The Revenge of the Former Fangirl

Chapter 11 : Good Morning :)

AUTHOR'S POV

Habang nanonood ay conscious pa rin si Beth sa huling sinabi ni Lance.

Hindi na kasi nito naituloy ang dapat na sasabihin dahil nagsimula na ang isa pang magandang part sa pelikula.

Tutok na tutok ang artista sa pinapanood nito. Nang matapos na ang movie, saka lang ito uli nagsalita.

BETH'S POV

"Hay, I didn't know there's such thing as romance pala.... I didn't believe in such fantasies before. But this movie is good! No wonder nanalo ito ng mga awards." sabi ni Lance.

Kunot-noo ko naman syang tinitigan.

"What?!" Natatawa namang sabi sa kin ni Lance. "Oh, I know! This movie surely brings out my feminine side."

Natawa ko sa sinabi nya. Pumunta na ko sa entertainment set para patayin na ang dvd player.

"Hay! This movie's making me gay." pagbibiro nya. Kaya lalo pa akong natawa.

"You know, Beth?" sabi nya na nakangiti sa kin.

"There's one more thing I found out... Wanna know what it is?" sabi nya uli.

"What?" sabi ko pagaharap ko sa kanya at medyo natatawa pa rin ako. Si Lance naman pahiga na sa sofa.

"You look cute when you're happy." sabi nya.

Nagitla ako at feeling ko na naman, nag-blush ang cheeks ko. Naiwan lang akong nakatayo doon. Speechless.

"Goodnight Beth." sabi nya at saka humiga na nang tuluyan sa sofa. Akap pa nya yung unan na dala ko kanina na kinuha ko sa kwarto ko. Favorite kong unan yun.

"T-teka lang Lance, dun ka na sa kwarto ma-" sabi ko sana noong nahimasmasan na ko pero hindi na natuloy dahil nakapikit na sya.

"Tulog na kaya siya?"

"Lance?" sabi ko nang nilapitan ko sya.

"Lance?" sabi ko habang wine-wave pa ang kamay ko sa tapat ng mata nyang nakapikit.

Pero nagulat ako nang bigla syang humilik. Pero mahina lang naman.

"Asus, ambilis naman nito makatulog."  I muttered

Well, wala naman na kasi akong ibang makakausap at tulog na'ng kasama ko.

Aalis na sana ako nang bigla syang nagsalita. Of course, habang tulog.

"I'm so tired..." sabi nya. Nilapitan ko sya. Pagtingin ko, balik na uli ito sa normal. Which is, tulog.

Kaya tinignan ko uli kung gising ba o talagang nagsle-sleep talk nga si Lance through my 'wave test'. :)

Pero as usual, K.O. pa rin talaga ang gwapong artistang sleep talker na ito.

Since tulog nga sya, I can't help but  try to study his face. At pansin ko ngang haggard talaga ang look nya.

"Haay... Siguro nga nakakapagod maging artista."

While looking at his face, may mga naalala ako.

Kahit pala gano'n ang ginawa sa kanya nya nung isang araw (w/c is pinagsalitaan siya ng masama't sinaktan after the concert) , gentleman naman pala talaga sya.

Proven naman sa mga naging pagmamalasakit nya sa kin sa loob ng 2 days naming magkasama.

First time ko lang makaranas ng ganoong treatment from anyone aside from my mom.

Yung tipong inihatid pa ko pauwi at sinasamahan kung kailangan ko.

Lahat ng magagandang katagang binitiwan nya na sweet at caring ang thought ay naalala ko pa.