ဖုန္းထဲပို႔ထားတဲ့လိပ္စာအတိုင္းလာခဲ့ကာ ကားကိုပါကင္ထိုးၿပီးဆိုင္ကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္အတိျဖစ္သြားသည္။
Club & barဟုေရးထားေသာLED boardကိုတစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာ ဆိုင္အတြင္းသို႔ေျခလွမ္းခ်မိတယ္ဆိုရင္ပဲ စူးရွတဲ့အနံ႔ေတြကႏွာေခါင္းထဲအလုအယက္တိုးဝင္လာၾကသည္။ ေျခလွမ္းေတြဟန္ပ်က္ေနတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုေရွာင္ရွားရင္း မီးေရာင္စံုျဖာထြက္ကာသီခ်င္းသံေတြဆူညံေနတဲ့ Clubဘက္ျခမ္းသို႔ဆင္းလာလိုက္ၿပီး ေဝသာကီဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းအရႈပ္မကိုစိတ္ထဲေပါက္ကြဲလာမိသည္။
ဒီလိုေနရာေတြကိုေျခဦးေတာင္မလွၫ့္တတ္တာသိလ်က္ႏွင့္ ဒီေနရာမွာမွစားပြဲေသာက္ပြဲလုပ္ၿပီး သူမကိုပါအတင္းေခၚလိုက္တာဘာသေဘာလဲ။ ေဒါသတို႔ကထြက္ခ်င္ေပမဲ့ ထြက္ရခက္သလိုျဖစ္ေနရျပန္သည္။
" ေဟးးး..... ႀကိဳက္သေလာက္ေပ်ာ္ ေဝသာကီဒကာခံမယ္တဲ့ "
ေရာက္တာႏွင့္ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ေဟးလားဝါးလားနဲ႔ေသာက္စားေနတဲ့ ေဝသာကီရဲ့အသိေတြဆိုတာကိုပင္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့လွၫ့္ျပန္မလို႔လုပ္ခ်င္ေပမဲ့ ေဝသာကီကသူမကိုျမင္သြားခဲ့ၿပီမို႔ မေကာင္းတတ္စြာႏွင့္သာသူတို႔ဝိုင္းဆီေလ်ွာက္လာလိုက္ရသည္။
" ဟာ ဘယ္သူလဲ နင္ေျပာတဲ့တစ္ေယာက္လား..... ဟုတ္လား ေဝသာကီ "
အာေလးလ်ွာေလးစျပဳေနတဲ့အသံႏွင့္ေမးေနတဲ့ လမ္းသရဲလိုလိုဘာလိုလိုအနက္ေရာင္ေတြပဲဝတ္ထားသူကို တစ္ခ်က္မ်ွၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ေဝသာကီကိုမ်က္ေစာင္းခဲၿပီးၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။
" အင္း ဟုတ္တယ္ "
" ပ်ံလႊား..... သူက ရဲေဇာ္ "
" ရဲေဇာ္..... သူက "
" တစ္ခါနာမည္ေျပာရင္ရၿပီေလ သူလည္းေလးေနတာမွမဟုတ္တာ ! "
မၾကည္ေနတဲ့အသံမွန္းေဝသာကီသိလိုက္၍ မမိတ္ဆက္ေတာ့ဘဲ ေရ႔ွမွေကာ့ေတးခြက္ကိုသာခပ္ေတြေတြၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။
ေဝသာကီသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေငြလႊားရံုကိုၾကၫ့္ၿပီး ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိလာကတည္းေခ်လြန္းတဲ့မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔မိတ္မဆက္ရဲၾကေတာ့ ေမးမိတဲ့ရဲေဇာ္ဆိုသူလည္းၿငိမ္ကုပ္လို႔ေနသည္။
" ပ်ံလႊား..... ငါတမင္ဒီဆိုင္ကိုေရြးတာမဟုတ္ပါဘူး "
" သူတို႔ကဒီကိုပဲလာမယ္ ေရာက္လည္းႀကိဳေရာက္ေနၾကၿပီဆိုလို႔..... အဲဒါေၾကာင့္ ငါလည္း "
ေဝသာကီစကားေၾကာင့္ အားလံုးပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားၾကသည္။ သူတို႔သိထားေသာေဝသာကီက မာနခဲသူေဌးသမီးေလးမဟုတ္လား။ သူတို႔ကိုေတာင္ေတာင္းပန္ေလ့မရိွတာ သူတို႔ေရ႔ွကျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္လ်လ်နဲ႔မ်က္ေမွာင္ကုပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို ေတာင္းပန္ေနတာတဲ့။ သူတို႔အားလံုးမွာ ေသာက္ထားတာေတြေတာင္ အမူးေျပသြားသလိုပင္။
" အဟမ္း သာကီ..... ငါ ငါတို႔သြားရေတာ့မလား..... သြားေတာ့ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ေနာ္..... "
ေဘးနားမွမိန္းကေလးေတြကိုမ်က္စျပရင္းေျပာေနေသာ ထိုရဲေဇာ္ဆိုသူအား ေငြလႊားရံုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာမႀကိဳက္ေသာ္လည္း ေဝသာကီရဲ့အသိေတြမို႔ စကားတစ္ခြန္းေတာ့ျပန္ေျပာဖို႔သင့္ပါသည္။
