Bay Red

onüç-😈

Bu bölüme 250 yorum gelmedikçe yeni bölüm gelmeyecektir :)

İnstagram adresim; Bernackl55 🍁

Diğer hikâyelerime de beklerim :)

Beni wattpad den takip etmeyi unutmayın lütfen, sadece okuyup geçenlerden özellikle rica ediyorum, 1k olayım başka bir şey istemiyorum :) mutlu edin beni be hadi ❤ bu zorunlu değil sadece naçizane bir ricam sizlerden. Kitabım bu kadar okunurken takipçi sayımın düşük olması üzüyor beni.

Bölüm şarkısı;
Within Temptation - Forgiven

●●●

Kalbim göğüs kafesimi zorluyor, nefes alışverişlerim titriyordu.
Bu heyecandan mı oluyordu yoksa korkudan mı bilmiyordum.
Sanırım zihnimin bir köşesine onun beni sevebilme ihtimali tohum gibi serpilmişti. Her dokunuşu onu yeşertiyormuş gibi hissediyordum.
Ve bu beni korkutuyordu çünkü ben daha ne istediğimi bile bilmiyordum...

Gözlerimiz çakışmış, irislerimiz sanki görünmez bir savaş açmıştı. Bakışlarımızda kıyamet kopuyormuş da dudaklarımız mühürlenmiş gibi sus pus olmuştuk.
Uzansam kapanacak gibiydi aramızda ki uçurum, düşmekten korktum. Huysuzca kıpırdandım, tüm ağırlığını üzerime vermişti çünkü.

"Üstümden kalksan mı artık?"

Gözlerini kaçırdı, yutkunup başını iki yana çok hafifçe oynatarak doğruldu. Üzerimden kalkıp elini bel kenarına koyup etrafına bakındı.
Arabanın kaputuna uzanmıştım onun yüzünden, hızla doğrulup kıyafetlerimi düzelttim. Dağılmış saçlarımı omuzumun arkasına atıp cebimden anahtarı çıkardım.
O gergin bir tavırla etrafı süzerken şoför koltuğunun yan tarafına geçip kilidini açtım.
Kapıyı açıp boğazımı temizledim.

"Hadi gel hadi!"

Başını çevirip bana baktı, elimdeki anahtarı sallayıp sırıttım.
"Sende hemen ağlıyorsun ya ben gelemem böyle şeylere! Ağlayacaksan oynamayalım Red !"

Kurumuş dudaklarını ıslatıp gözlerini devirdi. Alt dudağını dişlerken dudakları hafifçe yukarı kıvrıldı. Sonunda bir yaşam belirtisi verdiğine göre siniri biraz olsun yatışmıştır diye düşündüm.
Sırıtışımı genişletip arabaya bindim, kapıyı sertçe kapattım.

Çok geçmeden kapıyı açıp bindi, yüzüme bile bakmadan elimde tuttuğum anahtarı çekip aldı.
Arabayı çalıştırıp kemerini taktı, ben takmadım.
Bu kez sırf onun takmasını istediğim için takmamıştım, yoksa onun nasıl araba kullandığını biliyordum.
Beklediğim gibi olmadı, kemerimi takmadan hareket ettirdi arabayı.
Hızlı gitmiyordu ama üzülmüştüm, beni böyle görmezden mi gelecekti.
Kemeri takmadığım için araba sinyal verip ötmeye başlamıştı, buna rağmen dönüp bakmadı yüzüme. O gıcık ses haricinde çıt çıkmadan yol boyunca ilerledik.