|Sadece aile kurgusudur.
Lgbti+ yoktur, karakterlerin hepsi kardeşler veya birbirlerini kardeş gibi görürler.
Hikâyemde ütopik bir dünya vardır; aşkın, sevdanın uzak olduğu, sadece aile bağlarının işlendiği. Aile olmak illa kana ihtiyaç duymaz ya da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
08.02.2020
Küçüklüğümden beri başıma birçok iş, kötü olaylar gelmişti. İlk zamanlar sızlanabileceğim, nazımı çekebilecek ya da verebileceğim tepkilere şahit olabilecek kimse olmadığından tepki vermiyordum. Zamanla hiçbir şeye tepki vermemeye alıştım, hayatıma Deniz girip bana aile olsa da tepkisizliğim devam etti. Birkaç kere ölümle göz göze geldim, Deniz o olayda deliler gibi tüm içtenliğiyle tepki gösterse de ben bir duvar gibiydim. Zaman aktı ne Deniz ne de ben değiştim. Şimdi yine ölümle burun burunayım ve Deniz'in tepkileri aynı, benimkiler gibi. Sadece o da artık her şeyi sessizlikle gösteriyor.
Bir buçuk hafta, yani on gündür buradayım ve Kaan'ı ikna ederek görev yerimi burası ilan ettim. Polisler koridorda, hastanenin bahçesinde nöbetleşe bekliyorlar. Bana getirdikleri özel bilgisayar ve yardımcılarım Deniz, Kaan, Odkan'la elimden geldiğince olaylara müdahale ediyorum. Pars'ın Atilla'nın durumdan haberi yok, polisler sivil olduğundan da fark edemiyorlar. Affan... Hâlâ yok. Dördüncü gün telefonla Pars'ı arayarak beni sorduğunda Pars'ın olanları söylememesini rica etmiştim ki o dünden razıymış gibi kabul edip Affan'la iki kelime ederek aramayı sonlandırmıştı.
Göreve gelecek olursak; okulumuz artık tertemiz, zorba, uyuşturucu kullanan, şiddet yanlısı hiçbir öğrenci/öğretmen kalmadı. Hepsi ya kliniklerde ya da hapiste. Sıra okulu ve Yasin'i yöneten Mayınlı Bölge denilen mahallede. Mahalle değil de bir kara delik gibi. Sokak kameralarının çektiği yerler -il müdürlüğünden izinli olarak kameralara erişebiliyorum- tertemiz, herkes orada dost canlısı. Ama asıl uyuşturucunun imalat ve stoklama yerleri, silahların satıldığı tüm mekanlar orada. Orayı ise tek kişi yönetiyor, 'Hayalet' lakaplı biri. Kimdir, cinsiyeti nedir, ne iş yapıyordur bilmiyorum. Mayınlı Bölge'den yakalanan kimsede ne o kişinin numarası var ne de onun yanındakilerin. Hatta kimse onun yüzünü bile bilmiyorlar. Bu arada rüşvet aldığını ortaya çıkardığım birçok polis, zabıtalar tutuklanarak başka şehrin cezaevlerine gönderildiler.
Hayalet hakkında bildiğim tek nadir bilgi, beni aradığı. Kullandığım bilgisayar defalarca hacklenmeye çalışıldı, orada burada nice insanlar 'Kaplan' lakaplı beni bulmaya çalıştılar ama beni tanıyanların sadece sayılı insanlar olması beni kurtardı.
Şu anda odamda bilgisayarımla kameralara erişmiş, her yeri izliyor ve Hayalet'ten tek iz arıyorum. Arabasını buldum, Land Rover markalı, zırhlı bir araç kullanıyor ve onu da sadece belli bir yere kadar takip edebiliyorum, sonra yok oluyor. Bir şekilde izini kaybettiriyor. Odkan ve Deniz okuldalar, Pars'la Atilla işe gitti. Yanımda sadece Kaan var, o da Deniz'in önerdiği kitabı okuyor. Yanımda nöbetleşe kalıyor, bir an bile yalnız bırakmıyorlar. Arada tuvalete giderken bayıldığımdan bir ara sedyeden kalkmama da karışacaklardı ki onları ben reddettim.
Odada zil sesi yankılandığında Kaan kitabını bıraktı, cebinden çıkardığı telefonuna bıraktı ve otuz iki diş sırıtarak odadan çıktı. Kesin sevgilisi var. Geçen odamda Odkan ve Deniz'le kalırken bunu tartıştık, onlar da aynı fikirdeler.
