" လႊား "
ခ်စ္စရာေကာင္းေသာေခၚသံေလးေၾကာင့္ ထမင္းစားပြဲမွာထိုင္ေနရင္းမွ အေနာက္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့အျဖဴေရာင္ရင္ခုန္သံေလးက သူေရြးေပးထားေသာအက်ႌပြပြႏွင့္ရယ္ျပေနသည္။
ေအာက္ကေဘာင္းဘီရွည္ကလည္း ပြလြန္းေနေသးသလို ေျခေထာက္ေအာက္မွာအစေတြစုပံုက်ေနတာက တကယ္ကိုကေလးပိစိအတိုင္း။ သူဝယ္ထားတဲ့ဆိုဒ္ေတြထဲမွာ သူမကိုေပးထားတာအေသးဆံုးဆိုဒ္ဆိုေသာ္လည္း ဒီေကာင္မေလးကတအားကိုပိန္လြန္းေနသည္။
" လႊားရဲ့ဂံုးေလးက တကယ္ကိုဂံုးပိစိေလးပဲ "
" လာ ထမင္းစားၾကရေအာင္ ဟင္းကေတာ့ ၾကက္ဥလိပ္ေၾကာ္ပဲရိွတယ္ "
ထိုသို႔ေျပာလည္းေျပာ ဂံုးေလးရဲ့ခါးကိုကိုင္ကာ ထိုင္ခံုတစ္ခုမွာထိုင္ေစလိုက္သည္။ ထမင္းပန္းကန္ထဲကို ၾကက္ဥလိပ္ေလးထၫ့္ေပးေတာ့ ေခါင္းကိုငံု႔ကာစားေနေသာဂံုးေလးကိုၾကၫ့္ၿပီး ထမင္းစားဖို႔ကိုလႊားေမ့ေနမိသည္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုမနက္စာေခၚေကြၽးေတာ့မွ ဟင္းမမည္တဲ့ဟင္းတစ္ခြက္နဲ႔ ထမင္းစားေစမိတာ လႊားစိတ္မေကာင္းေပ။
" ျဖည္းျဖည္းစားေလဂံုးေလး နင္ေနေတာ့မွာပဲ "
ေရတစ္ခြက္ကို ေရသန႔္စက္ကေနထငွဲ႔လာလိုက္ၿပီး ဂံုးေလးေရ႔ွကိုခ်ေပးေတာ့ ပါးေလးေဖာင္းေအာင္ထမင္းေတြသြတ္ထားရင္းမွ မ်က္ဝန္းေလးေတြေမွးေအာင္ၿပံဳးျပလို႔။ ၿပီးေတာ့ ေရခြက္ေလးကိုဆြဲယူၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာ့ေသာက္ကာ ထမင္းဆက္စားေနျပန္သည္။
" လႊားကရဂံုအႀကိဳက္ကိုဘယ္လိုသိတာလဲဟင္ ေဝေဝကိုမေျပာျပထားဘူးေလ "
လႊားကရဂံုအႀကိဳက္ေတြကို ေဝေဝဆီကေမးေမးေနတတ္တာသိသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ရဂံုၾကက္ဥေၾကာ္ႀကိဳက္တာေတာ့ ေဝေဝမေျပာနဲ႔ အိမ္ကေမေမေတာင္မသိထားဘူးေလ။ ရဂံုကၾကက္ဥကိုပံုမွန္မ်ိဳးစံုခ်က္တာေၾကာ္တာကို စားရတာႀကိဳက္ေပမဲ့ ဒီလိုေၾကာ္ေကြၽးတာကိုစားရတာ ပထမဆံုးႏွင့္အႀကိဳက္ဆံုးပင္။
" ဂံုးေလးက ၾကက္ဥေၾကာ္ႀကိဳက္တာလား "
" ဟုတ္တယ္..... အိမ္မွာက ေဖေဖမွမႀကိဳက္ေတာ့ ေတာ္ရံုမေၾကာ္စားျဖစ္ဘူး ဟီး "
ရယ္သလိုေလးႏွင့္မ်က္ႏွာကိုေအာက္ခ်ကာေျပာရင္း ထမင္းစားျခင္းကိုရပ္လိုက္သည္။ လႊားကေတာ့ ဂံုးေလးကိုၾကၫ့္ေနရလို႔ ဗိုက္ဆာမွန္းလည္းသတိမထားမိေတာ့။ ဂံုးေလးကေတာ့ ေရခြက္ကိုယူကာ ခြက္ထဲကလက္က်န္ေရေလးကို ေမာ့ေသာက္ေနေလသည္။
" လႊားေရာ ဘာအႀကိဳက္ဆံုးလဲဟင္ "
သူမရဲ့အျပဳအမူလႈပ္ရွားမႈေလးေတြကို တစ္ခုခ်င္းေသခ်ာထိုင္ၾကၫ့္ေနတဲ့လႊားရဲ့လက္က ၾကင္နာယုယမႈအျပၫ့္ျဖင့္ ဂံုးေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွၾကက္ဥလိပ္ေၾကာ္အစေလးကို လက္မေလးႏွင့္ဖယ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
လႊားရဲ့နီးကပ္လာေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ လႈပ္ရွားသြားတဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ဂံုးေလးမွာမ်က္လံုးေလးဝိုင္းစက္သြားရွာသည္။ ထိုမ်က္ဝန္းေလးကိုပဲ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနရတာလည္း လႊားရဲ့ရူးသြပ္မႈတစ္ခုပင္။ ထိုသို႔ရူးသြပ္မႈေတြထဲမွ ေနာက္ထပ္ရူးသြပ္သြားတာတစ္ခုကေတာ့ လက္မနဲ႔ဖယ္ထားလိုက္တဲ့ သူမႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွၾကက္ဥေၾကာ္အစေလးကို မရြံမရွာစားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
" ဂံုးေလးကို..... လႊားအႀကိဳက္ဆံုးပဲ "
