AŞK ve NEFRET (B×B)

29.Bölüm 🍂

Mert
Artık bu nişanlılıktan sıkılmıştım.Esin beni çok boğuyordu.Bu işi bitirecektim.Istemediğim biseye beni zorlayamazdı kimse.

'Keşke bunu iki ay önce söyleseydin.' diyen iç sesime hak verdim.O zaman Kayrayida kaybetmemiş olurdum.Esinle bitirme meselesine gelecek olursak zaten uzun zamandır bitirmek istiyordum ama bana gelen bir mesaj tetiklemisti bu isteğimi.

Dün gece Kayra'nın en yakın arkadaşı Umutla karşılaşmış ve takışmıştık.Kayra'ya hissettiğim şey aşk mıydı?Yoksa onu takıntı haline mi getirmiştim?Bilmiyordum.

Esinle buluşacaktık bugün ve bu işi bitirecektim.Çünkü onunla evlenmeme gerek kalmamıştı.Çünkü ben aslında ona dokunmamıştım.Akşamı zor ettim.Heyecan vardı içimde bu işi bitireceğim için.

Eve geldiğimde Esin bizdeydi.Üstümü değiştirdikten sonra beraber dışarı çıktık.Boş sokakta yürürken elimi tutmaya çalıştı ama hemen ceplerime soktum ellerimi."Mert neyin var aşkım?Neden elimi tutmuyorsun?"diye sordu.Bende bu soru üzerine durdum birden."Bitti Esin.Artık nişanlı değiliz."deyip elini tutup avucunu açıp yüzüğü eline bıraktım ve devam ettim."O işi kimle yaptıysan git onunla evlen.Bu işin faturasını başkalarına kesmeye kalkma."dedim ve yüzünde önce şaşkınlık belirdi.Sonra bana baktı dolu gözleriyle."Mert b-ben..."dedi ama konuşmasına fırsat vermedim."Esin,o gece çok sarhoştum evet.Pek bisey hatırlamıyordum.Ama bana gelen mesajla herşey açığa çıktı.Zaten isteksizdim bu işte.Bitti artık."dedim gitmek için arkamı döndüm ve kolumdan tuttu."Annene ne diyeceksin?' dedi.Cidden hala bunu sorabiliyor muydu?"Hayat benim hayatım.Annemin veya bi başkasının değil.Annem bile istese artık evlenmem kimseyle."dedim ve ayrıldım yanından.Zaten inkar da etmediğine göre,gelen mesaj gerçekti.

Hafiflemiştim.Kuşlar gibiydim.Mutlu da olmuştum.Artık Esin yoktu.Ucu bucağı görünmeyen tripler yoktu.Baya iyi hissediyordum kendimi.Bu yüzden kayalıklara gitmeye karar verdim ve sahile doğru yol aldım.

Yaklaşık iki saat deniz kenarında oturduktan sonra telefonum çalmaya başladı.Annem arıyordu.Anlaşılan Esin herşeyi anlatmıştı.Bi süre telefonla bakıştım.Kapanmayacağını anlayınca cevap verdim.

"Efendim anne?" diye cevap verdim son derece sakin bi şekilde.

"Nerdesin sen oğlum?Esin aradı bişeyler anlattı..." derken sözünü kestim.

"Eve geliyorum birazdan.Gelince konuşuruz." dedim cevap beklemeden kapattım telefonu cebime koydum.Eve doğru yürümeye başladım.Yavaş yavaş yürüyordum.Esin herşeyi anlatmış olmalıydı.Ama annemin sesi tahmin ettiğim kadar sinirli değildi.

Kapıda,elimde anahtarlarla bekliyordum.En sonunda ne olacaksa olsun deyip kapıyı açıp eve girdim.Kapıyı kapattığım anda annem yanımda bitti ve çenesiyle beni öldürmeye kararlı gibi durmadan konuşmaya başladı."Esin aradı.Kızın eline vermişsin yüzüğü herşey bitti demişsin.Madem evlenmek istemiyordun bari başından o haltı yemeseydin.Elaleme ne deriz biz şimdi ha?Nasıl çıkacak o kız insan içine?Yazık değil mi oğlum?Bisey söy..."diye konuşmaya devam ederken sözünü kestim."Anne dur!Az nefes al bi.Hiçbişey bilmiyorsun konuşup duruyorsun sadece.Yapmadığım bisey için ömrümü sevmedigim biriyle geçiremem ben anladın mı?Ben Eşine dokunmadım."dedim.Koltuğa oturdum."Ama oglum Esin demişti ki..."dedi yine sözünü kestim.Çünkü artık şu konu kapansın istiyordum."Esin der anne.Sende inanırsın.Ben o gece neler olduğuna emin olmadan Esinle nişanı kabul ettim.Belki olmuştur dedim ama olmadı.Olmamış.Bana o geceye dair mesaj gelince herşey yerine oturdu.Ben Esin'e dokunmadım.Çok içmiştik,sarhoştum.Ama dokunmadım.Bi kez de bana inan."dedim.Tam odama gitmek için arkamı döndüm ve annem konuştu."Ne mesajı bu?"diye sordu."İşte nasıl desem...Esin'in en yakın arkadaşı mesaj attı."dedim ve telefonuma gelen mesajı gösterdim.
"Selam Mert.Ben Hilal.Esinin arkadaşıyım.Sana bisey söylemem gerekiyor.İnan bunu sadece vicdani olarak rahatsız olduğum için yapıyorum.O mezuniyet gecesinde Esinin birlikte olduğu kişi sen değildin.Esin bunu kullandı ve seni evliliğe zorladı biliyorum.Ama senin bi suçun yok.Esin o geceden çok önce eski sevgilisi Tolgayla birlikte olmustu zaten.Tolga onu terk etti ve sana bi tuzak kurdu.Ilacli içecek içirdi ve sonrası malum.Yani senin anlayacağın Esinle evlenmek zorunda değilsin.Kendine iyi bak."
Annem mesajı okuyunca şok oldu.İlk okuduğumda bende şok olmuştum."Anne iyi misin?"dedim çünkü annem donup kalmıştı.Esini sevmişti,gelini olarak benimsemişti o yüzden böyle bir tepki vermesi normaldi aslında."İyiyim oğlum,iyiyim.Ne diyeyim,çok şaşırdım.Ay yüreğime inecek şimdi."dedi kalbini tuttu."Sakin ol anne.Artık kurtulduk ondan.Ya evlendikten sonra öğrenseydik?Herşey daha zor olurdu.Kıyıdan döndük.Seni ararsa açma sakın."dedim."Açmam oğlum açmam.Ben odama gidiyorum.Biraz uzanayım,belki uyurum.Başıma ağrı girdi yüzsüzün yüzünden."dedi odasına giderken."Bende yatıcam anne.İyi geceler."dedim ve odama geçtim.

Yatmadan önce camdan baktım.Kayraların eve gözüm kaydı.Işıkları yanmıyordu.Ya yatmıştı yada gelmemişti.Esin yüzünden Kayradan olmuştum.İlk kez birine,hemde bir erkeğe karşı böyle duygular hissediyordum ve ondan vazgeçmek zorunda kalmıştım.Kayradan da umudu kestim zaten.Bundan sonra başka birini nasıl severim,nasıl birlikte olurum bilmiyorum ama bildiğim bisey varsa o da Kayrayı unutmak zorunda olduğum...

4k olduk 🎊🎊🎊🎈🎈

Çok teşekkür ederim sizin sayenizde oldu 💜

İyi okumalar 🍂