باك
هدى بحزن وألم شديد وبدأت العبرات فى النزول من عينيها وهى تنظر شاردة الى النيل
نور : حبيبتى لو مش قادرة تكملى بلاش مش عاوز اعرف
هدى : لتانى مرة يا نور المستشفى الدكاترة العنايه كل الى حصل مع بابا بيحصل مع ماما كان شئ صعب عليا وبعد ما انكل رفعت اطمن علينا مشى والكل مشى وانا الى قعدت فى المستشفى انكل رفعت حجز اوضه ليا فى المستشفى والصبح بدرى لقيت الى بيخبط على الاوضه
فلاش باك
هدى : ادخل
يدخل رفعت ثم عليوة لتراهم هدى للتتسارع الى احضانهم ليرفع عليوة رأس هدى اليه وهى تبكى بشدة
عليوة : مش وقته البكاء يا هدى عندنا يا حبيبتى حاجات اهم
هدى : ماما يا انكل لو حصل لها حاجه هعيش من بعديهم ازاى
عليوة : اسمعينى يا هدى خليكى قويه زى ما كان ابوكى دايما بيقولك وركزى معايا شويه رفعت حكى ليا على الى حصل امبارح ودى شئ كنت متوقعه من اعمامك وابوكى كمان علشان كدة ابوكى كتب كل حاجه بأسمك بيع وشرى علشان محدش فيهم يورث معاكى ولا مليم وهما دلوقتى فى المحلات قال بيديروها وهما بيحاولو يوصلوا لاى ورق علشان كدة انا وعمك رفعت هنتحرك من النهاردة المحلات هتتباع وفلوسها كلها هتبقى فى حسابك دى غير حسابات البنك المحاسبين بيقفلوها بناء على اوامر منى انا ورفعت وبيحولوها على حسابك الى فى البنك من غير ما حد يأخد باله والاراضى والعمارات كمان كلها هتتباع وهنحول الثروة كلها لفلوس بأسمك انتى وبيقوا يقابلونى بقى لو طالوا مليم
هدى وهى مرتبكه وغير مستوعبه لما يحدث حولها
هدى : بس اونكل رفعت قال اننا منقدرش نتصرف او نعمل حاجه الا بعد الاربعين
رفعت : انا قلت ليهم كدة علشان اتوهم ونكسب وقت عقبال ما نتصرف دى وصيه والدك ليا انا وعليوة لو حصل له حاجه والورق معانا كله علشان كدة لازم نتصرف بسرعه
هدى : وايه المطلوب منى
عليوة : موظف الشهر العقارى جاى دلوقتى هتمضى على التوكيل ليا وانا هتحرك واتصرف بكل حاجه طبعا هما ميعرفونيش فتحركاتى محدش هياخد باله منها ومتشغليش بالك غير بوالدتك وكله هيبقى تمام يا حبيبتى
هدى : الى تشوفوه هعمله
رفعت : مفيش غير كدة يا بنتى انتى شايفه عاملين زى الغيلان عاوزين ياكلوا كل حاجه
باك
هدى : وفعلا عملت التوكيل واهتميت بماما الى ماتت يوم السابع بتاع بابا ورجعت تانى للمدافن واخد العزاء واقف فى الصوان وكل دى وانا بسأل نفسى هعمل ايه لوحدى وبعد العزاء باليل جم الشقه تعرف ليه
نور : ليه يا قلبى
هدى تضحك بهستريا
هدى : جايين يخطبونى لاحمد ابن عمى الى وعدهم بجزء من التورته الى هى ورثى
لتكمل هدى ضحكها بألم
هدى : انا حياتى الى كنت عيشاها انهارت من حواليا الامان والحب والدفاء راحوا وفى نفس يوم موت امى الى وصتنى اكون قويه واواجه العالم المرير لوحدى بشجاعه جايين يخطبونى لاحمد بكل بجاحه
فلاش باك
شوكت : انا كلمت اعمامك يا هدى طبعا بعد موت ابوكى وامك مينفعش تعيشى لوحدك علشان كدة انتى هتتخطبى لابنى احمد وبعد الاربعين هنكتب كتابكم وبعدين نبقى نعمل الفرح
نافع : عمك طلبك مننا واحنا وافقنا وياريت يومين كدة وتلمى حاجتك وتيجى تقعدى عندى لغايه كتب كتابك
على : واحنا قررنا ان الشقه دى هتبقى شقه الزوجيه وعمك شوكت هيعوضنا عنها فى الورث
هدى : تمام ممكن تسبونى انام انا تعبانه بيما فيه الكفايه
شوكت : هسيب معاكى نتلى بنتى
هدى : انا محتاجه ابقى لوحدى النهاردة بعد اذنكم
احمد : سبوها على راحتها وبكرة هكون عندها علشان اطمن عليها
شوكت : تمام كدة على العموم كل حاجه بعد كدة يا احمد هتبقى كل حاجه تخص هدى فى ايدك انت
احمد : طبعا مش هبقى جوزها
هدى : تصبحوا على خير
الكل : وانتى من اهله
ليغادر الكل وتقف هدى فترة لتهاتف عمها رفعت
هدى : الو اسفة يا انكل انى بكلم حضرتك دلوقتى انا فى منصيبه مش عارفه اتصرف
