+18 otuziki- 😈

91.5K 2.1K 2.3K
                                    

Yeni bölüm için sınır 1500 yorum şaytanslarım
Saçmalayarak sınır doldurmaya çalışmayın çiçeklerim, o tür yorumlar beni mutlu etmediği gibi üşenmeden de siliyorum :)

Sınır dolduğu taktirde yarın akşam bir bölüm daha gelecek 🍷

İnstagram hesabım; bernackl55 🍬

Twitter hesabım; bernackl55 🍭

Bu bölümü sevgili okuyucum SelmaAkkoyun6 a ithaf ediyorum ❤

Siz harikasınız

Bay Red ve diğer hikayelerim hakkında sohbet etmek için kurduğum whatsapp grubuna gelmek istiyorsanız özelden yazın.
Mutlu olurum sizinle daha yakın olmaktan 🍷🍀

Bölüm şarkısı;
Ellie Goulding - Burn

Bu bölüm +18 sahneler içermektedir.
Keyfini çıkarın ashshhjf

●●•●

Sessizlik hakim olsa dünyaya bir dakikalığına, sol yanımda ki kuş cıvıltıları yarıp geçerdi o sessizliğin içinden. Parmak uçlarıma kadar taşmış bir mutluluğun sahibiydim ben. Kar yağarken hüznün tepelerine, bağrım da papatyalar açıyordu. Elimi tuttuğun da adam yalnız gönlüme değil bütün şehre güneş doğuyordu, hiç bir karanlık silemezdi onun gülüşündeki yakamozları.

İki parmağının arasında sıkışıp kalmış izmarit mutluluk bulaşmış dudaklarının tadına bakıyordu. Kıskandım, kirpik uçlarını yalayıp geçen rüzgarın esintisini dahi.

"Dövmelerimiz çok tatlı değil mi?"

"Değil!"

"Ya gıcıklık yapma, sende beğendin itiraf et!"

"Beğenmedim, dövme seven biri değilim tamam mı alışmama izin ver!"

"Sevmediğin her şeye karşı çok fazla öfkelisin."

"Sen mutlu oldun mu?"

"Evet, hemde çok."

"Yeter, bundan güzel tek bir şey daha yok benim için. Sana değer çünkü..."

Elini omzuma atıp beni kendine çekti, saçlarımın arasına kokumu çekerek sıcacık bir öpücük bırakıp yanağını sürterek fısıldadı.

"...senin dudaklarında salınan ufacık tebessüme muhtaç bir adamım ben. Gözlerinde parlayan yıldızların kalbime batsa dahi öpmekten vazgeçmeyen, teninin ateşinde kavrulup hayatta kalabilmek için nefesine muhtaç olan bir adam..."

Başımı kaldırıp okyanuslarına baktım, yakamozları kalbimin zifiri karasını aydınlatırken gülümsedim, gülüşümden öptü ansızın.

"...hani insan nereye giderse gitsin rahat edemez ya, hep bir huzursuzdur, sonunda evine dönünce içini bir huzur kaplar, özgürlük hissiyle dolup taşarken aşırı bir rahatlama gelir, işte senin bana hissettirdiğin tam olarak böyle bir şey."

"Bir şeyden korkmuş saatlerce koşmuşsun gibi, ölümün soğuk nefesini ensende hissederken sığındığın bir limanda güvende olduğunu bilmek kadar huzurlu, güven dolu senin kollarının arasında olmak."

Gülümsedi, kısılan gözleri kalbimi diri tutuyor, yanağında oluşan çukurları nefesimi kesiyordu. Parmaklarını parmaklarımın arasından geçirip yanağıma naif bir buse kondurduğunda eridim, soğuğun eksileri gösterdiği şu zamanda cayır cayır yandığımı hissettim.

Bay RedHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin