နာရီကိုတၾကၫ့္ၾကၫ့္ႏွင့္ ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္ေနသူကို ကားကိုမွီကာလက္ပိုက္ထားရင္းၾကၫ့္ေနမိသည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာထိုင္ၿပီးေစာင့္ရင္ရလ်က္သားႏွင့္ ရုပ္ရွင္ရံုေရ႔ွမွာသာအပင္ပန္းခံရပ္ေစာင့္ေနရသည္လို႔ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေငြလႊားရံုႏွင့္တျခားစီပင္။
" ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါလားဟာ "
" ငါေပးတဲ့နာမည္အတိုင္းထပ်ံေတာ့မလို႔လား..... "
" ဘယ္လိုေတျြဖစ္ေနတာလဲပ်ံလႊားရယ္ ဂံုးေလးကလာပါေတာ့မယ္ဆို "
လက္ကနာရီကိုသာကီတစ္ခ်က္ၾကၫ့္ရင္း မ်က္စိေနာက္လာသလိုျဖစ္ေန၍ေျပာလိုက္ေတာ့ ေလ်ွာက္ေနတာေလးေတာ့ရပ္သြားပါသည္။ သို႔ေသာ္ လာလမ္းကိုေမ်ွာ္ဆိုသလိုပဲ လည္ပင္းႀကီးကမိုးထိုးေလာက္ေတာ့မယ့္ သစ္ကုလားအုတ္ႀကီးအတိုင္း လည္တဆန႔္ဆန႔္ႏွင့္သာ။
ေျပာသာေျပာတာပါ သာကီလည္းဂံုးေလးကိုစိတ္ပူမိသား။ ၾကားထားတဲ့သတင္းေတြကတစ္ခုမွမေကာင္းေတာ့ လူကပါအလိုလိုေနရင္းစိတ္ပူလာရသည္။ လႊားကိုေတာ့ထိုသတင္းေတြအသိေပးလို႔မျဖစ္ေသးေပ။ စိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္တတ္လြန္းလို႔ စီစဉ္ထားတာေတြပ်က္သြားႏိုင္သည္။
အခ်စ္ဆံုးလူႏွစ္ေယာက္ၾကားဗ်ာမ်ားေနရတဲ့သူမကိုယ္သူမ ဘာလဲဆိုတာအခါခါျပန္ေတြးမိသား။ မလုပ္ဖူးတာေတြလုပ္ေနတာကို လႊားမသိေသးလို႔ေပ။ သိရင္ေတာ့နင္ကလူမိုက္လားလို႔ ဆူပူေအာ္ဟစ္လိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း။
" ဟီး ေစာင့္ေနတာၾကာသြားၿပီလား ေဝေဝ "
" လမ္းမွာကားပိတ္ေနလို႔ၾကာသြားရတာ "
အေတြးေတြလြင့္ေနတုန္းမွာ နားထဲဝင္လာတဲ့အားတံု႔အားနာသံေလး။ သြားေတြအကုန္ေပၚမတက္ရယ္ျပေနသၫ့္ ထိုကေလးဆန္ဆန္သူငယ္ခ်င္းမေလးကိုေတြ့မွ မည္သူမွမသိေအာင္သက္ျပင္းခိုးခ်မိသည္။ စိတ္ပူေနတဲ့ကိစၥမဟုတ္လို႔သာဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေလးေလ်ာ့သြားမွ ဂံုးေလးပခံုးကိုဖက္ကာရယ္ျပလိုက္ရသည္။
" ရပါတယ္ဂံုးေလးရယ္..... "
" တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ေဆးေသာက္ရေတာ့မယ္ "
" ဟင္ ? ဘယ္သူေဆးေသာက္ရမွာ "
ရယ္ကာစေနာက္ရင္းေျပာလိုက္သၫ့္သာကီကို ဂံုးေလးကဘာမွမသိသလိုမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ အံ့ၾသကာေမးလိုက္ေတာ့ အလိုမက်တဲ့မ်က္ႏွာထားႏွင့္ၾကၫ့္ေနသူကိုမ်က္စပစ္လိုက္သည္။ သာကီသိတာေပါ့ သူမနဲ႔ဂံုးေလးကိုသဝန္တိုေနျပန္ၿပီဆိုတာ။ လႊားမသိတဲ့အေၾကာင္းက သာကီႏွလံုးသားထဲမွာရိွေနတာ ပ်ံလႊားဆိုတဲ့သူ႔ကိုဆိုတာ။
" ေျခေထာက္ႂကြက္တက္ေအာင္ေလ်ွာက္တဲ့သူေလ "
