Sevgiyle Harmanlanmış Bedenler (THB-2)

60.BÖLÜM: "Sevgili"

Bölüm sonunu okumayı, YILDIZLAMAYI 🌟 ve yorum bırakmayı unutmayın. Keyifli okumalar. 🍒

Lucky Daye - Over

3.GÖZ

Eva, parmaklarıyla oynayıp başını öne eğerken, Sarp kalçasını bahçeye bakan pencerenin pervazına dayayıp kollarını göğsünde kavuşturmuş, Petek'in sinirinin dizginlenmesini bekliyordu. Kadın salonda bir sağa bir sola giderken, Eva izin istediğine pişman olmuştu. Devranlar yakında tatile çıkacaktı ve Reva da dahil hepsi Eva'yı da çağırmıştı ancak Petek'in buna sıcak baktığı söylenemezdi.

Tuna'nın Alp'i vurmasını hala aşamamıştı... Üstelik kimse nedenini söylemiyordu. Elvinle araları o kadar kötü değildi ancak oğlu vurulduktan sonra "Devran" soyadı taşıyan herkese bir parça mesafeli olmuştu sarışın.

Çocuklarının kılına zarar gelmesini istemezken oğlunun Tuna yüzünden yoğun bakımda kalması kolay yutulur bir durum değildi onun için. Her ne kadar Alp şimdi sapasağlam olsa da...

-Özür dilerim anne, ben sadece Rüzgar ve ablamla biraz zaman geçirmek istemiştim." Eva'nın cılız sesi, vicdanını sızlatırken, Sarp koltuğa, kızın hemen yanına oturup sıkıca sarıldı ona. Eva, babasının onu anlayışla karşıladığını bu sarılışından bile anlamıştı. Aslında Sarp da Acar'ı çok özlemişti, resmen kendini bildi bileli onunla geçmişti hayatı ancak aralarındaki buzlar nasıl erir hiç bilmiyordu.

-Evacığım, meleğim bak..." Petek onun önüne dizleri üstüne çöküp ellerini tuttuğunda yeşillerini ona çevirdi kız. "Rüzgarla görüşmen konusunda bir problem yok. Ancak o tatile tüm aile gidecek... Hem, onlarla gidersen, bizimle olan tatile gelemeyeceksin... Ablanla Rüzgar'ı bizimkine davet etsen olmaz mı?"

Merdivenlerden inen Alp, konuşmasının son kısmına kulak misafiri olsa da, olayı anlaması çok zaman almamıştı. Annesiyle babasına her şeyi anlatsa, Devran ailesine cephe almak bir yana, onlardan özür bile dileyebilirlerdi. Çünkü Alp hem Rüzgar'ı hem Kuzey'i vurmuştu...

Anlatmayacağına ve bu konunun kapatılacağına Rüzgar'a söz verdiği için sussa da, artık dayanamıyordu.

Parmak uçlarını avucuna sürterek salona girerken, Eva'nın, birazdan vereceği tepkilere hazırlıklı olup olmadığını bilmiyordu. Ama zorundaydı... Onlara her şeyi anlatmak zorundaydı.

Özgür için... Demir için...

-Anne..." Petek, hızla başını ona çevirirken, Sarpla Eva da istemsizce genç adama dönmüştü. Bir cümlede her şeyi anlatmayı o kadar isterdi ki, çünkü biliyordu, o anlattıkça annesinin başta olmak üzere üçünün gözlerinde hayal kırıklığının oluştuğunu görecekti. "Sizinle konuşmam gerekiyor." İç çekerek yanlarına gelip koltuğun en uzak köşesine çöktü ve dizine koyduğu elini yavaşça kaldırdı. "Bölmeden dinleyin, olur mu?"

Dimitri ile başladı konuşmasına... Eva'nın sırtından soğuk bir ürperti geçmesine neden olmuştu onun isminin anılması bile. Zihninin en karanlık sularına gömdüğü anılar Petek'e doğru sokulmasına neden olurken devam etti Alp.

Onunla tanıştığı günden bahsettiğinde babasının yerinde dikildiğini gördü. Yaptığı teklifi duyduğunda Petek'in, içindeki kötü hissin Alp'in o teklifi kabul ettiğini söylemesi üzerine elini kalbine götürdüğünü, Eva'nın gözlerinin dolduğunu görse de... Hikayesini anlatmaya devam etti.

-Tutku olanları öğrendi... Beni otelde bulunca yanında Rüzgar'ın da olduğunu öğrendim. Yapabileceğim bir şey yoktu." Başını elleri arasına alıp derin bir iç çekti. Eva'nın nefesini tuttuğunu resmen hissetmişti. Yara bandı çeker gibi aniden söyleyiverdi. "O gece Rüzgar'ı vurmak zorunda kaldım." Dolan gözlerini kısıp yaşların akmasını engellerken Eva başını dizlerinin üstüne gömmüş, Petek ayaklanmıştı bile salonda ileri geri gidip saçlarını avuçlarken Sarp hemen kadına doladı kollarını.