Me and my Step-brother (16+)

Chapter 23 : Welcome Home

Amara

"Are you sure with your decision dear? Because I will book a flight later if you want." biglang sabi ni Zayn na ikinagulat ko. "Uhm, me and daddy will talk about it first, right honey?" sabi ko ng nilakihan ko ng mata si Zayn.

"Oh yeah, right." biglang sagot niya na parang may alam siya sa pag-uusapan namin. "Okay, good!" sabi ko bago tumayo para ilagay ang pinag kainan ko sa hugasan. Since Suzie is going to school, ako nalang ang hahatid kasi gagamitin ni Zayn ang driver. Papunta din naman ako sa work at okay lang din kasi may nanny na man siyang nag babantay sakanya duon.

"Suzie, get your bag and shoes na. We will go!" sabi ko bago ako lumabas para kunin yung sasakyan.

—

Habang nasa byahe kami ay ang dami ng tanong si Suzie about sa Philippines. Hindi na niya kasi natatandaan ang mga memorya niya sa Pilipinas back then, kasi sobrang bata pa siya dun.

"Mommy, is Philippines a hot country? I always wanted to visit a hot place, it is colder here in London when I searched up the weather there in the Philippines." tanong na niya naman.

"Excited na talaga ang baby ko for Philippines noh?" tanong ko bago ko pisilin ang napaka tangos niyang ilong na nag mana saakin. Syempre, kanino pa ba? Hehe.

Inirapan niya lang ako dahil isa sa pinaka ayaw niya ang pinipisil ang mga parte ng katawan niya. Ih, kasalanan ko bang ang cute ng anak ko? Tsaka kasalanan ko bang nag mana saken toh? Hehe.

Inihinto ko na ang sasakyan at hinayaang unang lumabas muna ang nanny ni Suzie bago si Suzie, medyo mataas kasi ang Jeepney Wrangler kaya hindi masyadong abot ni Suzie at kailangan niya pa ng guide. Ang cute lang!

"Nanny, paki bantayan po ng maayos si Suzie ah? Salamat." bilin ko kay nanny bago ako umalis para sa trabaho, malalate na kasi ako eh!

Pagdating ko naman, ay gaya kanina ay nag mamadali ako kasi may business meeting pa ako and I am 15 minutes late, may kinausap pa kasi ako sa phone at importante yun kaya huminto muna ako sa gilid kasi bawal din dito na nag-drive na gumagamit ng phone.

"Mrs. Galherme! You are 15 minutes late and buti nalang naabutan mo pa si Mr. Chua kasi papa-alis na sana sila." pa sermon na sabi saakin ni Mr. Sanchez.

Malaki kasi ang opportunity na toh dahil si Mr. Chua ay isa sa Top 10 na successful business man sa buong mundo at buti naman ay nabigyan niyang pansin ang email ko sakanya na nag lalaman ng information at mga kaya naming i-feature dito sa Mara Flying Airlines.

"I am really sorry for my unprofessionality Mr. Chua! I was just late because I had a call while I was driving and the call brought us some good news!" pambungad ko sakanila, kumbaga, pambawi ko nalang sa pagiging late ko. Hihihi

"What is that oh-so-good news of yours Mrs. Galherme?" tanong saakin ni Mr. Golez

"Our buyers felt special and happy when they received our accessories and parts for their old planes and it worked good, kaya mag dodonate sila ng 80 billion to our company. Enough to make new private jets and materials!" sagot ko sa mga curious na mukha nilang lahat. Bigla naman itong napalitan ng isang malaki na ngisi, pati na rin si Mr. Chua na mahirap ma-impress. A big pat to myself, good job!

—

"So our sales went from 50% to 87% of our sales goal. And unfortunately, one of our planes crashed and many were affected and many parts of the plane was broken into pieces so our sales will be more less because of the overall cost to use for our plane crash. So our sales will go down to 72% because I will get the money from our sales due to the crash that was no one's fault. So I guess we will continue later, goodbye everybody." pag papaliwanag ko sakanila para alam na nila ang balita at mga gagawin nila pag labas nila dito sa meeting.