Cheryl's pov
Dahan-dahang binuksan ni Alper ang pinto ng sasakyan habang ako naman ay naka tingin lang sa paligid.
"Dahan-dahan lang ang paglakad." Bulong niya't nauna na itong bumaba.
"A-ah"
"Auh"
"Ugh"
"Shh!"
"S-sorry" Sambit ko. Muntik na 'kong madapa. Gosh Cheryl you're so clumsy..
"A-alper." Bulong ko.
"Ano?" Saad niya't tinuro ko 'yong zipper sa pantalon niya. He asked me why.
"Bukas." Namumula na'ko, h'wag mo kasing tignan self. Sa mga infected ka dapat mag focus hindi sa kanyang pantalon.
"Hayaan mo na, nakita mo na man din 'yan. Sa ngayon bilisan na lang natin." Hahampasin ko sana siya kaso na alala ko may mga infected pala dito.
Dahan-dahan
Dahan-
Dahan.
Malayo layo na din yung nalakad namin. Ngayun hindi namin alam kong saan kami pupunta. I asked him again, kung kumusta na ang sugat sa kanyang tuhod.
"Don't worry, I'm always fine if you're here at my side." may gana patalaga siyang mambola sa ganitong sitwasyon a. Mabuti nalamg may nakita kaming isang maliit na bahay, na siguro na din naman ni Alper na ligtas sa loob kaya't pumasok na agad kami. Dito nalamg muna kami mananatili habang hindi pa ligtas sa labas.
End of POV
Althea's pov
"Chelsea pakiabot nga ng walis."
"Okay my Althea friend. You'll my guard." pinagsasabi nito?
"Ano Chelsea?"
"Hays, sabi ko oo Althea, ako ang iyong katulong na friend."
"O siya, akin na 'yang walis bago pa tay-" hindi ko na natuloy ang sasabihin nang tawagin ako nung lalaki. Pumunta daw kami sa kanilang pinuno't bilisan daw namin bago pa daw kami maging bangkay. Magtatanong pa sana ako pero hinila na kami kaya wala kaming magawa kundi sumunod nalang.
"Althea what doing we us ba?" Nagegets kita bess, normal pa ba ako?
"I don't know Chelsea"
"Where time is my face." Chelsea? Ano ka ba talaga? Natatakot na nga ako pero matatawa naman ako sa kaka english mong bruha ka. Binitiwan naman kami agad ng mga lalaki ng makarating kami sa kanilang pinuno.
"Ano ba'ng gagawin mo sa 'min?" Sambit ko.
"Naalala mo ba na sinabi ko sayo.? Hindi pa ako gano'n ka hanga sayo kaya may huli ka pang gagawin par--"
"Ano nga?"
"Ipasok sila sa kulungan." Sigaw nung pinuno. Ito daw ang huling challenge ko bago ako masali sa kanila't maging ligtas na talaga.
"Ano ba'ng gagawin niyo sa 'min?"
"Simple lang, kapag mapatay mo ang kasama mo, panalo ka na." Ano? Ayoko. Ayokong pumatay, bahala na maging alipin ako. Hindi ko kayang patayin ang best friend ko. Nakatingin lang si Chelsea sa 'kin na kinakabahan.
"Baliw ka ba? Ayoko. Mas gusto ko nalang na maging alipin kaysa sa patayin ang naging best friend ko ng kaunting panahon."
"Bahala ka, kung ayaw mo. Wala rin naman akong balak na buhayin ka." Tinatakot niya ba ako o Ano.?
![](https://img.wattpad.com/cover/206315363-288-k402681.jpg)
BINABASA MO ANG
Zombie Survivor(s) [Revise Version]
Fiksi IlmiahFor some unknown reason strange creatures are suddenly appear. Face the Nightmare that everyone fears. (Not ordinary Zombie Story.)