışıklı birisin bence.Nasıl boş bıraktılar seni?"demişti.Bu dediği benim içimde kıpırtılara yol açtı ama renk vermedim.Sadece gülümseyerek teşekkür ettim.Bu gece olduğundan fazla yakın davranıyordu bana.Saatin ilerlediğini farkettim."Görkem Bey artık kalksak mı acaba?Epey geç oldu."dedim.Nerdeyse bi şişe şarap içmişti zerre etkilememişti adamı."Kayra,bey demene gerek yok.Sadece Görkem diyebilirsin."dedi."Siz benim patronumsunuz.Rahat edemem ben o şekilde."dedim.Haklıydım asla rahat edemezdim."Ben senin iş yerinde patronunum burda değil.Hem madem patronunum emrediyorum bundan sonra iş dışında bana Görkem diyeceksin.Bey demek yok.Anlaştık mı?Bence anlaştık."dedi gülümseyerek.Bende gülümsedim;"Peki Görkem,anlaştık."dedim.Oda gülümsedi.Hesabı ödedi ve restorandan çıktık.

Vale arabayı getirmişti.Arabaya giderken sendeledi ve bana tutundu.İçki etkilemiş olmalıydı."Görkem iyi misin?"dedim.Bana baktı kafasını hafif yana yatırıp gülümsedi;"Gözlerin çok güzel.Yüzünde öyle.Çok güzelsin."dedi ağzında yuvarlayarak.Masada sarhoş görünmüyordu birden ne oldu bu adama?Söyledikleri bende anlık şok etkisi yaratmıştı."Te-teşekkür ederim."dedim.Harika!Kekelemistim.Gülümsedi.Çok güzel gülüyordu.Kafamı iki yana salladım düşüncelerimden sıyrılmak için.Sonra tekrar konuştum;"İstersen arabayı ben kullanayım.Senide eve bırakırım.İyi görünmüyorsun."dedim."Sen nasıl gideceksin?"diye sordu."Arkadaşımı ararım gelir alır beni veya taksiye binerim.Bi şekilde dönerim.Ama sen bu haldeyken araba kullanmana izin veremem."dedim.Şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturttum onu.Bende direksiyona geçtim ve arabayı çalıştırdım.Oda müzik çaları açtı yine aynı şarkı çalıyordu.

Bikac dakika sonra aklıma emniyet kemeri geldi."Kemerini takabilecek misin?"diye sordum.Çekti uğraştı ama yapamadı.Arabayı sağa çektim indim arabadan.Onun tarafına geçtim ve kemerini ben takmaya çalıştım.Takmak için edildiğim sırada bileğimden tuttu ve ne olduğunu bile anlamadan dudaklarımda dudaklarını hissettim.Ama dudakları hareket etmiyordu.Tüm bedenim titredi.Şoka uğramıştım.Birden dudaklarının hareketini hissettim.İçimden biseyler kopup gitti sanki.Beynim durmuş düşünemiyordum.Kendimi geri çekmeyi bile akıl edemedim bi süre.Sonra dudaklarının hareketi durdu ve dudaklarımda soğukluk hissettim.Kendini geri çekmişti.Kendime gelmeyi umarak kemeri takmaya çalıştım.Taktıktan sonra yerime geçtim.Kalbimin gümbürtüsü kulaklarımdaydı sanki.Biseyler mırıldandığını duydum."Çilek gibi.Çok güzel tadı."dedi.Anlamaz gözlerle ona baktığımda oda bana bakıyordu.Anlamadığımı anlamış olacak ki aciklama yaptı."Dudakların diyorum.Çilek gibi."dedi.Başımdan aşağı kaynar sular dökülüyordu sanki.Bisey demeden arabayı çalıştırdım ve evine sürmeye başladım.O iyice mayışmıştı bende düşünüyordum.Ya hatırlarsa bu geceyi diye.Yüzüne nasıl bakardım?

Evine geldik.Onu zorla da olsa uyandırdım.Kapıdaki korumaların yardımıyla eve soktum.İçeri girince korumayı gönderdim.Odasını bilmiyordum.O yüzden salon olarak düşündüğüm yere götürdüm koltuğa bıraktım.Mutfağı aramaya başladım ve buldum sert bi kahve yapmaya karar verdim.Kahveyi yaparken düşünüyordum bi yandan.Sonra izlendiğim hissine kapıldım ve arkamı döndüm.Kapıya yaslanmış bayık gözlerle bana bakıyordu.Birden görünce korktum ama belli etmedim."Şey...Kahve yapıp gidicem.Kahve iyi gelir diye düşündüm."dedim kahve yapmaya devam ederken.Mırıltı şeklinde konuştu;"Teşekkür ederim.Adamlardan birine söyle bıraksınlar seni gideceğin zaman."dedi.Umutu aramayı düşünüyordum.Hem anlatacak çok şey vardı."Gerek yok.Arkadaşımı ararım."dedim ve konuşmasına fırsat vermeden kahvesini önüne koydum.Tamamen içtiğinde daha iyiydi.Bende gitmeye karar verdim."Açıldınız iyice.Ben artık gideyim."dedim.Kolumdan tuttu;"İstersen burda kal bu gece."dedi.Gitmeliydim."Gitsem iyi olur.Annem yalnız kalmasın gece gece."dedim."Ah doğru.Düşünemedim afedersin."dedi ve bıraktı kolumu."Sen rahatsız olma kapıya kadar gelmene gerek yok.Ben giderim."deyip cevap vermeden kapıya yöneldim ama oda geldi."Herşey için teşekkürler Kayra."dedi.Bende;"Önemli değil.Yarın görüşürüz." dedim olanları hatırlamamasını umarak.

Bahçeden çıkarken Umut'u aradım beni alıp alamayacağını sordum.Tabikide geliyordu.Bende caddeye doğru yürürken biraz düşündüm.Düşünmek iyi gelebilirdi.Eve gidip uyumak istiyordum.En iyi kaçış yoluna girmek istiyordum.

İyi okumalar 🍂