YOU AND I COMPLETED

CHAPTER 61

DRIA'S POV
For the past couple of weeks Kurt has been very attentive. Hindi ko nga alam kung ano ba ang nakain nito, pero I won't complain. Everything's been very nice and sweet. Sana lang hindi na to matapos.

I'm on my last month of pregancy. Whenever I look in the mirror, masayang Dria yung nakikita ko. Sobrang excited na rin akong makita ang baby ko. Last week we finished furnishing our baby's room. Everything's made of wood. Neutral yung kulay, very calming. We chose this kasi di pa rin namin alam ang gender ng baby namin.

"Bye sweetheart, I need to go to the office already."

Kurt's voice broke my thoughts. He has been calling me sweetheart at nakakataba ng puso. Kinikilig ako. Parang teenager uli. He kissed me on the lips and on my forehead.

"Bye, anong oras ka uuwi?" I want to cook his favorite dishes.

"Hmm di ko sure sweetheart eh. Busy season sa office. Oh by the way, everyone in the office misses you" 

Aww I miss them too. As much as I love being pregnant, namimiss ko mag trabaho.

"Tell them na I'll be back right after having birth" and that seem to irritate him.

"Anong babalik agad? You need to take care of yourself and our little one. I want you to recover well. The work can wait." Napangiti ako dito, sobrang thoughtful niya. "I really need to go, I love you!"

I walked with him hanggang sa garahe. Hindi ko pa siya sinasabihan ng "I love you" kasi hindi pa ako sure kung ready na ba kami sa ganoon. Alam kong mahal ko siya. Hindi ko na ikakaila. Pero sa dami ng napagdaanan namin, gusto ko makasigurado. Gusto kong isave naman yung sarili ko.

When he was gone, I tried everything to keep myself busy. Nanunuod lang ako ng isa sa favorite kong series, mga tutorials sa pagbbake and mga random videos lang when I heard a knock.

Sobrang lakas ng katok sa pintuan. Wala yung mga kasambahay namin kasi inutusan kong magpunta sa palengke.

Dahan dahan akong naglakad sa pintuan pero tuloy pa rin ang lakas ng katok.

"Teka lang, sino ho sila?" Walang sumasagot. Katok lang ng katok. Tiningnan ko yung orasan. 4:30 pm. Baka si Kurt na to. Pero hindi eh. Papasok lang yon. Dria common sense. Pero kinakabahan na kasi ako. Ganito pala pakiramdam ng mga nasa horror movies no, talagang may urge na tingnan kung ano o sino yung kumakatok.

Naghintay ako nga mga ilang segundo. Biglang nawala yung katok. Lalo akong kinabahan. Then narinig ko na kumakatok naman siya sa may kusina.

Ang lakas ng kabog ng puso ko. Sobrang lakas ng katok. Then bigla na namang nawala. Mga ilang minuto kong pinakiramdaman. Narinig ko biglang may nabasag sa itaas. Then it hit me, nakapasok na siya sa loob ng bahay. Nagmamadali akong pumunta sa may kusina dahil nandon ang cellphone ko. Hindi pa ako nakakapasok may humila na ng buhok ko.

"Lizz—-y?" Si Lizzy!!!! Oh my God! Ano to??? "Ano-ng ginagawa mo di-too?" I tried my best na di mautal. Pero grabe na yung kaba ko. Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko.

"Well well well. Dria. How are you punyeta ka???!!!"

Nakakatakot ang mga tingin niya. Bigla niya akong tinulak at tumama ako sa may lababo. Shit!!! My water just broke! This can't be happening!??? I was looking at the water oozing down my legs when I heard Lizzy say "ano kayang mas magandang gawin?? Patayin ka at kuhanin ang anak mo o ang patayin kayo pareho??" Kumuha siya ng kutsilyo! Lord ano to?? Umiiyak na ako at nagmamakaawa sa kanya.

"Lizzy pls, stop this!! Ano bang kasalanan ko sayo??? Wag mong idadamay ang anak ko parang awa mo na!!!" I was cyring helplessly. Napaupo na ako sa sahig.

"Hindi mo talaga alam ginawa mo sa akin???? Ikaw ang dahilan kung bakit nasira ang buhay ko. Sinira mo mga pangarap ko!" Hindi ko pa rin siya maintindihan. This time lumapit na siya at hinawakan ang mukha ko.

"Lizzy wala akong ginagawa sayo!!!"

Tumawa siya ng malakas! Tinitigan ko ang mukha niya, mukha siyang walang tulog at wala sa sarili. Biglang tumunog ang phone ko. Biglang tiningnan ni Lizzy at binitawan ang mukha ko. Dahan dahan niyang inabot ang phone ko at binasa ang message.

"Sweetheart, male-late ako ng uwi ha. Busy talaga eh. I love you! Pahinga ka ha. Don't wait for me." Message ni Kurt.

"Mga traydor!!!! Ang landi landi mo!!!" Sumigaw si Lizzy! Parang may nag snap sa kanya at bigla siyang nagwala. Binato niya sa ulo ko yung phone ko! Bigla akong nahilo sa sakit!!! Pumikit ako at pagdilat ko lumapit na naman siya sakin. "A-ano ba ang nagawa ko sayo? H-hindi kita t-tinraydor" nawawalan na ako ng malay. Lord tulungan niyo ako please. Kahit anak ko lang ang iligtas niyo!

"Akin si Kurt tapos bigla kang dumating! Di mo ba alam na mahal na mahal niya ako tapos bigla mo siyang inagaw?? Tapos yung baby namin nalipat sa tiyan mo????" Nanggigigil na siya ngayon.

"Walang sayo Lizzy!!! Nababaliw ka na!!!" Wrong move, inumpog niya ang ulo ko sa bato! I feel so light headed!

I was about to faint when I heard a gun shot. Gusto kong isigaw na tulungan niyo ang anak ko pero wala na akong nasabi. Nawalan ako ng malay na puno ng takot ang puso.