Chapter 31 : Awake

790 13 0
                                    

Amara

Andito ako sa ospital at hinihintay si Zayn na maka gising. Wala namang kailangan ipag abala kasi naka gising na daw toh kanina pero nag CR lang daw at bumalik sa pa tulog!

Hindi man lang ako hinanap, psh. Ang bad! "Ma'am, hindi pa po ba kayo kakain? Buong gabi ka po naka upo diyan, ilang oras lang ang tulog mo. At wala ka pa pong breakfast!" nag aalalang sabi sakin ni manang.

Hayst, oo nga selp! Kumain ka naman kahit konti, paano mo maaalagaan yang asawa mong nag CR lang at hindi ka hinanap. Sa totoo lang kasi, nag tatampo ako sakanya kasi hindi niya man lang ako na remember.

"Sige po manang, okay lang po ba na ikaw ang bibili ng pagkain? Hindi ko kasi kayang maiwan dito si Zayn eh." tanong ko sakanya na agad niya namang ikinatango. "Dyan ka lang ma'am ah." at umalis na siya.

Habang pinagmamasdan ko siya sa kanyang mga mata ay hindi ko na mapigilan na halikan ang matangos niyang ilong. Naaawa ako kay Zayn, wala naman siyang kasalanan eh tapos siya pa ang nadamay! Dapat kasi, ako nalang. Lord, why so unfair?

Binalingan ko naman ng tingin ang tiyan ko. "Baby, sabay tayo mag hintay dito ah? Sabay tayo mag hintay na maka gising ulit si daddy Zayn mo. I love you baby ko!" mahina kong sabi sa baby ko.

Excited na akong ibalita kay Zayn ang blessing na dumating saamin! Ngayon ay si Zayn na talaga ang tunay na ama. Well, happy din naman ako kasi tinuring talaga ni Zayn si Suzie na parang tunay na anak. "A-Amara?" rinig kong sabi ni Zayn na ikinagulat ko. Agad akong tumayo at niyakap siya, gising na ang husband koooooo!

"Amara! I-I can't even try to remember what Dale did to me. Sobrang sakit ng ginawa niyang patusa saakin Amara, hanggang ngayon nasasaktan parin ako." sabi bago niya ako niyakap at umiyak.

Naaawa tuloy ako lalo sakanya! Nakaka durog ng puso ang mga katagang sinabi niya. "Shhh hon, you are safe now. I am here, we are here! Kasama ko anak natin." pag papatahan ko sakanya sabay ng pag tingin niya sakin.

At binalingan ng tingin ang paligid. "Wala naman si Suzie ah? Wag mong sabihin may aswang dito, jusko." takot niyang sabi na ikinatawa ko naman.

HAHAHAHAHAHAHA kahit minsan bossy si Zayn ay may kinakatakutan rin pala ito. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!

Pag tingin niya sakin ay na halata niya siguro na pumipigil ako ng tawa kaya tinapik niya ang balikat ko. "Stay away from me!" pag susumgit niya pero wa epek!

Kaya dun ko na nailabas ang mga tawa ko na kanina ko pang pinipigilan. "HAHAHAHA baliw! Hulaan mo yung riddle ko kung bakit tatlo tayo dito." saad ko naman bago umupo sa gilid niya at hinihimas ang tiyan ko.

Tinignan niya ako ng pagulat  at may sasabihin na sana ng may nag knock sa door at ang iniluwa nito ay si doc. Tumayo naman ako agad at pormal na tumayo, "Goodmorning doc." bati ko naman sakanya.

"Balita ko naka gising na ang patient dito ah." at sumilip sa likod ko. "Yes po doc, kakagising lang po niya." sagot ko naman at napakamot ako sa batok ko.

"I bought a psychiatrist kasi may ipapa check lang ako sakanya. Possible kasi na may trauma siya dahil sa nangyari sakanya, can we ask questions?" tanong ni doc na agad ko namang ikinatango at ngumisi.

Tumabi naman ako at binigyan sila ng daan. "Goodmorning sir!" tanong ng psychiatrist.
"W-What do you want? Sino kayo?" natatarantang tanong ni Zayn. "Amara, halika nga dito. Sino ba sila?" dag-dag na tanong pa ni Zayn.

Pero nag sign si doc na wag daw muna ako lumapit. "Chill lang sir, doctors po kami. Hindi po namin kayo sasaktan sir!" paliwanag ng psychiatrist at lumapit na saakin habang nag checheck ng heart beat si Doctor Pantino.

"Ma'am, sad to say pero may trauma po siya. We can lessen that if we will spend more time with him! Kasi in that, mas makakalimutan at makaka move on siya. Just tell or do what makes him happy, that's all naman po. Salamat ma'am!"
After that ay nag paalam na din si Doctor Pantino kasabay nung psychiatrist. "Amara, why didn't you come when I called you! I said na samahan mo ako dun kanina. What if they will hurt me?" nag papanic na tawag saakin ni Zayn.

"Uhm sorry, btw I have great news!" paninimula ko. Maybe this news will make him happy. Diba yun yung sabi ni doc? "I am pregnant and ikaw ang ama!" diretso ko ng sabi sakanya at gulat na tinignan ako.

Ilang minuto ay nag sink in siguro sa utak niya at ngumiti ng napakalaki. That smile is a one of a kind, arghhh na i-inlove ako lalo! "Yesss hon! Congratulations for the both of us. A new blessing na naman, God is really good." sabi niya na ikinangiti ko naman.

xxxx

Very short update lang toh kasi balik eskwela nanaman! Next time, bawii..

-@mooseyhoneycups





Me and my Step-brother (16+)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon