AŞK ve NEFRET (B×B)

8.Bölüm 🍂

Medyayı öylesine koydum güzel şarkı isterseniz dinleyin 😊🍀

Görkem beni eve bırakmıştı.Bende direk odama geçip yatmıştım.Aradan daha 5 dakika geçmeden kapu çaldı.Yatağımdan zorda olsa kalkıp kapıya gittim ve karşımda Mert."Selam Kayra.Birinin seni eve bıraktığını gördüm iyi görünmüyordun merak ettim.Onun için geldim."dedi.Kendimi toparladım ve cevap verdim;"Şey evet patronumdu o.Biraz tansiyonum düştü de.Oda dinlenmem gerektiğini söyleyip eve bıraktı."dedim ve sonra kapıda olduğumuzu farkedip içeri davet ettim.Daha önceden de geldiği için hemen salona geçti.

Garip bir sessizlik olmuştu birden.Bu sessizliği Mert bozdu."Aslında ben seninle bikac gündür bisey konuşmak istiyorum."dedi ve dikkatimi çekti.Öylece ona bakıyordum.Bakışlarımdan merakımı görmüş olacak ki devam etti;"Ben...Nasıl söylenir bilmiyorum ki."dedi bi süre duraksadı sonra devam etti tekrar."Bak Kayra bu belki sana ilginç gelebilir.Belki kötü de gelebilir.Ama beni yargılama bunun için.Elimde olan bişey değil çünkü."dedi ve sustu.Bu kez ben konuştum."Ne söyleyeceksin bilmiyorum Mert.Ama şunu bilmeni istiyorum.Seni benim herhangi bisey için hele ki elinde olmayan bisey için yargılamaya,eleştirmeye hakkım yok.Yani her ne diyeceksen de."dedim ve konuşmasını bekledim.Bikac saniye sonra konuştu."Teşekkür ederim Kayra.Ben sanırım...Yani bilmiyorum daha önce böyle bisey gelmedi başıma.Kayra diyeceklerimi yanlış anlama lütfen.Bak sen çok güzelsin.Bircok kızdan güzelsin.Kalbin,yüzün,karakterin,huyların...Herşeyinle çok güzelsin işte."dedi ve ben şok olmuş bi şekildeydim.Oda devam etti;"Ben sanırım sana karşı çok değişik şeyler hissediyorum."dedi ve başını öne eğdi.Küçük bir çocuk gibiydi şu an.Konuşma ihtiyacı hissettim ama ne diyeceğimi bilmiyordum.Bende hoşlandığımı söylemeli miyim?Ama çok yoğun duygular değil hissettiklerim.Ben bunları düşünürken tekrar konuştu;"Ayıplıyorsun değil mi?İğrenç biri olduğumu düşünüyorsun."dedi ve ben şokla ona baktım.Sonra gitmek üzere ayaklandı.Bende son anda ayağa kalktım ve kolundan yakaladım."Öyle bisey demedim ve düşünmedim bile.Otur lütfen."dedim."Neden bisey demiyorsun o halde?"diye sordu."Çünkü şaşırdım.Hoşlandığın kişi sana gelip sana karşı biseyler hissettiğini söylese ve üstelik bunu imkansız gibi görüyorsan ve bu gerçekleşiyorsa sende şaşırmaz mısın?"dedim.Anlamaz gözlerle bana bakıyordu.Uzun bir cümle kurmuştum ve muhtemelen algılayamamıştı."Ne yani.Sende benden mi?"diye sordu.Gülümseyerek;"Evet.Bende senden."dedim ve sarıldı.Bi süre öyle kaldık."Şey peki biz şimdi ne oluyoruz?"diye sordu.Harbiden ne oluyorduk?"Bilmem ki.Ben teklif duymadım sen duydun mu?"dedim ve gülümsedim.Oda gülümsedi ve;"Peki o zaman."dedi ve elimi tuttu."Kayra ben ilk kez sana karşı böyle şeyler hissediyorum.Duygularım içime sığmıyor sanki.Belki ilkim değilsin ama sonum olur musun?"dedi.Kalbim iyice hızlandı."Evet."diyebildim.Nasıl dedim bilmiyorum ama dedim.Çeneme ufak bi öpücük kondurdu ve alnını alnıma yasladı;"Ah Kayra ne yaptın birden bana böyle.Kalbim normal ritminden çıktı be çocuk."demesiyle gülümsedim.Bende aynı durumdaydım.Yanaklarımdan öptü usulca,nazikçe."Ben şimdi gidiyorum.Sende yat dinlen.Ararım seni sevgilim."dedi."Tamam canım."dedim bende.Öpücük attı ve arkasını dönüp gitti bende kapıyı kapattım.

Neler oldu öyle?Hala inanamıyordum.Yatağımda uzanmış şarkı dinliyordum.Ama aklım bugün yaşanan romandık dakikalardaydı.3 yıldır biseyler hissettiğim çocuk benden hoşlandığını söylemişti ve sevgili olmuştuk.Umut.Umutla konuşmalıydım.Onunla paylaşmalıydım bunu.

Geçiş bölümü.

Yavaş yavaş başlıyoruz okumaya devam edin.

İyi okumalar