"Çıkardığı fotoğrafın altına, kalemin kapağını ağzında tutarken, kalemle bir not düştü.
"Tutku'yla Harmanlanmış Bedenler." "
Böyle başlamıştı hikayeleri.
Elmaların özü birdi, ihtiyaçları birdi.
Aşktan gelen çocuklar, aşk için yaşar, aşk uğruna öl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Yıldızlamayı, MUTLAKA yorumlar yapmayı, bölüm sonunu okumayı unutmayın. Rüzgar bitmedi ama az kaldı bitmesine, ben de dayanamayıp bölüm yazdım. Keyifli okumalar. 😘😘•
*billie eilish - idontwannabeyouanymore
3.GÖZ
Alex, mavi gözlerini de ikisi arasında gezdirirken bakışlarında soğukluk hakimdi.
Onları görmüştü.
Şaşkınlığını gizlemeyi oldukça iyi beceriyordu ama çok zor olmuştu bu. Tutku, birkaç saniye öpücüğün ve yakalanmanın getirdiği şokla elini dudaklarına götürürken yavaş adımlarla onlara yürüdü.
-Siz..." cümlenin devamını getirmek istedi ama ne diyeceğini bilemiyordu. Tek bildiği, ailenin bundan haberinin olmadığıydı çünkü Allah biliyor ya, ortaya çıksa mutlaka duymuş olurdu. Mavileriyle etrafı kolaçan edip kapıda herkesi karşılayan adam haricinde -o da buradan oldukça uzaktı- kimsenin olmadığına kanaat getirince, kaşlarını çatarak devam etti. "İkiniz? Sevgili misiniz?" Alp, bir cevap vermeden önce ellerini ceplerine sokarken, Tutku hızla başını sağa sola salladı.
-Asla. Değiliz, olmayacağız da." Alex, mavilerini Alp'e çevirdi ve ondan bir an bile ayırmadı.
Bu genç adam hakkında neyi ne kadar biliyordu? Düşündü. O kadar azdı ki tanışmışlıkları, sohbetleri çok uzun olmamıştı hiç. Ama böyle bir durumda, Kavin'in kuzeni Tutkuyla içinde olduğu durumu görmek Alex'in hoşuna gitmemişti.
Çünkü bir şeyler döndüğünü hissediyordu ve nedense bu ortaya çıkarsa her şey tersine dönecek gibi gelmişti.
-Tutku, Alple biraz konuşmak istiyorum." Kıza mavilerini çevirmemişti bile ama Tutku tedirgin bir şekilde ikisi arasında gezdirdi gözlerini. Alp son derece rahat görünüyordu, kesik izi olan sağ kaşını kaldırmış, dudakları tebessüme yakın bir hal almıştı. Ellerini ceplerine sokmuş, açık kahve gözlerini kırpmadan karşısındaki adama bakıyordu.
-Evet Tutku, biz biraz yalnız kalabiliriz." Alp'in cümlesi üzerine ona kaşlarını çatmadan edemedi kız. Hem gelip kendisini zorla öpüyor hem de ailesinden birine o mu açıklama yapıyordu?! Onu gerçekten parçalama isteği gün geçtikçe artmaya başlamıştı!
-Neden?! Hep birlikte konuşalım!" Alex, mavilerini sonunda kıza çevirdiğinde, Tutku sesinin o kadar da yüksek çıkmamış olmasını ummuştu. Çünkü oldukça ciddi görünüyordu.
Zaten onun yaydığı tehlikeli havanın etkisi altına girmeyecek insan yoktu -Kavin bu havaya bayılıyor ve zerre korkmuyordu- kendisi de ister istemez iyice gerilmişti.
