Kayra; Sabah uyandığımda belimde sarılı kollar ve yabancı bir oda beklemiyordum.Neler olduğu kafama saniyeler sonra dank edince iş seyahatini hatırladım.Ama belimdeki kollari açıklamıyordu bu durum.Kafamı hafif sola doğru çevirip bakınca kolların sahibinin Görkem olduğunu gördüm.Ahtopot gibi sarmıştı beni.Neyse anlık panikle kollarından kurtuldum uyandırmadan.Kalktım lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ve telefonuma baktım.Hiçbişey yoktu.Mertte mesaj atmamıştı.Normalde her sabah,'Günaydın.'mesajı atardı.Bi tuhaflıklar vardı.Ama anlamıyordum.Uzakta olunca da daha huzursuz olmuştum.Odanın balkonuna çıkıp temiz havayı içime çektim.Izmir gerçekten güzeldi.İçimdeki huzursuzluk biraz olsun geçmişti.
Yanımda bi hareketlilik farkedince korktum ve bedenim ürperdi istemsizce.Sağa doğru baktığımda Görkem bana bakıyordu."Korkuttum mu?"dedi."Yok.Yani öyle çok korkmadım.Boş bulundum sanırım."dedim.Bakıştığımızın farkına vardım,gözlerimi ayırıp içeri geçtim.Bikac dakika sonra Görkemde içeri geldi."Önce bi kahvaltı edelim.Sonra iş görüşmesi için şirkete geçeriz."dedi.Onaylar biçimde kafamı salladım.Kıyafetlerimi alıp banyoya giyinmeye geçtim.Çıktığımda Görkemde takım elbisesini giymiş kravatını bağlamaya çalışıyordu ama beceremiyordu.
Görkem; Aynanın karşısında kravatı bağlamaya çalışırken söyleniyordum.Kayra,"Sorun mu var?"diye sordu."Kravatımı bağlayamıyorum bi türlü."diye söylendim."Şirkete gelirken nasıl bağlıyorsun?"diye sordu.Genel olarak kravat bağlamazdım sadece önemli toplantılar olursa bağlardım."Benim kravatlarım hep bağlı olur.Çalışanlar bağlayıp hazır bırakırlar."dedim hala bağlayabilecekmiş gibi uğraşırken."İsterseniz ben bağlayayım."dedi.Bisey diyemedim çünkü kalbim normalden hızlı atmaya başlamıştı bile.Aynadan bana bakıyordu.Cevap vermemi beklemeden yanıma geldi.Ona doğru döndüm.Boyu benden bikac cm kısaydı.Fazla yakın duruyorduk ve nefesini hissediyordum.Mavi gözlerinde takılı kalmıştım.Ama o kravatımı bağlanmaya odaklanmıştı.Sanırım bu çocuğa tutulmuştum ve bu çocuk düzdü."İşte bitti."demesiyle kendime geldim."Teşekkür ederim."dedim ve önce takımın yeleğini sonrada ceketimi giydim.Oda aynı şekilde giyindikten sonra kahvaltıya indik.
Güzel bi kahvaltıdan sonra toplantıya gitmek üzere yola çıktık.Bir araba kiralamıştık.Arabayla şirkete geldik ve toplantıya girdik.Bikac saat süren toplantıda baya sıkılmıştım.Toplantıdan çıktıktan sonra Kayra'ya izmiri biraz gezmeyi teklif ettim.Oda sıkılmış olacakki kabul etti ve biz akşama kadar izmiri gezdik.Gerçekten çok güzel zaman geçirmiştik.Izmire sık sık geldiğim için biliyordum ve ben Kayrayi gezdirmiş oldum.Hele bugünden sonra daha güzel şeyler hissetmeye başlamıştım.
Otele döndüğümüzde resepsiyondaki adam bir odanın boşaldığını ve o odaya geçip geçmeyeceğini sorduğunda Kayrayla birbirimize baktık.Odaların ayrılmasını istemiyordum.Bu gecede onun saçlarının kokusuyla uyumak istiyordum."Ne dersin Kayra?" diye sordum.Oda hemen cevap verdi."Aa şey bence yeni bir odaya gerek yok.Yani zaten şurada kaç gün kaldı ki dönmemize.Masrafa gerek yok bence."dedi.Bu cevabı beni gülümsetmişti."Sorun yok o zaman."dedim ve odaya çıkmak için asansöre ilerledik.
