Bay Red

onbir- 😈

Bu bölüme 200 yorum gelmedikçe yeni bölüm gelmeyecektir :)

İnstagram adresim; Bernackl55 🍁

Diğer hikâyelerime de beklerim :)

Bölüm şarkısı;
Sia - I'm Still Here

🔻Bay Red🔻

Gökyüzü karanlığa sürüklenirken adam can çekişiyordu.
Yumduğu gözlerinden yanağına doğru süzülen sıcak göz yaşı geçmişin kabuk bağlayan yaralarını kanatmıştı. Her zerresi inim inim inlerken avazı çıktığı kadar bağırmak istiyordu.
"Bana bunu niye yapıyorsun Lina!"diyerek isyan etmek istiyordu.
Ama sesi çıkmıyordu, gitmişti işte yine başkasına tercih edilmişti.

Acı içinde kıvranırken gözlerini açtı, karanlık tavan onu selamlarken geçmişin sis perdesi aralandı.
Kapandığını sandığı yaraları gün yüzüne teker teker çıkarken adam iliklerine kadar titredi.

Yıl 1992 David Red 8 yaşında.

Yağmurlu bir sonbahar akşamında küçük ellerini cama koymuş dışarıyı izliyordu.
Annesi Maria hanım yemek masasını hazırlamış, eşi Loris'in gelmesini bekliyordu, birazcık da gergindi ama halledilemeyecek bir mesele değildi onun için.
Küçük oğluna bakıp gülümserken David sevinçle yerinde zıpladı.
"Babam geldi."

Loris arabasını evin önüne park etmişti, David evin kapısını açmak için pencere kenarından ayrılıp koşmaya başladı. O çok istediği oyuncağı almış olmalıydı, oğlunun istemesi yeterliydi, çünkü bir dediğini ikiletmezdi.

Çocuksu bir heyecanla kapıyı açtığında babasına sarılmak için kollarını iki yana açmıştı, fakat şirkette sorunlar yaşayan Loris, oldukça gergindi. Oğlunu kucaklamadan yanından sadece başını okşayarak geçip içeriye girdi.
Montunu çıkarıp portmantoya astı ve yıldırım hızıyla salona gitti.
David, hüzünlü bakışlar eşliğinde burkulmuş kalbiyle kapıyı kapatıp babasının arkasından ilerledi.

Maria yemekleri ısıtmak için ocağın altını yakmıştı.
"Hoşgeldin hayatım."