The Revenge of the Former Fangirl

Chapter 1 : Their Story

Intro: (BETH'S POV)

"Betchay, anak! Gising na! It's past 6:00 na. Male-late ka na!"

"Yes, mommy. Nandiyan na po!".

Pupungas pungas akong bumangon at dumiretso na sa CR para maligo. Pagkabihis ay bumaba narin ako para sabayan ang mommy  a pagkain ng almusal.

"Good morning, my princess."

"Good morning, mom." Aantok-antok kong sagot.

"O, bakit para na namang pang- holy week iyang mukha mo?"

"Wala po ma. Inaantok lang po ako."

Yung totoo?

I.hate.going.to.school.

Why? E kasi kahit 1st honor ako sa graduating class namin ay parang invisible parin ako sa paningin ng lahat sa school. Dahil nga siguro sa ordinary-looking lang ako, hindi katangkaran, chubby, morena at hindi ganoon kaganda ang mga ngipin kaya ni manliligaw ay wala ako.

I have some friends, but I don't see them as my close friends. At isa pa, hesitant akong pumasok dahil may guesting ngayon sa isang local morning talkshow si Lance..

Si Lance Mercado- ang ultimate celebrity crush ko...

"Sige mommy, alis na po ako." Pagpapaalam ko kay mommy  nang dumating na ang school bus ko.

Papikit na ang mata ko nang biglang mag-ring ang school bell.

Another truth...

I always gets bored with all of my subjects. Hindi naman sa pagyayabang pero, Alam ko na kasi ang lahat tungkol dito.

Sa school naman kasi, isa lang naman ang nagpapa-saya sa kin...

Ang SCIENCE, my favorite subject. Lahat ng branches ng science, mastered ko na siguro. Because I wanted to be a doctor someday, like my father..

Lunch na at again, solo flight na naman ako. Minsan kasi talaga, may pagka-loner ako, Ayaw ko ng maingay. I opened my lunch bag at saka kumain na ko.

Another truth...

I slightly hate my life.  Feeling ko asi ang pangit ko gawa nga na hindi ako blessed to have that perfect look that would make guys fall for me.

Bethany Ramirez Velasco is my full name. 

Yep, di man bagay ay "Bethany" was the name given to me by my parents. My mom's name is Elizabeth and my dad's name is Anthony.

So yes, pinaghalo lang nila ang mga pangalan nila kaya nabuo ang Bethany- a very lovely name.

A name that doesn't suit me at all. 

Para kasi sa sa kin, para sa mga magagandang sosyal ang Bethany.

For me, I'm neither pretty nor sexy and sosy, that's why I never use that name. So people call me "Beth". Ang mommy naman, ginagamit lang ang Bethany kapag pinangangaralan o tinatawag nya ako mula sa malayo.

Pero sa bahay, Betchay ang tawag nya sa kin.

The best things about me lang yata would be my naturally straight hair at ang aking inborn intelligence. People say I am very smart.

Hindi rin sa pagmamayabang pero... Sa dami ng achievements ko, hindi ko parin ma-achieve ang maging popular kid sa school namin na puro conyo ang students.

Scholar ako.

Ako rin ang chief editor ng aming school paper, president ng Science Club and the soon-to-be Valedictorian ng batch namin.

However, very ordinary nga ako sa paningin nila. Wala pa rin akong barkada mula nang lumipat kami ng mommy ko sa bagong apartment na malapit sa pinagta-trabahuhan niyang ospital.

At isa pa, wala akong pakialam sa ka-sosy-han eh. Kahit anong gawin ko, hindi ko talaga magawang sabayan ang mga tao dito sa nalipatan kong exclusive high school sa Manila at puro mayayaman ang kaklase ko.

Although may kaya naman kami somehow, my mom didn't raise me in a fancy life.

My mom is a full-time nurse and a single parent. I grew up in a broken family. 6 years old pa lang ako nang mag-hiwalay ang parents ko. Ayaw kasi ng nanay ng daddy ko sa mommy ko.

My dad is a doctor in New York mula nang umalis sya noon sa Pilipinas. Hindi pa nya ako nakikilala. Ito nga ang dahilan why I wanted to be a doctor someday, so that maybe I can meet my dad.

Baka sakaling kung mayaman na kami ng mommy at doctor narin ako, pumayag na ang lola kong magka-balikan ang parents ko.

I always wanted to have a father, that's why I always feel incomplete. Sa ngayon, isa lang naman ang kumukumpleto sa buhay ko-- Si Lance ^_^

Lance Mercado is the most famous teen superstar in the local show business of this generation nationwide.

He's a singer-actor. Lahat ng movies, albums at concert nya ay palaging sold-out.

 He is very popular and I am his #1 fan. 

Lahat ng albums, shows, movies, at pati TV guestings ni Lance ay sinusuportahan ko. I know everything about him- his birthday, his height, his projects, etc.

I'm a long time member of his fans club pero di pa kami nag-meet ng personal dahil nga super busy din sya. Wala din akong budget pambili ng backstage or meet and greet passes. Mahal kasi ang ticket sa mga ganun.

Kaya if I would be granted one wish someday, iyon ay ang makasama at maka-close ko sya.

~

"Betchay, anak! Ano ba 'yan! Si Lance na naman iyan 'noh?! Hinaan mo naman ang TV mo diyan." pasigaw ng mommy ko mula sa 1st floor. At not surprisingly, gamit na nya ang mabantot na nickname nya sakin which is, 'BETCHAY'.

Omg. I really need to rush. Kasi sabi sa fan club announcement kanina, guest ngayon si Lance sa isang sikat na variety show. 

After 5 commercial breaks, nag-simula narin ang palabas at si Lance nga ang nag-opening number. Kinanta nya ang paborito kong kanta nya kaya't super tuwang-tuwa ko habang nagigitara siya.

I sang my heart out and danced along the tune of his song. Actually, I'm a good singer and even a great dancer. But no one knows it except from my mom. Hehe. Wala din namang sense kung i-showcase ko. 

"Whaah!" laking gulat ko nang makita ko si mommy nakatayo sa may pintuan at pinanonood ako.

"Mommy naman, bakit kayo andyan?!"

"You're very talented naman anak, why don't you try to gain friends? Join the dance troupe or the the glee club?" 

"Ma, you know that my school is just about popularity, wealth AND beauty...It's not just all about brains and certain talents."

"Why? You ARE beautiful..."

"To you... Pero sa kanila hindi." I muttered at sure akong di nya narinig yon.

"Siguro nga, may nanliligaw na sa 'yo di mo lang sinasabi."

"I wish..." She whispered to herself again.

"Ano? Meron 'noh?!" Pangangantiyaw ng mommy niya.

"Wala po! Ma, tama na. Can we just talk about something else? I'm fine being alone. So, please?" Isaid irritably.

"Okay, okay... Let's just talk about something else. Malapit na nga pala ang graduation mo. Ano'ng gusto mong regalo? "

"Si daddy..." 

Bigla nalang lumabas sa bibig ko. There has been a deep silence.

"A-anak..." she said, stuttering

"Well.. I... just wish he can be with us... Kahit tuwing Pasko lang, kahit sana ngayon lang..." 

And so yes, this is my life...

Welcome to my life.