ရယ္ကာေျပာလိုက္ၿပီး ရုပ္ရွင္ရံုထဲကိုအရင္ဝင္သြားႏွင့္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေက်ာေပးလိုက္သည္ႏွင့္ မ်က္ဝန္းမွာမ်က္ရည္ေတြေဝ့သီလာရသည္။ အခုမွသာနာက်င္ဖို႔သတိရတဲ့ႏွလံုးသားကလည္း တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ခံရခက္လြန္းလွေလသည္။
သာကီဝင္သြားေတာ့မွ သူ႔ကိုရိွမွန္းသတိရလာတဲ့သူမကို တစ္ေယာက္တည္းထားပစ္ခ်င္ေပမဲ့ မလုပ္ရက္ခဲ့ေပ။ သူမအျပာေရာင္အက်ႌလက္ရွည္စေလးကို လက္ဖ်ားေလးႏွင့္အသာအယာထိကိုင္ၿပီး ရုပ္ရွင္ရံုထဲအတူဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
ထိုသို႔ျပဳမူလိုက္တဲ့ေငြလႊားကို အသန႔္ႀကိဳက္ေနဆဲလို႔သူမထင္ေကာင္းထင္လိမ့္မည္။ တကယ္တမ္းလည္း ေဖ်ာက္မရတဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ အသန႔္ႀကိဳက္ေနဆဲဆိုေသာ္လည္း အခုအျပဳအမူကေတာ့ သူမလက္ေလးကိုနာက်င္မွာစိုး၍ မထိရက္မကိုင္ရက္ျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ သူမသိေပးရင္ေကာင္းမည္။
ရဂံုလက္ကိုမကိုင္ေပမဲ့ ေဘးတိုက္ယွဉ္ေလ်ွာက္ေနတဲ့လႊားကို အရင္စေတြ့တုန္းကထက္ပိုရင္ခုန္လာရၿပီ။ လူမႈကြန္ရက္ေတြကေန ညတိုင္းပို႔ေနတဲ့စာေလးေတြေၾကာင့္ သီးသန႔္ဆန္တဲ့လႊားက ရဂံုေၾကာင့္ထိုသို႔လုပ္တတ္လာသည္ဆိုတာ ေဝေဝဆီကသိရၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ရဂံုရဲ့စိတ္ေတြက ေလလိႈင္းေပၚကခပ္တည္တည္ဖြင့္ဟလာတဲ့ သေဘာက်ေနၿပီထင္တယ္ဆိုတဲ့စကားေလးမွာ ဒူးေထာက္အရႈံးေပးခဲ့မိသည္။
ရဂံုမိဘအတြက္မတရားဘူးဆိုတာသိေပမဲ့ တီေလးလိုလမ္းပဲေလ်ွာက္မိတာကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔သာစိတ္ကေနအခါခါေတာင္းပန္ရင္း လႊားရဲ့လက္ေလးကိုမလႊတ္တမ္းဖမ္းဆုပ္ထားခ်င္မိသည္။ အရာအားလံုးစြန႔္လႊတ္ရပါေစ သူ႔လက္ကိုသာတြဲထားရမည္ဆိုရင္ လူေတြႏွင့္ေဝးရာမွာလည္းေနႏိုင္ပါသည္။ သူ႔ဘက္ကလိုက္ရဲမည္ဆိုရင္ေပါ့။
သူမမ်က္ႏွာေလးကိုလမ္းေလ်ွာက္ေနရင္းခိုးခိုးၾကၫ့္ရတာအေမာ။ သူမစိတ္ထဲသူရိွပါ့မလားလို႔ေတြးမိျပန္ေတာ့ နားလည္ေပးႏိုင္ဖို႔ပဲႀကိဳးစားရမွာပဲေလလို႔ စိတ္ထဲကအသင့္ျပင္ထားေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူမလက္ေလးကိုမကိုင္ေသးဘဲ အက်ႌစေလးကိုသာကိုင္ေနသည္မဟုတ္လား။ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရေသး မေသခ်ာမေရရာေသးဘဲ သူမလက္ေလးကိုေတာင္ေငြလႊားကိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ဒါဟာဂံုးေလးအေပၚမွာထားရိွတဲ့ သူ႔ရဲ့သစၥာေမတၲာတရား။
မင္းရင္ထဲမွာတို႔ရိွပါ့မလားမသိေပမဲ့ တို႔ရင္ထဲမွာအၿမဲမင္းရိွမယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ထားေပးပါ ဂံုးေလး.....
