Epilogue

6.6K 190 139
                                    

SURPRISE! EPILOGUE NA! HAHAHA

--------------------

From this moment life has begun
From this moment you are the one
Right beside you is where I belong
From this moment on

From this moment, I have been blessed
I live only, for your happiness
And for your love, I give my last breath
From this moment on

Napangiti ako nang pumailanlang sa kabuuan ng lugar ang kantang iyon. Napatingin ako sa babaeng ngayon ay naglalakad sa gitnang bahagi ng simbahan.

She's smiling beautifully as she gracefully walked down the aisle. As she walked toward a wonderful future. Toward her forever happiness.

Nanlabo ang paningin ko sa pagmumuo ng luha sa mga mata ko. Mas lumawak ang ngiti sa aking mga labi ng matagpuan ng mga mata niya ang akin.

Isang nag aalalang tingin ang ibinigay nito sa akin. Umiling lamang ako at mas linawakan ang ngiti ko habang pinupunasan ng marahan ang mga luhang kanina pa gustong pumatak.

Nakakaintinding tumango ito at itunuon ang buong atensiyon papunta sa harap.

I give my hand to you with all my heart
I can't wait to live my life with you I can't wait to start
You and I will never be apart
My dreams came true because of you

Sa kabila ng mga sakit na ipinaranas ko sa kanya, hindi ko pinagsisihan na maranasan ang mga iyon. I will forever be thankful for those memories we shared

Masaya ako na mayroong isang Raven na nagparanas sa akin kung paano nga ba magmahal ng totoo kahit noong mga panahong ni hindi ko alam ang kahulugan ng salitang 'yon.

And today starts a life of bliss.

Napakagandang tignan ng maaliwalas niyang mukha. Ang bata niyang tignan. She's 34 yet she still looks like she's in her mid 20s. Isang patunay na masaya siya. And I am too.

"Alison." napalingon ako kay Remington. Nakangiting magkabilaang inakbayan naman ako ni Iya at Faye.

Rave Pastrana
to me
10/31/18 View details

Dear Alison,

It has been 4 years now. I'm still waiting. Babalik ka pa ba?

Nga pala, I met someone who's willing to share my misery. My regrets. Sa nakalipas na tatlong taon, lagi siyang nandiyan para suportahan ako lalo na noong mga panahong kailangan na kailangan ko ng aagapay sa akin.

Would it be too much to ask if I let myself fall for this person? Magagalit ka ba? Pakiramdam ko, kailangan ko ng permiso mula sayo.

Alison Tuesca
to Rave Pastrana
3/2/19 View details

Be happy. You deserve it. Thank you. I can't thank God enough for sending you to my life. I never had the chance to say this but I want you to know. Mahal kita. Hindi ka man akin, I still wanna tell you that I'm setting you free.

On Sun, October 31, 2018, 4:17 PM Rave Pastrana < ravepastrana@gmail.com wrote:

Dear Alison,

It has been 4 years now. I'm still waiting. Babalik ka pa ba?

Nga pala, I met someone who's willing to share my misery. My regrets. Sa nakalipas na tatlong taon, lagi siyang nandiyan para suportahan ako lalo na noong mga panahong kailangan na kailangan ko ng aagapay sa akin.

Would it be too much to ask if I let myself fall for this person? Magagalit ka ba? Pakiramdam ko, kailangan ko ng permiso mula sayo.

"Tara na?" ani Remington. Tumango ako at nagsimula nang maglakad. Sa huling pagkakataon ay sumilip ako sa loob ng simbahan.

"...your lawfully wedded husband according to the rite of our Holy Mother, the Catholic Church?"

"I do."

I am genuinely happy for you, Rave. I loved, love, and will always love you.

"Inom tayo mamaya?" nakangising aya ni Iya habang ginugulo ang buhok ko. Umiling ako.

"May susunduuin akong kliyente mamaya." pumasok kami sa kotse. Naupo si Rem sa driver seat. Tumabi ako sa kanya habang ang dalawa ay nasa likod.

"Babae?" tumango ako.

"Maganda 'no?" tumatawang sabi ni Faye habang si Remington ay pangisi ngisi lang din.

"Gago." bago pa namin tuluyang lagpasan ang simbahan ay muli akong tumingin at hinayaan maglandas sa aking pisngi ang mga luhang kanina pa gustong kumawala.

Hindi lahat ng pag-ibig ay ipinaglalaban dahil ang ilan ay nabuo subalit nakatakda ding bitawan. Itinadhanang pakawalan.

The End.

------------
1/19/20

Doon tayo sa realidad na hindi lahat ng "I love you" ay nagtatapos sa "I do."

I'm leaving the rest to your imagination.

Salamat sa mga mambabasa kong sinamahan sila Alison at Raven hanggang dulo ❤

I know disappointed kayo kaya lang kasi, ganito ko siya gustong matapos. Umpisa palang ito na ang plano ko. 2018 pa yata nung isulat ko ang part na to. Haha. Nauna ko pa ngang isulat ang Epilogue kaysa Chapter 2.

PS. Hindi lahat ng pag ibig nakapaghihintay.

Ex GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon