Bay Red

yirmiiki-😈

Bu bölüme 1500 yorum gelmedikçe yeni bölüm gelmeyecektir sevgili kırmızı ailesi :)
Random, harf, sayı atarak sınırı doldurmaya çalışmayın, bu beni mutlu etmiyor biliyorsunuz :)
Yorumları paragrafa yapın olur mu, normal olarak attığınız yorumlar gözümden kaçıyor ❤
Her bir yorumunuz çok kıymetli benim için, her zaman dediğim gibi iyikiii❤

İnstagram adresim; Bernackl55 🙈

Ölüme Yakın Sana Uzak adlı hikayeme bekliyorum sizi, seversiniz bence ❤

Bu bölümü _kimsemkimim adlı okuyucuma ithaf ediyorum ❤
Her biriniz çok kiymetlisiniz, yeni bölüm paylaştıkça sırayla hepinizi etiketleyeceğim, şüpheniz olmasın.

SolidiroNn çok kıymetli bir arkadaşım kendisi, desteğe ihtiyacı var. Değişik bir şeyler okumak isteyenler bakabilir ❤

Bölüm Şarkısı;

The Animals - Don't Let Me Be Misunderstood

●●●

"Sizi şöyle sol yanıma doğru alabilir miyim küçük hanım?"

Kalbim bir ülke olsaydı muhtemelen bu cümleden sonra fethedilmiş olurdu. Mutluluğum onun dudaklarının arasına gizlenmiş sanki, dudaklarım iki yana doğru huzurla kıvrılırken yanaklarımda beliren yanardağlarım dizlerimi titretmişti. Elimi avucuna bıraktığım an sımsıkı tutarak ayağa kaldırdı.

"Sol yanınızda yerim varsa her zaman bayım."

Gergin tavrı yumuşarken hafifçe tebessüm etti. Elimi bırakmadan kendine doğru çekip kolunu omuzuma attığında ben bende değildim artık.

"Sol yanım sadece size ait küçük hanım."

Sarhoş olmuşçasına yalpaladı dizlerim, ayakta durmakta güçlük çekerken yürümeye başlamıştık, tıpkı gerçekten birbirine aşık bir çift gibi görünüyorduk. Her zerrem heyecandan sızlıyor, avuç içlerim terliyordu. Masadan uzaklaşmıştık, başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Sen beni kıskandın mı?"

Başını eğip yüzüme baktı, hareleri dudaklarımda salınıp gözlerime çivilendiğinde dudaklarını birbirine bastırıp yutkundu.
"Hah?"

Yürümeyi bıraktık aniden, henüz mekândan çıkmamıştık. Benim için atan o kalbinden öperim adam.

"Hadi itiraf et."

Başını hafif bir şekilde yan yatırıp gözlerimin içine bakmayı sürdürdü.
"Bana aşık olduğunu itiraf et artık."

Durgun yüz ifadesi aniden değişti, başını dikleştirirken sinir bozucu bir şekilde gülümsedi. Heyecandan titreyen kalbimin ritmi giderek azalırken yerle bir oldum oracıkta.

"İnsanlar bizi gerçek sanmalıydı değil mi? Yoksa unuttun mu bunu küçük şeytan?"

Dudaklarım titrerken gözlerimi yumdum, neler düşünmüştüm oysa.
Düş kırıklığı bambaşka bir zelzele yaratıyormuş sayesinde bunu da öğrendim o dakika.
Göz kapaklarımı yavaşca aralayıp yüzüne baktığımda dudaklarından şaka yapıyorum tabi ki seni seviyorum cümlesi dökülsün diye bekledim ama her zaman olduğu gibi beklediğim olmadı.