တို႔ဝင္သက္ထြက္သက္တိုင္းကမင္းေလးပါ ဘယ္အေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္ မင္းကိုလက္တြဲမျဖဳတ္သြားဘူး.....
စိတ္ထဲကမေျပာင္းလဲမယ့္သစၥာစကားကို ႏွလံုးသားနဲ႔ပဲ့တင္ထပ္ရင္း သူမမ်က္ႏွာေလးကိုေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ခိုးၾကၫ့္ကာ သူတို႔ကိုမုန႔္ေတြအေအးေတြဝယ္ကာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ သာကီရိွရာဆီကိုအတူသြားလိုက္ေလသည္။
အခ်စ္ကအခ်စ္ပါပဲ
ဒီလိုနာက်င္ခံစားေနရလည္း
တစံုတစ္ေယာက္အေပၚအခ်စ္မေလ်ာ့ခဲ့ဘူး
အမုန္းေတြလည္းရိွလို႔မလာဘူး
သာကီရဲ့အခ်စ္ကမမြန္ျမတ္ဘူးဆိုၾကေတာင္
မယုတ္ညံ့ခဲ့ဘူးလို႔ေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါသည္
ဝင္သက္ထြက္သက္တိုင္းက သူျဖစ္ေနလို႔ပါ.....
........................................................
အနက္ေရာင္ကိုတစ္ခန္းလံုးအျပၫ့္သံုးထားၿပီး မွန္ျပတင္းမွာတပ္ထားသၫ့္လိုက္ကာႏွင့္ တခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ေတာ့ ေရႊေရာင္ကိုအနည္းငယ္ျဖၫ့္စြက္သံုးထားသၫ့္ ဤအခန္းထဲမွာထိုင္ေနေသာေကာင္မေလးမွာ ေရႊေရာင္အနားကြပ္ထားေသာအနက္ေရာင္အလုပ္စားပြဲတြင္ ေသြးေအးရက္စက္ေသာမ်က္ႏွာက်ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္ကို စိတ္ပ်က္စြာၾကၫ့္လို႔ေနသည္။
ဆိုဖာအနက္ေရာင္မွာေျခခ်ိတ္ထိုင္လ်က္ပင္ စားပြဲေပၚတင္ထားေသာအသံဖမ္းစက္ေလးအား ထပ္ခါထပ္ခါဖြင့္ျပေနေပမဲ့ ဘာမွမဆိုင္သလိုမ်က္ႏွာထားႏွင့္သာ အလုပ္လုပ္မပ်က္ရိွေနေသာသူေၾကာင့္ စိတ္တိုလာဟန္ျဖင့္ထရပ္လိုက္မိသည္။
" မာမီ ! "
" သူတို႔လုပ္ရပ္ကိုျပန္တံု႔ျပန္ရံုေလးပါ..... "
" သနားေနရင္..... လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကအျဖစ္ကိုသတိရလိုက္ ဆူးခက္ဟန္ "
အလုပ္လုပ္ပင္မပ်က္ဘဲ ေသြးေအးေအးေျပာႏိုင္သူမွာ ဆူးခက္ဟန္ရဲ့မာမီပီသေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီကိစၥကိုေတာ့ မႀကံရြယ္သင့္တာကို မာမီသိသင့္သည္မဟုတ္လား။
" ဘယ္ေတာ့မွအမုန္းတရားေတြရပ္တန႔္မွာလဲ မာမီ..... "
" ဟန္ကေရာဘယ္အခ်ိန္ထိ အေမွာင္ထဲပုန္းေနရဦးမွာလဲ "
" ဒီမွာဆူးခက္ဟန္ ! ျမသားဟန္ရဲ့သမီးက ျမသားဟန္ေသြးေတြစီးေနရမယ္ "