لتبلغه هدى بكل شئ ويطلب منها اعطاءة فرصه ويعاود الاتصال بها
رفعت : هدى جهزى حاجتك كلها ساعه وانا وعمك عليوة هنكون عندك
وبعد ان اعدت هدى نفسها كان رفعت وعليوة يدقان الباب لتفتح لهما هدى بعد التأكد منهما
عليوة : متخفيش يا بنتى العربيه الى تحت هتوديكى فيلا الساحل بتاعى مراتى هناك اطمنى هتقعدى هناك ومحدش هيعرف يوصلك لغايه ما اخلص كل حاجه هنا
هدى : والشقه
رفعت : انا هغير الكالون وهحط قفل ومحدش يقدر يفتحها اطمنى
هدى :ماشى
باك
نور : وقعدتى هناك
هدى : ٣ شهور لغايه ما عمى اتصل بيا
فلاش باك
عليوة : هدى جهزى نفسك خلاص هترجعى القاهرة
هدى : انا خايفه يا اونكل
عليوة : اطمنى يا بنتى انتى هتكونى فى الفيلا بتاعتى ورفعت هيحد معاهم معاد فتح الوصيه وهيتفجأوا بيكى هناك عندة فى المكتب وهيقول الى عندة انا مرتب معاه كل حاجه واثناء انشغالهم فى الوصيه والخناقه معاكى هيكون الناس الى اشتروا المحلات بيستلموا المحلات وكل حاجه اتباعت ويبقوا يورونى هيعملوا ايه
هدى : ربنا يستر يا انكل
عليوة : متخفيش خليها هلى
هدى : يا رب
باك
هدى : وفهلا رحت للمحامى واتخنقوا معايا وودتهم للبوليس واشتكيت انهم اتعدوا عليا وهددونى بالقتل وانكل رفعت اخد عليهم تعهد انهم ميقربوش منى تانى ومش وبس لا لما كانوا فى المحلات انكل رفعت اتفق مع موظفين قدروا ياخدوا امضتهم على وصلات امانه على بياض من غير ما حد يدرى بحاجه وتانى يوم انكل رفعت بعت لعمى شوكت ووراة صور من ايصالات الامانه وهددة انه لو حد اتعرض ليا هيستعمل ساعتها وصلات الامانه وهما حريين
نور : كل دى يا هدى عشتيه لوحدك ليكى حق تخافى وماتتطمنيش لاى حد بالساهل
هدى : انا قلت ليك يا نور ان حياتى صعبه وفيها مشاكل كتير لكن انت مصدقتنيش
نور : اطمنى انا جنبك ومش هسيبك وهقف واحميكى
هدى بعصبيه
هدى : هو انا اقول تور يقولوا احلبوة حرام عليك انا حكيت لك علشان تبطل تتدخل فى حياتى تقوم تقولى هحميكى
نور : ليه شيفانى قليل مقدرش احميكى
هدى : يا نور افهم هتحمينى بصفتك ايه
نور : اصحاب
هدى : الى هو ازاى دى يعنى
نور : متفهميش غلط اقصد زى ما انتى و شرين كدة
هدى : انا عارفه لما تحط حاجه فى دماغك ربنا يستر
نور : متخفش يا قمر انت بس وكل حاجه هتبقى كويسه
هدى : اشك
نور : ليه الاحباط دى بس يا هدى
هدى : خلاص متزعلش
نور : لا انا زعلان ولازم تصالحينى
هدى : يعنى مين الى بيصالح مين نفسى اعرف
نور : اما صالحتك خلاص جه الدور عليكى
هدى : واصالحك ازاى بقى
نور : نبقى اصحاب بجد وتحكيلى على كل حاجه زى ما انا هحكى ليكى وكمان اقف جنبك
هدى : لو زى اخويا ماشى
نور : زى اخوكى
هدى : لو مش عاجبك خلاص
نور : لا وعلى ايه زى اخوكى ماشى بس مش اخويه قوى علشان فيه ناس متكلمين عليا ابقى اخوهم وانا اديتهم كلمه
لتضحك هدى بشدة
هدى : انت اراجوز مش ممكن كل ما اجى ازعل منك مبعرفش نفسى اعرف ليه
نور : ما انا قلت علشان حليوة
هدى : وانت الصادق غلباوى بس دمك خفيف
نور : كويس انى فى حاجه عجباكى فيا
هدى : يا ريت نخلص اكل بسرعه علشان عندنا مدير اجارك الله منه رزل وغلس وممكن يطرقع لينا النهاردة
نور : مين دى
هدى : المدير
نور : ماشى يا دودو اما خليته يطرقع ليكى بجد مبقاش انا
هدى : تو متقدرش
نور : ليه بقى
هدى : اصل المدير بيعزنى زى اخته
نور : طب كلى احسن لك
لتضحك هدى بشدة ويضحك معها نور وهو شاعر بالسعاة تغمرة فهداة عادت له لتضئ يومه وتفرح قلبه وتنعش روحه فلقد اصبح بعدها عذاب وقربها عذاب ايضا ولكنه عذاب لذيذ
ّ......ّ......................................
علشان المتابعات وارتفاع القراءة لقصه زوجه مجنونه ولعبه نشرت ٣ بارت ويوم الخميس كمان يارب تعجبكم عاوزة تعليقاتكم وتفاعلكم مع احداث القصه