" ရပါတယ္ သြားဖို႔မလိုပါဘူး..... "
" ကြၽန္မနာမည္ ေငြလႊားရံုပါ..... ေဝသာကီကိုခင္သလိုခင္လို႔ရပါတယ္ "
ေစာေစာကတည္းကၿငိမ္သက္ေနတဲ့ေဝသာကီတစ္ေယာက္ ေငြလႊားရံုရဲ့နာမည္မိတ္ဆက္သံကိုၾကားေတာ့ ေခါင္းေထာင္ၾကၫ့္လာခဲ့သည္။ မူးေနျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္ေတာ့ေထြေနၿပီမွန္း ေဝသာကီမ်က္ဝန္းကိုၾကၫ့္လ်ွင္သိႏိုင္သည္။
" ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ခုနမိတ္ဆက္ၿပီးတဲ့အတိုင္း နာမည္ကရဲေဇာ္ပါဗ် "
" ဒီညက ကြၽန္ေတာ္သေဘၤာလိုက္မလို႔ ႏႈတ္ဆက္ပြဲလုပ္ေနၾကတာပါ "
" ဟုတ္ပါတယ္ ေဝေဝလည္းဒီေရာက္မွသိတာ..... ၿပီးေတာ့ ဝါနာမည္က ေရာ္ရြက္ဝါပါ "
" သူကေတာ့ ဝင့္ထက္ "
" ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မေရာက္ေသးဘူး "
မ်က္မွန္ႏွင့္ေရာ္ရြက္ဝါဆိုတဲ့မိန္းကေလးက သူမကိုယ္သူမေရာ ဝင့္ထက္ဆိုတဲ့ပုပုဝဝမိန္းကေလးကိုပါမိတ္ဆက္ေန၍ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရသည္။ မိတ္ဆက္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ လက္ကိုေတာ့ေရ႔ွမထုတ္မိေပ။ မသိတဲ့သူႏွင့္လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေလ့မရိွတဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ေရာ အသန႔္ႀကိဳက္လြန္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ ခပ္တန္းတန္းကသာေနေလသည္။
ခဏေနေတာ့ ထိုသံုးေယာက္dance floorမွာသြားကေနၾကမည္ဆို၍ ေဝသာကီႏွင့္ေငြလႊားရံုသာက်န္ေနခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္တိတ္ဆိတ္ေနၾကၿပီး အတန္ၾကာေတာ့မွ ေဝသာကီဆီကစကားသံထြက္လာသည္။
" ငါ..... ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ဘာလို႔လဲ ? "
" နင္ေၾကာင့္မွမဟုတ္တာ..... အဆင္ေျပပါတယ္ "
ေတာင္းပန္စကားဆိုလာတဲ့ေဝသာကီကို ေငြလႊားရံုေလသံေအးေအးႏွင့္သာျပန္ေျဖလိုက္ၿပီး dance floorမွာကခုန္ေနသူေတြကိုၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။ အတန္ၾကာျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား သက္ျပင္းသံသဲ့သဲ့တစ္ခ်က္က ေငြလႊားရံုဘက္မွထြက္လာသည္။
" နင္ ေနာက္တစ္ခါႀကိဳသိရင္ ငါ့ကိုဖုန္းဆက္ေျပာ..... ငါဒီလိုေနရာေတြတကယ္မုန္းတာ "
" ခုနကလည္း နင့္ကိုထူးဆန္းတဲ့အၾကၫ့္နဲ႔ၾကၫ့္ေနလို႔ ငါထမိတ္ဆက္လိုက္တာ..... "
" ဘာကိုလဲ..... "
သူမေျပာလိုက္တဲ့စကားကို မသိသလိုျပန္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တဲ့ ေဝသာကီကို ေငြလႊားရံုခပ္စိုက္စိုက္ၾကၫ့္မိသည္။
" နင္ထံုတာလား အတာလား ? ငါ့ကိုဘာလို႔ေတာင္းပန္ေနတာလဲ အဲဒီလိုနင္လုပ္ေတာ့ ဝိုင္းၾကၫ့္ေနၾကတယ္ေလ "
" ဟုတ္လား..... "
မထံုတတ္ေသးမ်က္ႏွာႏွင့္ေမးေနျပန္တဲ့ေဝသာကီကို သူမဘာဆက္ေျပာရဦးမည္လဲ။
" ေဝေဝ..... ေရာက္တာၾကာၿပီလား "
ရုတ္တရပ္ထြက္ေပၚလာတဲ့အေနာက္မွေခၚသံေၾကာင့္ စကားစျပတ္ၿပီးသူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္မိသည္။ မေဝးလွေသာအကြာအေဝးတစ္ခုမွာ သူမႏွင့္မတိမ္းမယိမ္းအသက္ေလာက္ အသားခပ္ညိုညိုနဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေငြလႊားရံုေတြ့လိုက္သည္။
" ဂံုးေလး "
အမ္ ! ဘယ္သူမလို႔မိႈင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကေန ခ်က္ခ်င္းအေရာင္ေျပာင္းသြားရတာလဲ.....