" အဲေလာက္ေသြးေၾကာင္ေနလို႔ ဘာမွအကူအညီမရေနတာ..... "
" ငါ့ကိုမကူရင္ေတာင္ တရားလာမခ်ေနနဲ႔ဆူးခက္ဟန္ ! "
" မာမီ့ကိုအဲသေဘာေျပာေနလို႔လား..... ဒါကေတာ့မလုပ္သင့္ဘူးထင္လို႔ေျပာတာေလ "
" မာမီခိုင္းသမ်ွလုပ္ေပးခဲ့တာပဲ..... အခုလုပ္ရပ္ကမဟုတ္ေနလို႔ေျပာေနရတာ "
" သူတို႔ကမာမီ့အမုန္းစာရင္းထဲထၫ့္သင့္တဲ့သူမို႔လို႔လား "
" သတ္တယ္ဆိုတာလူေရြးဖို႔လိုလား ဆူးခက္ဟန္ ? "
" ပန္းလက္ရံုးလိုျဖစ္သင့္တယ္..... ငါခိုင္းသမ်ွေခါင္းမညိတ္ဘဲျငင္းဆန္ခဲ့လား ေျပာ..... "
" ..... "
ဆူးခက္ဟန္ဆြံ႔အသြားမိသည္။
ကိုယ့္သားသမီးကိုလူသတ္ဖို႔အထိခိုင္းရက္ၿပီးတာေတာင္ လက္ပါးေစတစ္ေယာက္ႏွင့္ခိုင္းႏိႈင္းျပရက္ေသးတယ္ေနာ္။ မာမီခိုင္းသမ်ွလုပ္ေပးခဲ့တာ အေမွာင္ထဲကရုန္းထြက္လို႔ကိုမရေတာ့ဘူး။ ဘာခိုင္းခိုင္းေခါင္းညိတ္ခဲ့တာပဲေလမာမီ ထပ္လုပ္ေပးစရာအလုပ္ဆိုလို႔ တစ္ခုပဲက်န္ေတာ့တယ္မလား။ အဲဒီမေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုပါထပ္လုပ္ေပးရမလား မာမီ။
နာက်င္စြာၾကၫ့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုမွာ မ်က္ရည္ဆိုတာမရိွခဲ့။ ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္သာ သူ႔ေရ႔ွမွေမြးမိခင္ကိုသာစူးစိုက္ၾကၫ့္ေနသည္။ လက္သီးတို႔ကေတာ့ခံျပင္းစိတ္ေၾကာင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားမိေလသည္။
" မာမီ့အတြက္ ထပ္လုပ္ေပးစရာအလုပ္က်န္ေသးလို႔လား "
" မဟုတ္ဘူး..... က်န္ေသးတာပဲေမ့ေနတာ "
" ခႏၶာကိုယ္ကိုအေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ေရာင္းစားဖို႔က်န္ေသးတယ္ေလ "
သူ႔စကားဆံုးသြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္တည္း အလုပ္စားပြဲမွထထြက္လာတဲ့သူ႔အေမရဲ့ ျပင္းထန္လွေသာရိုက္ခ်က္ကဘယ္ဘက္ပါးေပၚသို႔က်လာသည္။ ေဒါသေၾကာင့္တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာလက္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ရိုက္ဖို႔အားရိွေသးသည္ထင္။ ႏွစ္ခ်က္ေျမာက္အရိုက္ခံလိုက္ရၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာေလွာင္ၿပံဳးတစ္ခုတြဲခိုသြားေလသည္။
" ေျပာတာမွားသြားလို႔လား မာမီ "
