Sevgiyle Harmanlanmış Bedenler (THB-2)

57.BÖLÜM: "Yanındayız."

Bu bölüüüüm,

@sadecezra 💕

@Guvenc70 💞

@Mhlkka 💘

@erv-aaa 💝

@arzu60600 💗

@Carpacamagzinahaa 💓

@sehir_kusu35 ❣️

adlı aktif okurlarıma ithaf edilmiştir. Size gerçekten minnettarım, varlığınız yazmamdaki en büyük nedenlerden biri. Her zaman olmanız ve bu yolu güzel kılmanız dileğiyle. 🐣

Seviliyor ve Tuna tarafından bol sulu öpülüyorsunuz *-*

Yorum yapmayı unutmayın :))

3.GÖZ

(Flashback)
Özgür, beraber seçtikleri beşiğin ödemesini yaptıktan sonra Selin'in yanına gelirken ayakları yere basmıyormuş gibi mutlu mutlu sırıtıyordu. Genç kız elinde bir seyyardan aldıkları taze portakal suyuyla onun neşesine karşın göz devirirken pipeti dudakları arasından salıp söylenmeye başladı.

-Özgür, bebek daha fasulye kadar." Özgür kafasını aşağı yukarı sallarken ileride gördüğü bebek kıyafetleri mağazasının vitrinini inceliyordu ve Selin'i pek dinliyor gibi görünmüyordu. "Özgür, beşik için çok erkendi." Genç adam yine kafasını sallarken kızın kolunu kavramış oraya yürümeye başlamıştı. "Sen beni duyuyor musun? Ah, yok artık. Ne kıyafeti be! Doğmamış bebeye don biçmek seninkisi!" Yerinde durup yürümemekte ısrarcı olunca genç gözlerini devirdi.

-Ya illa ki doğucak ama! Huysuzluk edeceğine yürüsene kızım!" Dedi elini isyan edercesine yürüyecekleri yola doğru tutarak. "Baba kız alışveriş yapıyoruz, parazit yapmasan ölürsün."

-Aa, ne kızı o nereden çıktı? Özgür, gelecekten mi geldin n'aptın, daha cinsiyeti belli bile değil. Gel eve dönelim, bak beşik aldık zaten, emzirme sandalyesi bile aldın, hadi gel." Çocuğunu ikna etmek isteyen bir anne gibi Özgür'ün eline elini uzatınca istemeye istemeye kabullendi genç adam.

-Tamam ama söz ver bir dahakine tulum da alcaz!" Selin onunla alışverişe çıkmamayı aklına yazıp başını rastgele sallarken sevinçle kızı kendine çekip sıkı sıkı sardı Özgür. "Selin, çok mutluyum biliyo musun?"

Selin, çok mutluyum biliyo musun?

(Şimdiki zaman)

Gözlerini son üç gündür her gün gördüğü o rüyadan uyanıp açtığında, Özgür'ün olması gereken boş tarafa döndü kız. Ve onun yokluğunu yüzüne vuran çarşafta elini gezdirdi.

-Şimdi mutlu musun?" Dedi canını yakan bir fısıltıyla. "Ben hiç değilim." Onu çok özlüyordu. Özgür, onun en fevri çıkışlarından en hüzünlü anlarına kadar hep yanında olmuştu. Hayatta ne yaparsa yapsın, kavgalı bile olsalar, Özgür'ün varlığını yanında hep hissediyordu. Çünkü tüm dünya onu suçlasa bile Özgür'ün onun yanında olacağını bilirdi.

Şimdi tüm dünyaya karşı yapayalnız hissediyordu. Özgür'den kalan parçasına tutunmakla onun peşinden ölüme yürümek arasında değişiyordu ruh hali. Onun arkasından nefes aldığı için utanıyordu ama Özgür'ün bu bebeğe nasıl bağlandığı aklına gelince bu sefer ölümü düşündüğü için kendini suçluyordu.