ေငြလႊားရံုတစ္ေယာက္ အသားညိုညိုေကာင္မေလးကိုဝမ္းသာအားရဖက္ေနတဲ့ ေဝသာကီကိုၾကၫ့္ရင္း စိတ္ထဲေျပာလိုက္မိသည္။
ပံုမလာပန္းမလာနဲ႔ နာမည္ကလည္းဂံုးေလးတဲ့ ရယ္ခ်င္စရာပါလား.....
အခုလိုမေဝဖန္သင့္တာသိေသာ္လည္း ဒီေကာင္မေလးကအေတာ္ေလးပံုမလာတာမွ အူတူတူရုပ္ေလးေတာင္ေပါက္ေနေသးသည္။ ေငြလႊားရံုလည္း ဆူညံေနတဲ့အသံေတြၾကား ထိုေကာင္မေလးကိုၾကၫ့္ရင္းေခါင္းကိုခါေနမိသည္။
ေဘးနားမွာေတာ့ မျမင္ရမေတြ့ရၾကာတဲ့သူေတြလို ေဝသာကီႏွင့္ဟိုအသားညိုညိုေကာင္မေလးတို႔ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနၾကတဲ့အသံက DJသံကိုပင္ေက်ာ္လြန္ကာေအာင္ႏိုင္လြန္းလွသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္စကားေျပာရင္း ကပ္ကပ္လာတဲ့ညိုေခ်ာမကိုလည္းေရွာင္ရ ထိုင္ေနတဲ့ခံုကိုလည္းမသတီ၍ထိရံုသာထိုင္ထားေတာ့ျပဳတ္က်မွာလည္းစိုးရႏွင့္ အဆင္ကိုေျပမေနေခ်။
" ဂံုးေလးကိုမိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္..... "
" သူကငါ့ငယ္သူငယ္ခ်င္း ပ်ံလႊားေလ "
ဘာလား ! ငါ့ကိုမိတ္ဆက္ေနတာပဲ.....
" ဟုတ္ကဲ့ ေငြလႊားရံုပါ..... ေတြ့ရတာဝမ္းသာပါတယ္ "
" ဟာ ဟုတ္လား..... နာမည္ကလွတယ္ေနာ္ ရဂံုနာမည္က ရဂံုႏြယ္ပါ..... ေဝေဝနာမည္ဖ်က္ထားတာေလ ဂံုးေလးဆိုတာ..... ပ်ံလႊားဆိုတာလည္း ေဝေဝလက္ခ်က္ပဲမလား "
ေၾသာ္ ေျပာႏိုင္ခ်က္ သူ႔ဘယ္သူေမးေနလို႔ အဲဒီေလာက္ေျဖေနရတာလဲ.....