ျဖန္းဆိုတဲ့အသံႏွင့္ တတိယေျမာက္ရိုက္ခ်က္မွာ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာေသြးတို႔စီးက်လာခဲ့သည္။
" ဆူး ခက္ ဟန္ ! "
" နင္ငါ့ေရ႔ွကထြက္သြားလိုက္ေတာ့..... "
" မ်က္ႏွာထပ္ျမင္ရင္လူသတ္မိလိမ့္မယ္ သြားေတာ့ !! "
" ႏွင္စရာမလိုပါဘူး မာမီ..... "
" မနက္ျဖန္ေလယာဉ္နဲ႔ျပန္ေတာ့မွာမို႔ တစ္ခါတည္းႏႈတ္ဆက္သြားပါတယ္..... "
ရင္ထဲနင့္ေအာင္ခံစားရပါတယ္ မာမီ
သူမ်ားတကာလို မိသားစုထမင္းဝိုင္းဆိုတာဘယ္မွာလဲ
ေနြးေထြးတဲ့မိခင္ေမတၲာဆိုတာလည္း ျဖဴလားမည္းလားမသိခဲ့ဘူး
မာမီ့ဆီကအၿမဲရေနတာ ဒီနာက်င္မႈေတြပဲမဟုတ္လား
ဘာလို႔တန္ဖိုးထားခ်စ္ရသူတိုင္း ဟန္ကိုနာက်င္ေစရတာလဲ.....
မငိုဘဲမ်က္ရည္တစ္စက္မက်ဘဲ သူမကိုျပန္ေျပာသြားႏိုင္ေသာ သူမသမီးကအေတာ္ေလးရင့္က်က္သန္မာလာခဲ့ၿပီပဲ။ မိခင္ေမတၲာမေပးခဲ့ဘူး ဂရုစိုက္မႈမရိွခဲ့ဘူးဆိုတာ သူ႔ကိုဆူးအျပၫ့္နဲ႔ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ေစခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ဆိုတာ တစ္ေန့က်သူနားလည္လာမွာပါ။ ေစာေစာကစကားအတြက္ေတာ့ ျပစ္ဒဏ္ေပးလိုက္ရသည္ဆိုတာ သူမဘယ္ေလာက္နာက်င္ရမွန္းသိေစခ်င္ရံုသက္သက္ပင္။ ျမသားဟန္သမီးကို ဆူးေတျြပၫ့္ေစခ်င္လို႔နာမည္ေျပာင္းေပးခဲ့တာ ေယာက်ာ္းတကာေအာက္ဒူးေထာက္ဖို႔မဟုတ္ဘူး သမီး။
ထြက္သြားႏွင့္ၿပီျဖစ္တဲ့ဆူးခက္ဟန္ကို အလုပ္စားပြဲေနာက္မွမွန္ျပတင္းကေန ပိတ္လို႔ထားတဲ့လိုက္ကာစကိုအသာဟကာ ကားေပၚတက္ကာေမာင္းထြက္သြားသည္အထိ တည္ၿငိမ္တဲ့ဟန္ပန္ႏွင့္ၾကၫ့္လို႔ေနေသာ ေဒၚျမသားဟန္၏စိတ္အစဉ္မွာေတာ့ ျပင္ပပံုစံႏွင့္ျခားနားေနသည္မွာအမွန္။
ျမသားဟန္ဆိုတာ ငန္းေႁမြလိုမိန္းမမ်ိဳးပင္။ အသက္ပင္ေသေစကာမူ ကလဲ့စားေခ်တာကိုေတာ့ရေအာင္လုပ္သြားမၫ့္လူစား။ သူမေသြးသားသူမမိသားစုကိုထိသူတိုင္းကိုလည္း ပါးပ်ဉ္းတေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ဆက္ၿပီးရန္ရွာေနဦးမည္သာ။ အတၲတခ်ိဳ႕တို႔က ေရာယွက္ေနသၫ့္တိုင္ သူမသည္သူမသာျဖစ္ေနမည္။
..........................................................
أنت تقرأ
ဝင်သက်ထွက်သက် ( Z + U ) ©
عاطفيةငါရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တိုင်းက မင်းရှိမှပြည့်စုံလိမ့်မယ် ရဂုံ.....