Kayra; Bugün toplantı sonrası izmiri gezdik ve harika geçti. Uzun zamandır böyle hissetmiyordum.Sadece Umutla olduğum zamanlar bu kadar huzurluydum.Görkemin yanında böyle hissetmem normal mi?Bunu düşünürken aklıma Mert geldi.Izmire geldiğimden beri konuşmamıştık.Ben aramaya karar verdim.Odanın balkonuna çıktım ve Mertin numarasını buldum rehberden ve aradım.Bikac çalıştan sonra açıldı.
"Efendim Kayra?"
"Selam Mert.Dünden beri konuşamadık.Sende aramadın.Nasıl olduğunu merak ettim.Aramak istedim."
"Iyiyim.Sen nasılsın?"
"Bende iyiyim.Ama sen biraz garipsin.Gercekten iyisin dimi?"
"Kayra...Seni seviyorum.Bana çok kızma olur mu?"
"Ne?Neden?Ne oluyor Mert?"
"Sadece seni sevdiğimi bil ve bana çok kızma.Şimdi kapatmam gerek."
"Mert!" dememe bile kalmadan kapanmıştı telefon.Bi cacık anlamamıştım.Ne oluyordu?O ne demek istemişti ki?İçimi bi huzursuzluk kapladı.Balkonun demirlerine tutunup derin derin nefesler alıp rahatlamaya çalıştım.Temiz deniz havası biraz açmıştı beni.Şu an denizin kokusunu daha yakından almak,sesini de daha yakından duymak istiyordum.Saat akşam 11 olmuştu ama umurumda değildi.Hızlıca odadan çıktım.Arkamdan seslenen Görkemi dinlemeden sahile doğru gitmeye başladım.
Sahile indim ve derin derin içime çektim denizin kokusunu.Gözlerimi kapatıp denizi dinlemeye başladım.Gerçekten işe yarıyordu.Rahatlıyordum.Kayalıklara oturdum düşünmeye başladım.Ne düşünüyordum bilmiyorum.O sırada yanımda bi ses duydum.Görkem yanıma oturmuştu.Sağa doğru baktım.Görkem ne olduğunu anlamaya çalışır gibi yüzüme bakıyordu.Biriyle konuşmaya çok ihtiyacım vardı.Hani sorsa ne oldu diye herşeyi anlatacak gibiydim."İyi misin Kayra?Neyin var?"diye sordu.Bende tekrar denize çevirdim başımı.Anlatsam mı anlatmasam mı diye düşünüyordum.Ya homofobikse kötü tepki verirse diye de düşünmeden edemiyordum.Anlatmaya karar verdim."Sadece dinler misin?Konuşmak yok.Sadece ben bitirene kadar dinlemeni istiyorum."dedim sakince."Tamam dinlerim tabi."dedi ve başladım anlatmaya. "16 yaşındayken başladı herşey aslında.Daha ergendim tabii.O sıralar biri vardı.Bizim evin hemen yanındaki evde oturacaklardı.Her yaz gelip evle ilgili tamirat falan yaparlardı.Bizde tabi arkadaş olduk.Ama ben ona karşı arkadaşlık dışında şeyler hissetmeye başladım."dedim ve sustum bi süre.Sessizliği o bozdu."Eee?Her erkeğin başına gelebilir bu."dedi herşeyden habersiz."Her erkeğin başına gelen bisey değil."dedim derince bir nefes aldım ve devam ettim."O farklı şeyler hissetmeye başladığım kişi erkek.Yaklaşık bir ay önce öğrendim ki oda benim gibiymiş.Yani bunu açıkça söylemedi ama beni sevdiğini söyledi ve çıkma teklifi etti.Bende anlık bişeyle kabul ettim.Yalnız..."dedim ve sustum."Yalnız?"dedi devam etmemi istediğini belirterek."Yalnız son bir haftadır çok garip davranıyor.Bilmiyorum.Anlamıyorum.Sorduğum zaman bisey yok diyor.Bisey var belli ama bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni çok huzursuz ediyor."dedim ve sustum.Rahatlamıştım.Biriyle konuşmak iyi gelmişti.Ama vereceği tepkiyi kestiremiyordum."Hadi gidelim."dedi birden.Şaşkınlıkla bakakalmıştım."Bisey demicek misin?"dedim."Ah hayır tabiki.Ne diyebilirim ki Kayra?Ben karışamam ki.Kimi sevdiğin,kimden hoşlandığın yalnız seni ilgilendirir.Aşk aşktır."dedi ve cidden noktayı koymuştu.Daha çok rahat hissediyordum artık."Hadi gidelim."dedi tekrar.Yanına yürüdüm yüzüne baktım çok güzel göründü o an.Sonra gülümsedi bende gülümsedim ve yürümeye başladık.Otele gidiyorduk.Bu gece çok garipti hemde çok...
İyi okumalar 🍂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
