Herkese merhaba. (Bölüm sananlardan özür dilerim, ama yazıyorum zatii çok gecikmeyecek 2 güne gelir.)
Bu yazıyı neden yazmak istediğimi bilmiyorum, tıpkı neden THB'ye başladığımı bilmediğim gibi. Ama yazacağım.
Belki beni okurken, yazdığım o korkunç şeyleri yaşayanlarınız var.
Eva gibi eziyet gördüğünüz geçmiş/şuanki hayatınız, Reva gibi korkunç bir tecrübeniz, Elvin gibi kimsesiz kaldığınız,
yakınınızı kaybettiğiniz, sebepsizce kalabalıkta yapayalnız hissettiğiniz,
arkadaşınızı kaybetmemek için dibine kadar haklı olduğunuz konuda sessiz kaldığınız, en yakın arkadaşınıza aşık olan sevdiğiniz bir erkek olduğu, ailenizden sevgi görmediğiniz,
hayatınızda gelecek kaygısı yaşadığınız, baskı altında hissettiğiniz,
yazdıklarımı göremese bile Wattpad'in sesli okuma özelliği sayesinde (teşekkür ederim uygulamaya, bu sayede çok güzel insanlar kattı bana.) kitaplarıma değer verip okurum olanlarınız, meme muayenesini ben yazdığımda hatırlayınca kendindeki değişikliğe dikkat edeniniz, Tuna'da bilgisini verdiğim bipolar bozukluğunu öğrenince bunu ayırt edeniniz ve çevrenizde saptayanınız,
bebeğini emzirdikten sonra ya da koşuşturmacada bıkmışken kenara çekilip beni okuyanınız,
Servisle okula giderken beni açanlarınız, bazen kimsenin onu anlamadığı bir anda dolmuş taşacakken okuduklarımla gözyaşlarını geri yollayıp eğlenenleriniz, bana yazanlarınız, mesaj atanlarınız ve dertlerini paylaşan daha yüzlerce belki binlerce insan...
Tutku ve Alp kavga ederken köşede izleyen, Evayla Rüzgar tuval boyarken heyecanla onlara bakan, Tuna delirip yapayalnız kaldı sanarken ona kızsa da kıyamayıp acısına hep ortak olan, çılgın Asu'ya en çok tahammül edenlerden biri olan, Acar espri yaptığında reaksiyon almadı sanıp diğerlerine sataşırken aslında reaksiyon aldığı sizler...
Her biriniz. Tek tek.
Çok değerlisiniz.
Biliyorum, hayat herkes için aynı değil. Ve belki de saydığım bu dertlerden birine siz de sahipsiniz. Ya da öyle bir dert okudunuz ki, kendinizi kötü hissettiniz sizdekini dertten saydığınız için ama durum bu değil.
Herkesin derdi kendine göre küçümsenmeyecek denli büyüktür ayrıca, bana kalırsa.
Ve tüm ülkelerin virüsle savaştığı, başka başka sorunların da arttığı bugünlerde özel hayatlarınızda yaşadığınız problemler de eklenince daraldığınızı biliyorum. "Hayat hep bu kadar kötü mü gidecek?" Diyenleriniz olduğunu da biliyorum. Ama hayır. Hayat her zaman kötü gitmez. Güzel sürprizler, ne kadar zaman sonra olur kesin söyleyemem ama elbet olur...
Evet. Bence.. O tünelde hep bir ışık vardır.
Bu hikayeleri yazma amacım asla ün, para, kariyer, kitap çıkarmak, kâr gütmek, yıldız(voteymiş hıh), popülerlik, üstünlük değildi. Sadece YAZMAK, sizi yazdıklarımın dünyasına sokmak, yazdıklarımla bağ kurabilmekti. Kendime asla yazar demedim, yazan dedim bu yüzden. Hepinize dönüş yapmaya çalıştım/çalışıyorum. Umarım varlığınızın kıymetli olduğuna sizi biraz olsun ikna edebilmişimdir.
Bu dünyanın bile galakside ufacık durmasına rağmen, her birinizin parlak, koca birer yıldız olduğu düşüncesindeyim.
Koca bir hayatınız var ve onu dolu dolu yaşayın, hep kendinize destek olun, kimse sizin arkanızda durmuyorsa size güvenmiyor sizi sevmiyorsa bile siz kendinizin arkasında durun kendinizi sevin kendinize güvenin, umarım mutluluk hep sizi bulur.
O sizi bulmasa bile, sizin o güçle mutluluğu içinizde bulacağınıza benim inancım tam! İnanmak istiyorum size diyelim.
İnancımı boşa çıkarmayın sakın, çünkü Tutku'yu biliyorsunuz, domuzluğu tutar, kin de tutar. 👀
Kendinizden asla vazgeçmeyin.
Siz varsınız. Ve sizin bir kıymetli canınız. Ne olursa olsun, asla yalnız değilsiniz. Hepiniz çok güçlüsünüz. Tüm Devranları, onların güçlerini, sevgisini, yanınızda hissedin. Her daim.
Benim #miniDevran larım, ya da #miniDev lerim mi desem? Hangisi size uyarsa :)
Hepinizi kucaklıyorum, öpüyorum, seviyorum ve çoook önemsiyorum. Seviyorumdan bile kıymetli oluyor bazen son söylediğim.
Ne zaman canınız sıkılırsa bu yazıyı okuyun diye bırakacağım buraya.
Tutku'dan...
Sevin,sevilin. ❤️❤️❤️
#redndyellow
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgiyle Harmanlanmış Bedenler (THB-2)
Romance"Çıkardığı fotoğrafın altına, kalemin kapağını ağzında tutarken, kalemle bir not düştü. "Tutku'yla Harmanlanmış Bedenler." " Böyle başlamıştı hikayeleri. Elmaların özü birdi, ihtiyaçları birdi. Aşktan gelen çocuklar, aşk için yaşar, aşk uğruna öl...
