ဆိုင္ထဲကေအးစက္ေနတဲ့ေလထုႀကီးက ပိုမိုေအးစက္လာသေယာင္ႏွင့္ လူရွင္းေနတဲ့ဆိုင္ထဲမွာလည္း အပ္က်သံမၾကားေလာက္ေအာင္ ေက်ာစိမ့္ဖြယ္ေျခာက္ကပ္တိတ္ဆိတ္ေနေလသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကေသာ လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကား သူမဆိုတာကိုယ္ေပ်ာက္ေနသလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။
တစ္ေယာက္ကလည္းေၾကာက္ရြံ႔ကာၿငိမ္ကုပ္ေနၿပီး တစ္ေယာက္ကလည္းဘာကိုအလိုမက်မွန္းမသိဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာထိုင္ၾကၫ့္ေနသည္။ မွာထားေသာစားစရာမ်ားကိုအလယ္မွာထားကာ တင္းမာေနတဲ့တဖက္သတ္အေျခအေနေၾကာင့္ ၾကာလာေတာ့လည္း ၾကားထဲကသူမေတာင္ေနရအခက္ျဖစ္လာရသည္။
" လႊား..... ပ်ံလႊား..... ေတာ္ေတာ့ေလဟာ ! "
သူမခပ္က်ိတ္က်ိတ္သတိေပးလိုက္ေပမဲ့ မ်က္ႏွာထားကမေလ်ွာ့ခ်င္ေသာေငြလႊားရံုကို အခုလိုက်ေတာ့လည္းနားမလည္မိေပ။ ဘာေၾကာင့္အခုလိုျဖစ္ေနရတာလဲလို႔ ေခါင္းထဲမွာအခါခါေတြးၾကၫ့္ေပမဲ့ အေျဖကဗလာသာထြက္လာသည္။
ပ်ံလႊားအၾကၫ့္ေၾကာင့္ ဂံုးေလးမွာငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာကို ၾကားထဲကသူမမွာမေနတတ္ျဖစ္မိသည္။ စိတ္ရင္းေကာင္းၿပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ဂံုးေလးဆိုတဲ့ဒီေကာင္မေလးက စိတ္အားငယ္လြယ္တာကိုသာကီသိသည္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ အလိုမက်ျဖစ္ေနပံုရတဲ့ပ်ံလႊားကိုလည္း ေစာေစာကကိစၥေၾကာင့္လို႔နားလည္ေပးခ်င္ေပမဲ့ အခုလိုေတာ့မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ထင္သည္။
ဒီေန့မွ ဘာျဖစ္ေနတာလဲေငြလႊားရယ္.....
ေရ႔ွမွာခ်ထားတဲ့စားစရာမ်ားမွာလည္း ေအးစက္စက္အေနအထားကိုေရာက္ေတာ့မည္။ ေငြလႊားရံုကမ်က္ေမွာင္မေလ်ွာ့ေသးသလို အေနခက္ေနရွာတဲ့ရဂံုႏြယ္မွာလည္း မၾကာခင္ငိုေတာ့မွာကိုျမင္ေယာင္ေနသည္။
တကယ္ဆို သာကီသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ကို သာကီကိုခင္သလိုရင္းႏွီးေစခ်င္လို႔ တမင္တကာဖုန္းဆက္ေခၚလာတာပါ။ အခုလိုအေျခအေနေတြတင္းမာေအာင္လို႔မဟုတ္ဘဲ တစ္ေန့ကကိစၥကိုနားလည္မႈရေအာင္ ဂံုးေလးလည္းဝမ္းနည္းမေနေအာင္လို႔ ေန့လယ္စာအတူစားျခင္းသက္သက္ပင္။
" ပ်ံလႊား..... ဂံုးေလး အေနခက္ေနၿပီေလ "
သူမုန္းသည္ ထိုဂံုးေလးဆိုတဲ့ အသားညိုညိုေကာင္မေလးကို သူအရမ္းမုန္းသည္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့အေျဖကိုမသိေပမဲ့ ကီကီနဲ႔အရမ္းခင္ေနတာကို ကီကီကအေရးေပးတာကို အေတာ္မုန္းလွသည္။ သူ႔ကိုေၾကာက္ေနတဲ့ ထိုအျပစ္မရိွတဲ့ေကာင္မေလးကို စိတ္ထဲကေနလိႈက္လိႈက္လွဲလွဲကိုမုန္းမိပါသည္။ ကီကီသာအနားမရိွရင္ထြက္သြားဖို႔ကိုေျပာၿပီးႏွင့္ေနၿပီ။ အခုေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေဝသာကီက အဲဒီဂံုးေလးဘက္ကေန တကာကာျဖင့္ဝင္နာေနသည္ေလ။
ငါမုန္းေပမဲ့ နင့္ေၾကာင့္မို႔စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္မယ္ သာကီ.....
စိုက္ၾကၫ့္ထားတာၾကာေတာ့ မ်က္ေၾကာေတြေတာင္ေအာင့္ခ်င္ခ်င္ရယ္။ သို႔ေပမဲ့လည္း မ်က္စိေရ႔ွကျမင္ကြင္းႀကီးေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ကအလိုလိုျပန္ၾကဳတ္မိသြားရျပန္သည္။ သေဘာမေနာေကာင္းတဲ့ ေဝသာကီတစ္ေယာက္ ထိုဂံုးျပဳတ္အနားေရႊ့ထိုင္ေနသည္။ မွာထားတာေတြကိုလည္းစားလိုက္ ခပ္ထၫ့္ေပးလိုက္ႏွင့္ အေတာ္ေလးအေပးအယူတၫ့္ေနၾကသည္။ အသန႔္ႀကိဳက္ၿပီး အစပ္မစားႏိုင္သူသူ႔မွာသာ တစ္ေယာက္တည္းငူငူႀကီးထိုင္ေနရသၫ့္အျဖစ္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္ထိုဂံုးျပဳတ္ကို ပါစတာထဲထၫ့္ကာစားပစ္လိုက္ခ်င္သၫ့္ စိတ္ေတြကတဖြားဖြား။
ထိုအခ်ိန္ အလိုက္မသိေသာဂံုးျပဳတ္က ေခါင္းေမာ့လာကာသူ႔ကိုတစ္ခုခုေျပာခ်င္သေယာင္ တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္အၾကၫ့္ျဖင့္စၾကၫ့္လာသည္။ ၿပီးလ်ွင္ေတာ့ တစ္ခုခုေျပာလာေတာ့မွာကို မေျပာဘဲႏွင့္အာရံုအလိုလိုရေနသည္။
ESTÁS LEYENDO
ဝင်သက်ထွက်သက် ( Z + U ) ©
Romanceငါရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တိုင်းက မင်းရှိမှပြည့်စုံလိမ့်မယ် ရဂုံ.....