သူ႔အေျပာႏွင့္အျပဳအမူေၾကာင့္ ေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္သြားရွာတဲ့ဂံုးေလးရဲ့ လက္ဖဝါးေလးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ အနမ္းတစ္ပြင့္ကိုလက္ဖမိုးထက္ေႁခြခ်လိုက္ျပန္သည္။
" လႊား..... လႊားမရြံဘူးလား ရဂံုစားထားတာႀကီးကို "
ခပ္တိုးတိုးေလးေမးလာေသာ သူ႔ဂံုးေလးရဲ့လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔လည္တိုင္ကိုဆြဲယူၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကပ္နမ္းၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ေသာစကားတစ္ခြန္း။
" ခ်စ္တတ္လာရင္ ရြံစရာလို႔မေတြးမိေတာ့ဘူး ဂံုးေလး "
အၾကၫ့္ခ်င္းဆံုသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လႊားရဲ့စကားေတြကအမွန္တကယ္ကို ရဂံုကိုခ်စ္ေနတာမွန္း မ်က္ဝန္းေတြကတဆင့္ျမင္ေနရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်စ္ေတြကၾကာရွည္ခိုင္ၿမဲလာေလ ရဂံုစိတ္ထဲမွာရိွေနတဲ့စိုးရိမ္မႈေလးကလည္း ပိုတိုးလို႔လာတာေတာ့ လႊားတစ္ေယာက္မသိေသးေပ။
တစ္ခ်ိန္မွာခြဲရမယ္ဆိုလ်ွင္ေတာင္ အခြင့္ရခိုက္မွာရဂံုေပ်ာ္ခြင့္ရခ်င္ပါသည္။ ထိုအေတြးကိုအတၲဆန္တယ္ေျပာရင္ လႊားကိုခ်စ္မိတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ရဂံုအတၲဆန္သြားၿပီလို႔ဝန္ခံလိုက္မည္။ ရဂံုဘဝမွာတစ္ခါေလာက္ေလးပဲ အခ်စ္အတြက္အတၲႀကီးပါရေစလား။ မဆံုႏိုင္လို႔ေဝးခဲ့ၾကရင္ေတာင္ အမွတ္ရစရာေလးေတြကိုေတြးၿပီး လႊားကိုသတိရရင္းေနသြားခ်င္ရံုေလးမို႔ပါ။
" ခ်စ္တယ္ လႊားကိုရဂံုအရမ္းခ်စ္တယ္ "
ကံတရားရဲ့လွၫ့္ကြက္ၾကားမွာ
ရဂံုတို႔ဆံုဆည္းခြင့္ရိွခဲ့မယ္ဆိုရင္
လႊားနဲ႔အတူသက္ဆံုးတိုင္ေနသြားပါမယ္
အကယ္၍ ကံၾကမၼာကရက္စက္ခဲ့ရင္ေတာ့
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ လႊားကိုရင္မွာသိမ္းရင္း
ေနာက္ဆံုးဝင္သက္ထြက္သက္ထိ
တကိုယ္တည္းေနသြားလိုက္မွာပါ.....
.....................................................
ေႂကြပန္းကန္လံုးေလးထဲမွ အေငြ့ေတြတေထာင္းေထာင္းထေနေသာ ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ႏွင့္ ဗန္းေလးထဲမွာထၫ့္လာေသာ ငါးအသားကင္ပန္းကန္ေလးကို အိပ္ရာေဘးကစားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့သၫ့္ သူ႔အသက္ကိုကယ္ေပးခဲ့ေသာသူမ။
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လာစမ္းသပ္ၿပီးသြားကတည္းက အခန္းထဲကိုသူမျပန္ဝင္မလာေတာ့ဘဲ စားစရာဗန္းေလးသာခ်သြားေပးခဲ့ၿပီး ေသာက္ရမယ့္ေဆးကိုပန္းကန္အေသးထဲထၫ့္ေပးသြားခဲ့သည္။ အိပ္မက္ထဲကမိန္းကေလးနဲ႔ အသံတူသေယာင္ရိွေသာသူမကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္မ်က္ႏွာျမင္ခြင့္ရခ်င္မိေသးသည္။
" အခုထိဘာမွမစားထားဘဲဘာလုပ္ေနတာလဲ..... "
သူျမင္ေတြ့ခ်င္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခိုက္ တေလာကလံုးပန္းေတြပြင့္သြားသလိုပင္။ ေအးစက္စက္အသံႏွင့္အခန္းထဲဝင္လာၿပီး ခပ္တည္တည္ၾကၫ့္ကာေျပာေနေသာ္လည္း သူ႔ရင္ဘတ္ထဲကႏွလံုးသားေလးကအခုန္မရပ္ခဲ့ေပ။ သို႔ေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္သတိမထားမိဘဲ ပံုမွန္ထက္ခုန္ေနေသာဝဲဘက္ရင္အံုက သူမရဲ့မ်က္ဝန္းကိုအၾကၫ့္မွာေတာ့ အေၾကာင္းအရင္းမသိဘဲနာက်င္သြားရေလသည္။
YOU ARE READING
ဝင်သက်ထွက်သက် ( Z + U ) ©
Romanceငါရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တိုင်းက မင်းရှိမှပြည့်စုံလိမ့်မယ် ရဂုံ.....