ေငြလႊားရံုစိတ္ထဲေျပာ၍ပင္မၿပီးေသး ရုတ္တရပ္လက္ထဖမ္းဆြဲၿပီးလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္တဲ့ ရဂံုႏြယ္ေၾကာင့္ အသက္ပင္ရႈဖို႔ေမ့သြားရသည္။ အေၾကာင္းမွာေတာ့ သူမလက္ကိုခုမွစသိတဲ့သူစိမ္းကကိုင္လိုက္တာေၾကာင့္မို႔။ အသန႔္ႀကိဳက္လြန္းတဲ့သူမအဖို႔ ယခုခ်ိန္မွာေခါင္းထဲဝင္လာတာကေတာ့ ရဂံုႏြယ္လက္မွာရိွတဲ့ဘက္တီရီးယားေတြ သူမလက္ဆီကူးကုန္မွာကိုပင္။
" အား !! ခဏ ခဏ..... လက္ေလးခဏလႊတ္ "
တစ္ခုခုေတြ့တဲ့အတိုင္းထေအာ္လိုက္ေသာ ေငြလႊားရံုအေျခအေနကို ေဝသာကီသိေနသည္မို႔ ရဂံုႏြယ္ကိုသာၾကၫ့္လိုက္ရသည္။ လက္ရိွအေျခအေနကိုမသိရွာေသာရဂံုႏြယ္ကလည္း ဘုမသိဘမသိရုပ္ေလးႏွင့္ လက္မလႊတ္ေပးေသးဘဲ ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲဆိုကာစိတ္ပူသြားေသးသည္။
" ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္..... လက္နာသြားလို႔လား ? "
" မဟုတ္ မဟုတ္ဘူး လက္ပဲလႊတ္ေပး "
ရုန္းလည္းမရုန္းဆြဲလည္းမဆြဲဘဲ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ကာလက္လႊတ္ဖို႔ပဲေျပာေနတဲ့ေငြလႊားရံုကို ရဂံုႏြယ္လည္းေၾကာင္အမ္းအမ္းနဲ႔ကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္မိသည္။
ထိုေတာ့မွ တခ်ိဳးတည္းထေျပးသြားတဲ့ေငြလႊားရံုေၾကာင့္ ရဂံုႏြယ္ကဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ေဝသာကီကိုလွမ္းၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ေျဖရအခက္သားမို႔ ေကာ့ေတးကိုသာမသိသလိုေသာက္ေနေလသည္။ ေငြလႊားရံုမည္မ်ွအသန႔္ႀကိဳက္ေၾကာင္း ေဝသာကီသိေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း မသိေသးေသာသူကိုေျပာျပလ်ွင္ ေသခ်ာေပါက္အရူးလို႔သမုတ္ခံရမည္။
" ေဝေဝ သူဘာျဖစ္သြားတာလဲ ? ငါအမွားလုပ္မိလို႔လား ဟင္ "
ရဂံုႏြယ္ေမးေနတာကို ေဝသာကီမၾကားသလိုသာေနေနမိသည္။
" ေဝေဝလို႔..... ငါဘာလုပ္မိလို႔လဲ ? လက္ကိုင္မိလို႔လား ဟုတ္လား ? "
" ဟို ဟို မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး "
ရဂံုႏြယ္ဆက္ေမးလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ေဝသာကီခမ်ာရီေဝေဝျဖစ္ေနတာေလးပါေပ်ာက္သြားရသည္။ ကမန္းကတန္းအျငင္းဝါက်သံုးလိုက္ေပမဲ့ ဂံုးေလးကေတာ့မိုးၿပိဳေတာ့မေယာင္ျဖစ္ေနရွာၿပီ။ သူမဘဝမွာပ်ံလႊားၿပီးရင္ ဂံုးေလးကိုအခင္ဆံုးမို႔ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ဂံုးေလးကိုသူမေခ်ာ့ေမာ့လိုက္သည္။
" ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ မဟုတ္ပါဘူးဟာ..... သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္နာေနလို႔ေနမွာ..... ပ်ံလႊားကအားကစားသိပ္လုပ္တာ "
" ဟုတ္လား..... ငါကငါ့ကိုမခင္ခ်င္လို႔ထင္တာ "
မခင္ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး သူကနည္းနည္းေလးထူးဆန္းေနရံုပါ.....
ေဝသာကီစိတ္ထဲေငြလႊားရံုကိုေျပာရင္း ရဂံုႏြယ္ကိုေခ်ာ့ေမာ့ရေသးသည္။
" ခင္ပါတယ္ဟာ တိတ္တိတ္..... ငါငိုဖို႔ခ်န္ထားပါဦး "
" ဟင္ နင္ကဘာလို႔ငို ? "
အထီးက်န္ေနတယ္လို႔ ဂံုးေလးကိုသူမအေျဖျပန္မေပးေတာ့ေပ။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း မြန္းက်ပ္မႈေတြကိုမုန္းမိသား။ ဘဝကအထီးက်န္ဆန္ျခင္းေတြနဲ႔ ထုဆစ္ထားတဲ့သေဘာမ်ားလား။
မြန္းက်ပ္စြာသက္ျပင္းခ်မိတယ္ဆိုရင္ပဲ ဖုန္းဆီမွစာတိုတစ္ေစာင္က အလိုက္မသိစြာဝင္လာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အလိုက္မသိစြာဝင္လာေသာစာတိုဟာ ေဝသာကီကိုတစ္နည္းနည္းႏွင့္ ခံစားရေအာင္လုပ္ပါေစဦး ၿပံဳးေနမိလ်က္သားျဖစ္သြားသည္။
* ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မဖိတ္ပါနဲ႔ေတာ့ ငါအိမ္ျပန္ၿပီ sorry *
..............................................................
JE LEEST
ဝင်သက်ထွက်သက် ( Z + U ) ©
Romantiekငါရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တိုင်းက မင်းရှိမှပြည့်စုံလိမ့်မယ် ရဂုံ.....
